Je blijft tot en met de laatste letter nieuwsgierig naar wat er gebeurt is op de pier….

Het boek gaat over het leven van Jack, Ronnie en Evie. Jack is spreekstalmeester, Ronnie is illusionist en Evie is de lieftallige assistente van Ronnie. Met een vakantieshow trekken ze van badplaats naar badplaats in Zuid-Engeland. Het verhaal speelt zich af in Brighton in 1959, waar Ronnie en Evie (alias Pablo en Eve) inmiddels de hoofdact van de show hebben die aan elkaar gepraat en gezongen wordt door Jack. Een opvallende rol ook voor de moeders van alledrie, die een grote impact hebben gehad op hun leven.

In de eerste helft van het boek lijkt Ronnie de hoofdpersonage van het boek te zijn. Je wordt als lezer meegenomen in zijn leven. Je leest over hoe hij opgegroeid is en hoe hij tot het beroep van illusionist is gekomen. Halverwege het boek verschuift het hoofdpersonage naar dat van Evie en beleef je de rest van het verhaal vanuit haar oogpunt.

Er zijn veel flashbacks naar het verleden en flashforwards naar de toekomst zodat je beetje bij beetje de achtergronden van Ronnie, Evie en Jack leert kennen. Hierdoor moet je wel goed blijven opletten tijdens het lezen van het boek, wat het wel wat ingewikkeld maakt.

Het boek zit vol verwijzingen van wat er nog gaat gebeuren („Maar dat zou snel veranderen…”, „ Niet wetende zat ze hem nooit meer zou zien…”, enz) waardoor je nieuwsgierig blijft over wat er nog gaat gebeuren. Toch wist het boek mij niet helemaal te boeien. Ik miste hier en waar wat emoties en diepgang van de personages. Het eind van het boek vond ik erg jammer. Zonder het einde te verklappen, had ik daar graag het verhaal door de ogen van Ronnie willen zien. Een open eind is prima, maar dit was voor mij iets te open.

Ik vind het boek wel knap geschreven. Net zoals het leven als illusionist toch redelijk vaag, onvoorspelbaar en moeilijk te doorgronden is, geldt dat ook voor dit boek.