Boeiend onderwerp, maar slecht geschreven

‘Ik ga leven’ geeft een duidelijke inkijk in een leven dat voor mij (gelukkig) een ver-van-mijn-bed-show is. Het is dapper van Lale dat zij voor haar eigen geluk kiest en opkomt voor haarzelf.
Waar ik mij echter aan stoorde was het onnodig moeilijke en pretentieuze taalgebruik, vooral in het begin. Naarmate het boek vordert wordt het leesbaarder.

Veel dialogen komen niet geloofwaardig over. In het stuk over haar schoolreis bijvoorbeeld laat Gül haar klasgenoten van puberleeftijd extreem elitaire woorden gebruiken, maar tegelijkertijd spreken ze ook in straattaal? Het gedeelte over haar seksleven vond ik dermate onsexy beschreven dat het bijna hilarisch werd (‘bakstenen fallus’ en ‘kutsap’, wtf???).
Op de ene pagina gebruikt Gül ontzettend moeilijke woorden en lange zinnen, en op de volgende pagina heeft ze het over ‘fucking dit en fucking dat’. Het lijkt soms alsof dit boek door verschillende mensen is geschreven, jammer.