Journalist in turbulente omstandigheden

Aardig boek. Interessant om de geschiedenis van de vele gewelddadige omwentelingen in Chili, Argentinië, Venezuela en Midden -Amerika te lezen die hij als correspondent van nabij meemaakte. De verhalen over Italië en China zijn minder spraakmakend vind ik.
Van der Putten betoont zich een zeer geëngageerd met de bevolking en doet ook als zodanig verslag. Aan het eind van hoofdstuk over een land (o.a. Chili) moet hij dan toch nogal eens constateren dat de werkelijkheid toch iets anders was dan hij dacht toen hij er “live” verslag van deed. Dat is precies het bezwaar dat ik heb tegen deze geëngageerde verslaggevers: wat ze schrijven, de feiten, klopt wel maar ze schrijven selectief en interpreteren de andere gegevens van zo’n land eenzijdig.
Van der Putten heeft een ontzettende hekel aan de vriendjespolitiek in corrupte landen. En terecht. Ik was dan toch wel enigszins ontgoocheld dat hij onder militaire dienstplicht uitkwam door die juist door hem verfoeide vriendjespolitiek in te zetten. Is dat die typische linkse “hyprosicie”?..
Verder een aardig boek, waarin wel duidelijk wordt dat de Westerse opvatting over democratie een moeizaam bestaat leidt.