Thriller van het jaar!

Ik was een van de gelukkigen die een mailtje heeft gekregen met de uitnodiging om Eindspel te lezen, ruim voor de releasedatum. Ik heb mij hiervoor meteen aangemeld. Sinds ik het derde deel uit deze serie had dichtgeslagen heb ik uitgekeken naar dit slot, en ik moet zeggen, het was het wachten meer dan waard.

Isa neemt je vanaf het begin mee in het verhaal, je wordt er echt in gezogen. Naast de hoofdlijn die door de hele serie loopt (wat is er toch met Sarina gebeurd), is er ook nu een moordzaak die opgelost moet worden. Een gruwelijke moord op twee bejaarden waar het boek mee begint laat meteen zien wat voor een boek je voor je neus hebt liggen. Voor de mensen met een zwakke maag, die hier al moeite mee hebben is het misschien beter om niet verder te lezen. Het gebeurd mij namelijk niet vaak dat ik echt misselijk wordt van wat ik lees (of zie in films), maar tijdens het lezen van Eindspel gebeurde dat wel.

De wanhoop van familieleden bij vermissing is voelbaar door de woorden heen. Je leeft met hen mee en hoopt dat er goed nieuws wacht aan het einde van het boek.

Het verhaal bleef ook op momenten dat ik niet aan het lezen was in mijn gedachten, en ik greep elk moment aan om weer een paar bladzijdes te lezen. Ik wilde graag snel verder lezen, en tegelijkertijd wilde ik het boek niet uitlezen omdat het zo goed in elkaar zit.

Zonder al te veel te verklappen, kan ik zeggen dat de ontknoping heftig is, en ook al dacht ik te weten wat er zou gebeuren, was ik toch verrast over de manier waarop alles samenkomt.
Voor de mensen die van thrillers houden en nog niet bekend zijn met de Noordzeemoorden, doe jezelf een plezier en lees deze serie! Ik weet zeker dat ik alle delen nog eens achter elkaar ga lezen.