Wanneer verlangen het overneemt

Juno Dawson is een Britse schrijfster en heeft ondertussen al vijftien boeken op haar naam staan. Voor ze fulltime ging schrijven, werkte ze als journaliste en lerares. Dawson is ook gekend als een activiste in de LGBTQ-gemeenschap.  

Haar YA-roman Clean vertelt het verhaal van Lexi, die door haar broer naar een afkickkliniek gestuurd wordt nadat ze na een overdosis maar nipt in leven bleef. Ondanks dat gelooft Lexi niet dat ze verslaafd is. In de afkickkliniek wordt ze niet alleen geconfronteerd met haar verlangen naar en afhankelijkheid van de drugs, maar leert ze ook zichzelf kennen. En samen met de andere patiënten probeert ze een einde te maken aan de kracht van hun verslaving.  

Als je Clean leest, begrijp je meteen waarom Juno Dawson zo’n gerenommeerd schrijfster is. Haar schrijfstijl is feilloos en je duikt meteen Lexi haar wereld in. Niet iedereen heeft ervaring met drugs, maar Dawson weet perfect over te brengen hoe een verslaving kan voelen. Het is onmogelijk om niet met Lexi mee te leven. En hoewel je soms weemoedig je hoofd schudt als ze in de fout gaat, je kan niet anders dan haar ook begrijpen.  

Dawson schetst een maar al te reële wereld die voor veel mensen de realiteit is. Niemand wil een verslaafde worden, maar soms is het al te laat om dat te voorkomen. Het gebeurt sneller dan je denkt en ja, iedereen is vatbaar. En hoewel Clean gaat over zware verslavingen, is het een verhaal dat voor iedereen herkenbaar is. We hebben allemaal onze zwaktes, verleidingen en verlangens. Iedereen begrijpt wat verlangen is. En ook dat een verlangen niet altijd gezond is voor je lichaam en je geest.  

Clean schetst niet alleen het probleem van een verslaving, maar vertelt ook het verhaal van Lexi, een personage dat krachtig neergeschreven is en waarin veel mensen zich zullen herkennen. Lexi’s problemen gaan veel dieper dan haar verslaving en de dingen die ze over zichzelf te weten komt doen je nadenken over jezelf. Lexi moet op ontdekking gaan naar wie ze is en neemt je daarin mee. Lexi worstelt met iets universeels, de zoektocht naar wie je bent en de uitdaging om van jezelf te houden.  

Naast de harde realiteit van verslavingen die Dawson weergeeft in Clean, is er ook veel spanning aanwezig. De opbouw van het verhaal en de hoofdstukken in de vorm van het genezingsproces maken het boek sterker. Lexi worstelt niet alleen met haar verslaving, maar ook met haar verleden. Dawson weet prachtig de spanning op te bouwen door kleine stukjes van Lexi’s verleden te ontsluieren, maar daarmee vooral ook vragen op te roepen.  

Wat is er gebeurd? Dat is een vraag die je snel zal stellen en die je niet zal kunnen loslaten, net als het boek zelf. Neem Clean alleen vast als je tijd hebt, want dit boek wil je meteen uitlezen.  

Clean is een krachtige roman door meerdere factoren. Dawson heeft een prachtige schrijfstijl en weet het verhaal zo te vertellen dat de spanning bij het omslaan van elke pagina stijgt. Dat in combinatie met een actueel verhaal dat duikt in een problematiek die veel mensen aangaat, zorgt ervoor dat Clean een must-read is.