Geloofwaardig??

Ga hier niet beginnen met een korte inhoud te schrijven over de inhoud van dit boek, daarvan zijn er genoeg te vinden op Hebban en andere sites.

Dit boek wordt gecatalogeerd als 'Thriller' en daar begint het al een beetje te wringen. Dit is geen thriller zoals wij die gewoon zijn.. Daarvoor is het boek te traag en gaat voor het grote deel over de moeilijke relaties tussen het persbureau (waar het hoofdpersonage werkt) en de verschillende vertegenwoordigers van de pers. Je wordt wel ondergedompeld in een vreemde cultuur, wat wel duidelijk merkbaar is in dit boek. Wat gezegd wordt is belangrijk, wat niet gezegd wordt minstens even veel of zelfs belangrijker. De verschillende omgangsvormen met en beleefdheden ten opzichte elkaar spelen in het land van de rijzende zon een superbelangrijke rol en hier is mijn kritiek op de geloofwaardigheid vooral gebaseerd.
Ik kan mij gewoon niet voorstellen dat een ondergeschikte zowat ieder meerdere van de verschillende politie-afdelingen op alle mogelijke plaatsen lastigvalt, tot in het toilet toe.. En dit gebeurt allemaal zonder dat er gevolg aan wordt gegeven..
Mikami neemt ook vol overtuiging een beslissing terwijl hij nog geen 5 seconden later een bocht van 180 graden neemt en het compleet tegenovergestelde doet...
De vele personages met gelijkaardige namen maken dat dit soms wel verwarrend overkomt. Een voorbeeld: Mikami (hoofdpersonage), Minako (zijn vrouw), Mikumi (dichte collega), Mikura (andere collega), Mesaki (…).

Zelden gebeurt het dat ik na een tijd overweeg om een boek voor het einde weg te leggen en bij dit boek was het wel degelijk zo.. Ik denk dat de snelheid van het verhaal er voor een groot deel mee te maken had. Enkel bij de laatste 100tal pagina's kwam er hier verbetering in..
Ook bij de discussies tussen de persverantwoordelijken en de pers had ik soms iets van: 'who the hell cares'.... Blij dat ik het boek uitgelezen en doorworsteld heb?.. Ja, maar sta niet te popelen om een tweede van Yokoyama te lezen.