Mooi maar slordig geredigeerd

Filosofische verhalen rondom een aantal dieren in een bos. Schildpad, Das, Hazelmuis, Eekhoorn, Kraai, Uil en vele andere dieren komen in gesprek met elkaar. Grote levensvragen proberen zij te beantwoorden door met elkaar te praten en te discussiëren. Over angsten, het leven, hun bestaan, de dood, dromen, vriendschap en nog veel meer. De zwart/wit illustraties van Iris van der Veen zijn in al hun eenvoud veelzeggend, vertederend, passend en laten ruimte.
De herhalingen van bepaalde sfeerbeelden wekken bij mij irritaties op. Blijkbaar waait het in het bos voortdurend in de meest poëtische woorden: 'een constante zachte bries', 'zwoele wind' of 'de wind ruist'.
Wat mij echter enorm stoorde waren de taalfouten die niet geredigeerd zijn. In 'Zolang het duurt' zegt Das: En wordt je iets anders, net als Rups.' Wordt met dt? Persoonsvorm met 'je' erachter, dan toch echt geen 't'. In een eerste druk kan ik me deze misser nog voorstellen maar niet in druk vier die ook nog een speciale is omdat de uitgeverij twintig jaar bestaat.
In het gesprek over 'lanterfanten' staan rare constructies. Het lijkt alsof er één zin of meerdere zinnen zijn verdwenen.

Al met al vond ik een aantal verhalen en de illustraties heel mooi. Het boek als totaal kon mij echter en jammergenoeg niet bekoren.