Pendergast blijft verrassen

Als ik Aloysius Pendergast tot leven zou roepen, zou het de aristocratische broer zijn van Lurch. de fictieve butler uit de Adams-family. Lang, bleek, zwarte kleding en creepy maar voor altijd in mijn hart; zelfs Aloysius kent emotie.
Pendergast en D'Agosta krijgen het weer voor elkaar, op de altijd subtiele doch doortastende "Pendergast" wijze. Alhoewel ik me deze keer positief verbaasde over de toch wel zeer penibele eindsituatie waarin Pendergast verkeerde.
Het blijft mijn favo duo en ik hoop nog veel lugubere vervolgen te mogen begroeten.