Makkelijk geschreven, gezien door de ogen van een kind.

Ochtendlicht van Francesca Scanacarpa heb ik gewonnen bij een leuke winactie in ruil voor een recensie.
Het verhaal speelt zich af half jaren 40 in een klein dorp in Italië.
Het is het eerste deel van de casa paradiso serie.
De hoofdpersoon is de zeven jarige Grazia. Door haar ogen wordt het verhaal gezien en verteld.
Wanneer de oorlog het dorp waar zij woont met haar ouders, tante en neef bereikt wordt zij voor de veiligheid weggestuurd. Samen met kinderen uit omliggende dorpen gaat zij naar een klooster in de bergen. Daar ziet zij ontberingen, leert zij over geloof en hoe het leven is buiten de veiligheid van het gezin.
Wanneer zij na maanden weer thuis komt is alles veranderd. Iedereen is geraakt door de oorlog.
Toch is zij als kind flexibel en gaat goed om met de situatie. Verlies, verraad en vriendschap zijn belangrijke gegevens. Gezien door de ogen van een kind mist het wel wat diepgang voor de lezer.
Het verhaal leest makkelijk weg en ook zonder moeite trekt Grazia je mee in haar leven.
Langzaam gaat ze richting pubertijd en proeft ze aan de liefde.
Zeker de moeite waard om te lezen en de volgende delen in de gaten te houden.