Welk gebied: Tovenaar van Ozz, Alice in Wonderland of toch autobiografie?

Dankzij een give-away actie van Hebban, kreeg ik een prachtige hardcover uitgave van het boek ‘Gebied 19’ om deel te nemen aan de gekoppelde leesclub onder leiding van Maartje. Ondanks dat de kaft, de titel en eerdere recensies science fiction schreeuwen, is dit eerder speculatieve fictie. Technische snufjes worden gebruikt om het verhaal te ondersteunen zonder het leestempo te beïnvloeden. Voor mij is dit een kennismaking met Esther Gerritsen, de auteur van dit boek. In het begin vind je een hint naar de Tovenaar van Ozz en gelijktijdig is het ook autobiografisch ten tijde van de corona pandemie , aan het einde komt hier wat van Alice in Wonderland bij. Het boek zit vol humor en vlotte dialogen. Ondanks dat Gerritsen zelf zegt nooit veel zin te hebben in het beschrijven van omgevingen , doet ze dat echt prachtig. Met het splitsen in delen is er ruimte voor cliffhangers die ervoor zorgen dat je wil blijven doorlezen en zijn er gelijktijdig ook natuurlijke pauzes. Je wordt van de ene in de andere realiteit gegooid, voelt je af en toe in een horror belandt en leeft mee met het ongeloof en de tegendraadsheid van het hoofdpersonage Tomas. En dat terwijl je gelijktijdig ook een soort gêne voor zijn gedrag en houding voelt. Je leeft direct met hem mee en wil samen met hem zijn missie tot een goed einde brengen. Een genot om te lezen en het schreeuwt om een vervolg, prequel of verfilming.