Lezersrecensie
Kerstmis met Simone de B.
Ik heb het geluk(scoach) gehad om, als proeflezer, het boek al te lezen voordat het officieel was verschenen. Na wat aanpassingen op het einde vind ik deze versie nóg leuker, en meer rond. Alle lijnen komen nu samen, waar dat in de eerste versie nog niet zo was.
Het boek leest makkelijk, en je leert de personages echt kennen. Een grappig verhaal, over Simone, dertig jaar, die volgens haar hele familie niet alles op een rijtje heeft. Ze is nog single, werkt in een boekenwinkel en verdient te weinig geld. Herkenbaar voor vele mensen. Niet alleen kan Lizette de humor tijdens de gesprekken van de hoofdrolspelers goed beschrijven, ook gevoelige onderwerpen, die me raakten. Het voelde echt alsof ik een tijdje onderdeel was van de familie van Simone.
Ze denkt alles te weten over haar familie, de zus die alles beter denkt te weten, de knappe en afwezige broer, de vader die tijdens kerst te veel drinkt en haar moeder met wie ze alles bespreekt, maar na de gesprekken blijkt eigenlijk dat ze niks weet. Zo zie je maar dat je mensen denkt te kennen, maar dat dit eigenlijk op een oppervlakkig niveau is. Er zijn verschillende liefdeslijnen, er is een lieve oom met Alzheimer die in zijn doen en laten ook echt herkenbaar is voor mij. Ook de terugkerende golden retriever was een leuke lijn door het verhaal. Ik raad dit boek ten zeerste aan.
Het boek leest makkelijk, en je leert de personages echt kennen. Een grappig verhaal, over Simone, dertig jaar, die volgens haar hele familie niet alles op een rijtje heeft. Ze is nog single, werkt in een boekenwinkel en verdient te weinig geld. Herkenbaar voor vele mensen. Niet alleen kan Lizette de humor tijdens de gesprekken van de hoofdrolspelers goed beschrijven, ook gevoelige onderwerpen, die me raakten. Het voelde echt alsof ik een tijdje onderdeel was van de familie van Simone.
Ze denkt alles te weten over haar familie, de zus die alles beter denkt te weten, de knappe en afwezige broer, de vader die tijdens kerst te veel drinkt en haar moeder met wie ze alles bespreekt, maar na de gesprekken blijkt eigenlijk dat ze niks weet. Zo zie je maar dat je mensen denkt te kennen, maar dat dit eigenlijk op een oppervlakkig niveau is. Er zijn verschillende liefdeslijnen, er is een lieve oom met Alzheimer die in zijn doen en laten ook echt herkenbaar is voor mij. Ook de terugkerende golden retriever was een leuke lijn door het verhaal. Ik raad dit boek ten zeerste aan.
2
Reageer op deze recensie
