Nog steeds relevant

'(...) the first of our ten dramatic instincts, the gap instinct. I'm talking about that irresistible temptation we have to divide all kinds of things into two distinct and often conflicting groups, with an imagined gap (...) in between. it is about how the gap instinct creates a picture in people's head of a world split in two (...) kinds of people...' - Hans Rosling, 'Factfulness'

Van Reybrouck maakt zich in 'Pleidooi voor populisme' schuldig aan wat Rosling een 'mega misconception' noemt wanneer hij de dichotomie 'laaggeschoolden versus hooggeschoolden' opvoert. En deze vervolgens - het moet gezegd -ietwat stereotiep aanhoudt door er godbetert de verschillende smaak qua voornamen bij te sleuren. Goed als 'gimmick', maar een beetje overdreven doorgevoerd doorheen het essay.

Maakt vermelde drogreden het pleidooi dan minder relevant? Zeker niet. De diplomademocratie is een feit: er zijn aantoonbaar minder laag- tot ongeschoolden in het parlement dan vroeger. En er is een nog steeds groeiende voedingsbodem voor populisme: het beleefde enkele jaren na het verschijnen van dit essay zijn grootste triomf met de verkiezing van Trump. De oproep van Van Reybrouck tot 'een serenere omgang met het huidige populisme' is lovenswaardig: je moet bruggen bouwen om samen verder te kunnen. De conclusie dat we méér populisme nodig hebben is dan weer een spreekwoordelijke brug te ver. Wat minder dichotomie-denken helpt ons al een eind op weg. Authenticiteit en burgerzin doen de rest.