Fijne opzet, heden en verleden goed in balans

Ik vind de opzet van deze thriller erg fijn. De spanning wordt, na een heftige proloog, rustig opgebouwd. Uiteindelijk wordt hij echter behoorlijk groot. Op een gegeven moment is de dreiging bijna tastbaar. Heden en verleden wisselen elkaar op een natuurlijke manier af.

Het verhaal wordt beurtelings verteld vanuit Isa’s gezichtspunt in het heden en dat van haar schoonmoeder Hannah in het verleden. Ik vond dat beide verhaallijnen goed in balans waren. Vermoedens van Isa worden door de flashbacks van Hannah bevestigd, aangevuld of ontkracht. Steeds spelen de hoofdstukken uit beide verhaallijnen op elkaar in.

De spanning is met name psychologisch. Isa komt achter geheimen die ze nooit voor mogelijk had gehouden en durft op een gegeven moment vrijwel niemand meer te vertrouwen. Steeds als het verhaal in rustiger vaarwater lijkt te komen, duikt er weer een geheim op dat zorgt dat je als lezer verder wilt lezen. Ik werd ook steeds nieuwsgieriger naar hoe het echt zat.

Het einde vond ik vrij sterk. Ik kon goed begrijpen hoe het mogelijk was, maar had niet verwacht dat alles op die manier in elkaar zat. De verschillende verhaallijnen komen erg mooi bij elkaar.

Ik vond dit een goed verhaal, waarbij ook een stukje geschiedenis van de Deltawerken naar voren kwam. Zijdelings heeft de watersnoodramp er ook mee te maken. Dit boek is zeker net zo goed als Nachtschade, het eerste boek van deze schrijfster.