Een rugzak vol emoties

Waardering: 5 sterren.

Een vertederend verhaal over Obi en een rugzak vol emoties. Met sfeervolle illustraties van Linde Faas. Dit is mijn eerste boek van Pieter Koolwijk en ik kijk er nu al naar uit een van zijn andere boeken te lezen. Ik heb dit boek gekozen om bij te beginnen omdat ik zelf ook een kind ben van gescheiden ouders en de achterflaptekst mijn interesse wekte. Hoe zal een metaforisch rugzakje zich vertalen naar een rugzak vol?

Categorie: kinderboek 8-12 jaar.

Het verhaal:
Obi gaat met de trein naar zijn moeder. Tenminste, dat is het plan. Maar als Obi op weg naar het station een zakmes koopt bij een kringloopwinkel en die achteraf duurder blijkt te zijn dan gedacht heeft hij geen geld meer voor de hele treinrit. Dan besluit hij maar een deel te gaan lopen en begint het avontuur.

Van zijn vader krijgt hij een oude rugzak mee en deze begint tegen hem te praten. Er zit een klein zaadje in, dat hem in de vinger bijt. Dit zaadje groeit uit tot Plant. Een van de in totaal zes pratende wezentjes. Deze corresponderen met verschillende emoties die Obi tijdens zijn avontuur ervaart. Het deed me een beetje denken aan de film 'Inside Out' waarin emoties ook een gezicht krijgen. Plant, Wolkje, Worm, Druppel, Vlam en later ook nog Toeter passen allemaal in de rugzak.

Tijdens zijn reis ontmoet Obi de schilderes Babs en haar dochter Saar. Zij zijn op vakantie met hun beschilderde bus en waar Babs stopt maakt ze een schilderij terwijl Saar de omgeving verkend op zoek naar kleine dingen. Ook zijn er twee dieven op solexen. Heel bijzondere karakters die je verwachtingen helemaal omdraaien.

'Je hoeft niet altijd alles met je mee te sjouwen,' zegt Saar. 'Je kunt best je aandacht even op iets anders richten.'

Obi leert dat alle wezentjes in zijn rugzak belangrijk zijn en hij niet altijd naar de verschillende stemmetjes hoeft te luisteren. En dat je op momenten best bang mag zijn.

Pieter Koolwijk voegt ook wat maatschappijkritische noten toe met ouders die het druk hebben en daardoor geen tijd voor hun kinderen en de geen-telefoon-mee-regel van Babs. Maar zonder die telefoon wordt het wel veel avontuurlijker en worden ze creatiever in het oplossen van de problemen die ze onderweg tegenkomen.

Conclusie:
Een mooi verhaal met mooie bijpassende illustraties. Het lezen waard. Ook als je geen kind meer bent.