Zeer heftig

Hadley is teamleider van lacrosse, heeft een gigantisch huis en rijke ouders. Ze lijkt alles te hebben wat ze maar wilt, maar achter deze facade schuilt een duister geheim. Haar vader dwingt haar om de beste te worden in alles en is niet vies om hiervoor geweld te gebruiken. Hadley’s moeder is altijd dronken en knijpt hierdoor een oogje dicht. Hadley probeert angstvallig haar jongere zusje te beschermen tegen de tiranie van haar vader, maar wanneer Hadley stiekem een relatie krijgt met Charlie ontploft de bom pas echt.

De eerste 50 pagina’s zijn nog wat zoeken in het verhaal. We komen te weten dat Hadley en haar ouders een ongeluk hebben gehad, maar we weten niet wat dit veroorzaakt heeft. Vanaf dan wordt het boek onderverdeeld in hoofdstukken van ‘nu’ en ‘toen’. Langzaamaan komen we in de ‘toen’ stukken meer te weten over het leven van Hadley en de mishandeling. In de ‘nu’ stukken probeert Hadley te leven met het ongeluk. De ‘nu’ hoofdstukken zorgen voor de nodige ademhaling tussen de heftige ‘toen’ hoofdstukken door.

Het wederkerend thema in dit verhaal is liefde. Liefde voor een eerste vriendje, liefde voor je zus, maar ook hoe snel liefde kan omslaan in controle en mishandeling. De vader van Hadley wil zijn succes doordrijven via zijn dochters, maar doet dit op een totaal foute manier. Hadley wil niets meer dan een gewone tiener zijn met een vriendje en een leven waar ze zelf voor kiest. Haar strijd tegen haar vader heeft me enorm geraakt. Zelf ben ik opgegroeid in een liefdevol gezin die me hebben gesteund in alle keuzes die ik heb gemaakt. Sommige kinderen krijgen deze kans niet. Kindermishandeling is dan ook een moeilijk thema om over te praten en zeker om erover te schrijven. De schrijfster heeft dit zeker en vast goed weten te verwoorden. Zoals het boek al aanhaalt maakt kindermishandeling geen onderscheid tussen armoede, rijkdom, ras of geslacht. Het is daarom zeer belangrijk dat dit onderwerp wordt aangekaart en het duidelijk wordt gemaakt dat hierover moet gepraat worden.

‘Alles is nu’ heeft me echt weten te ontroeren. De hele evolutie van Hadley maken we mee op de eerste rij. Ze gaat van mishandelende tiener naar iemand die haar leven in eigen handen durft te nemen. Door het verhaal te lezen uit het perspectief van Hadley voelde ik met haar mee. Ik heb dan ook genoten van dit boek en ik wil meer lezen van Amy Giles.