Leest lekker weg

Het is een cliché, maar toch zeg ik het: 'De verwarde cavia' van Paulien Cornelisse leest lekker weg. Ik heb het boek bijna in één luie zaterdagochtend uitgelezen. De stukjes zijn zo kort dat je gemakkelijk doorleest. De observaties over het kantoorleven zijn zowel raak als heerlijk nuchter: "Het was soms hard werken op de afdeling Communicatie, maar als ze eerlijk was, was dat maar heel erg soms."

Er zit ook een mooie ontwikkeling in het verhaal. Cavia houdt zich in het begin nogal op de achtergrond. Ze heeft weinig plezier in haar werk, maar heeft ook niet genoeg lef of daar iets aan te doen. Ze houdt zich bezig met het ordenen van haar paperclips en de bezoekjes aan de kantoorboekhandel zijn het hoogtepunt van de week. Ook mag ze zichzelf graag belonen op de dure koffie van het tentje op de hoek.

Haar leven verandert eerst van buitenaf. Ze ontmoet een charmante mannetjescavia en op het werk krijgt ze een nieuwe manager. Langzaamaan verandert ze ook van binnen. Ze komt steeds meer voor zichzelf op en vraagt zich af wat ze nou echt wil in haar leven. Deze ontwikkeling maakt van 'De verwarde cavia' meer dan een vermakelijk boek met grappige observaties. Het boek is plots een inspirerend verhaal over de regie in eigen handen nemen, over welke koers je wil varen in je leven. Toch een boek dat je bijblijft dus. En dat nog lekker weg leest ook.