Recensie Thomas Olde Heuvelt – HEX

Naar welk ander treinstation had HEX ons kunnen brengen, was het verhaal niet verder gekomen dan deel 1? Hier zal ik later wat dieper induiken en toelichten, maar eerst vertel ik wat meer over waar het verhaa over gaat, nadat ik ben ingegaan op het volgende. ‘Gruwelijk goed. Slapeloze nachten gegarandeerd.’ Het is niet alleen een marketingtruc om deze tekst op de voorkant van je boek te zetten, maar het wordt in sommige passages van het boek ook écht waargemaakt. Verder had ik leuk Instagram contact met Thomas Olde Heuvelt, waar hij in een comment zei dat de heks, die centraal staat in dit boek - Katharina van Wyler – iets in mijn oor zou fluisteren. Eng. Maar dit boek jaagt niet alleen de stuipen op je lijf, het probeert mijns inziens een diepere laag te raken: de verontrustende menselijke aard en ons primitieve instinct.
Zoals ik had beloof te vertellen: het verhaal is grootsopgezet en volgt meerdere inwoners van het vervloekte dorp Beek, vlakbij de in het verhaal genoemde Rijksweg Maastricht-Nijmegen, het Filosofendal en de Duivelsberg. Het lijkt alsof Beek Under the Dome leeft á la Stephen King – het is geen wonder waar de auteur zijn inspiratie vandaan heeft gehaald. De dorpelingen zijn angstig en het verhaal centreert zich voornamelijk op de familie De Graaf. Het is voornamelijk dat Timo de Graaf regelmatig op zijn Open-Your-Eyes website duidelijk maakt wat er in Beek allemaal gaande is en welk kwaad er in de vorm van Katharina rondloopt. Zonder al te veel te spoileren leidt dit tot onherroepelijke gevolgen, die inderdaad het dorp in een “tijdmachine” plaatst, rijp voor de Middeleeuwen.
Thomas Olde Heuvelt is er in geslaagd met klem een literaire thriller neer te zetten, met waanzinnige plottwisten en een interessante gelaagdheid. Wat ik aan het begin van deze recensie al zei: ik ben laaiend enthousiast over deel 1, maar naar mijn mening had er veel meer in deel 2 ook gezeten. Niet dat het einde van HEX geheel onbevredigend was, ik acht deel 1 gewoon wat sterker dan deel 2.
Hoe komt dat? En voor wie dit leest: dit is absoluut geen negatieve recensie! Ik heb van elk woord genoten en vind de schrijfstijl intelligent, onderhoudend en bij vlagen satirisch. Ik vond de climax van deel 1 super goed gedaan en ik zat echt op het puntje van mijn stoel. Het was of ik deel was van de gemeenschap van Beek én Thomas Olde Heuvelt weet zeker de juiste snaar te raken. De wisselwerking en het contrast tussen de groep jongeren en de heks, en Gemma Holst en de heks vond ik uiterst fascinerend. Van mij mocht hij wel tweehonderd bladzijden schrijven over de intrigerende relatie tussen Gemma en Katharina, bijna een boek op zichzelf staand. Bovendien vond ik de wisseling van het vertelperspectief, op het moment dat de camera een grote rol speelt, ingenieus en uiterst creatief gedaan. Dit speelt zich allemaal af in deel 1. Bij deel 2 vond ik al dat het boek zijn hoogtepunt had bereikt, ik had een spannende “achtbaanrit” vol emoties achter de rug en was gedurende deel 2 op weg naar het eindstation. Wél vond ik het jammer dat het boek al afgelopen had, onder andere door de leuke schrijfstijl en ik zat ook nog met belangrijke vragen. Vanzelfsprekend vormen deze een grote spoiler. Deel 2 hoefte natuurlijk niet volmaakt te zijn, maar ik miste… Katharina zoals ze was. Omwille van de spoilers kan ik hier niet te veel over zeggen, maar ik miste ook de afwerking van één belangrijke verhaallijn, en het had iets met de groep jongeren te maken.
Ondanks alles, blijf HEX je bij… net zoals Katharina wellicht vannacht al aan mijn bed heeft gestaan… waar ze fluistert, heel zachtjes, dat ik het boek vijf sterren moet geven. Maar ondanks haar verschijning, kan ik dat niet… en zal ik wel altijd vervloekt blijven.