Lestat is back!

Deel elf van de Vampire chronicles is een terugkeer naar een degelijk verhaal. Klinkt hard, maar Blackwood Farm en Blood Canticle vond ik een enorme ontgoocheling. De verhalen waren zwak, warrig en totaal niet interessant.

Tien jaar later is met Prince Lestat een nieuw leven in de serie gekomen. Het is het eerste deel van wat uiteindelijk vijf boeken moet worden. Het eerste vervolg op dit boek komt later dit jaar uit.

Het verhaal zelf is nog altijd niet helemaal op het oude niveau, helaas. Maar de focus ligt eindelijk weer volledig op de vampieren. En dan vooral Lestat zelf, nog altijd de interessantste personage in de serie. Het verhaal begint tien jaar na Blood Canticle, de vampierenwereld staat in rep en roer. En het is aan Lestat om de oplossing te bieden. Het is een interessante kijk op de aard van de vampieren, wat hen drijft en het gevaar dat daarin ligt, maar uiteindelijk verzinkt alles wel bijna in het niets vanwege de overvloed van personages. Alle vampieren komen in het boek voor. En dat verzwakte mijn interesse en beleving. Ook ligt de focus altijd toch te sterk op de melancholische aard van de vampieren, iets wat na een tijdje te herhalend is. Zeker gezien de stortvloed van personages. Op zich zou ik dit boek geen vier sterren willen geven, maar drie en een half is niet mogelijk en dan neig ik toch eerder naar vier dan naar drie.

Het is een aanrader voor de liefhebbers van de reeks, een step up na de twee vorige, en sterk ontgoochelende, delen. Hoe het na dit boek verder gaat, daar kijk ik zeker naar uit.