Lezersrecensie
blauwetranen vera van beers
review ebook Blauwe tranen van Vera Van Beers.
Ik mocht via De Crime Compagnie het ebook Blauwe tranen van Vera Van Beers lezen.
Misdaadjournaliste Iris Blom verhuist van Rotterdam voor het zonnige Curaçao. Ze is werkzaam bij de plaatselijke krant, waar ze van de ene dag op de andere op de rubriek sport en cultuur wordt gezet. Iris is woedend aangezien ze liever verslag doet over misdaden. Doch als ze hoort dat ze verslag mag doen van het North Sea Jazz Festival krijgt ze steeds meer plezier in haar werk. Zeker als blijkt dat haar idolen de Blue Girls optreden.
Wanneer de roadie van de band spoorloos verdwijnt,probeert Iris het mysterie te ontrafelen. Al snel raakt ze verstrikt in een web van misdaad, moord en diefstal.
Vera van Beers (1974) is na het afronden van haar hbo-studie Frans op de commerciële binnendienst van een internationale groothandel gaan werken. Een baan waarin cijfertjes en vooral zakelijke taal elkaar afwisselen.
In 2019 maakt De Crime Compagnie voor het eerst kennis met haar als ze de derde prijs wint in de verhalenwedstrijd De donkere dagen. Haar verhaal Voorbij wordt gepubliceerd op vrouwenthrillers.nl. In 2021 doet ze opnieuw mee aan een verhalenwedstrijd en deze keer wint ze de eerste prijs. Haar verhaal Scherven in Parijs krijgt een mooi plekje in de verhalenbundel Waan je in een andere wereld van De Crime Compagnie.
Bij uitgeverij Godijn is in 2020 haar thrillernovelle Als de waarheid sterft als e-book en audiobook verschenen. In het voorjaar van 2023 verschijnt Onheilspad bij de Crime Compagnie.
Dit boek is het eerste boek dat ik van deze schrijfster mocht lezen. De hoofdstukken zijn kort en vlot geschreven. Ik zat direct in het verhaal en had alleen maar het gevoel dat ik wou verder lezen. Dit komt omdat het afwisselend spannend en dan weer mysterieus wordt naar mate de hoofdstukken vorderen. Het einde is verrassend en had ik echt niet zien aankomen als pas op het einde in de laatste hoofdstukken.
Ik ga zeker nog boeken van haar lezen.
voor mij is dit een 4,5 op 5 sterren waard.
Ik mocht via De Crime Compagnie het ebook Blauwe tranen van Vera Van Beers lezen.
Misdaadjournaliste Iris Blom verhuist van Rotterdam voor het zonnige Curaçao. Ze is werkzaam bij de plaatselijke krant, waar ze van de ene dag op de andere op de rubriek sport en cultuur wordt gezet. Iris is woedend aangezien ze liever verslag doet over misdaden. Doch als ze hoort dat ze verslag mag doen van het North Sea Jazz Festival krijgt ze steeds meer plezier in haar werk. Zeker als blijkt dat haar idolen de Blue Girls optreden.
Wanneer de roadie van de band spoorloos verdwijnt,probeert Iris het mysterie te ontrafelen. Al snel raakt ze verstrikt in een web van misdaad, moord en diefstal.
Vera van Beers (1974) is na het afronden van haar hbo-studie Frans op de commerciële binnendienst van een internationale groothandel gaan werken. Een baan waarin cijfertjes en vooral zakelijke taal elkaar afwisselen.
In 2019 maakt De Crime Compagnie voor het eerst kennis met haar als ze de derde prijs wint in de verhalenwedstrijd De donkere dagen. Haar verhaal Voorbij wordt gepubliceerd op vrouwenthrillers.nl. In 2021 doet ze opnieuw mee aan een verhalenwedstrijd en deze keer wint ze de eerste prijs. Haar verhaal Scherven in Parijs krijgt een mooi plekje in de verhalenbundel Waan je in een andere wereld van De Crime Compagnie.
Bij uitgeverij Godijn is in 2020 haar thrillernovelle Als de waarheid sterft als e-book en audiobook verschenen. In het voorjaar van 2023 verschijnt Onheilspad bij de Crime Compagnie.
Dit boek is het eerste boek dat ik van deze schrijfster mocht lezen. De hoofdstukken zijn kort en vlot geschreven. Ik zat direct in het verhaal en had alleen maar het gevoel dat ik wou verder lezen. Dit komt omdat het afwisselend spannend en dan weer mysterieus wordt naar mate de hoofdstukken vorderen. Het einde is verrassend en had ik echt niet zien aankomen als pas op het einde in de laatste hoofdstukken.
Ik ga zeker nog boeken van haar lezen.
voor mij is dit een 4,5 op 5 sterren waard.
1
Reageer op deze recensie
