Meisjesboek zonder getut

Pieter Feller is de auteur van de kinderboekenserie over Kolletje en haar toversokken. Tiny Fisscher heeft jeugdboeken geschreven, waaronder “Dat stomme boek” maar ook enkele boeken voor volwassenen. Ze hebben de handen ineen geslagen en samen een erg leuk meisjesboek geschreven voor stoere meiden vanaf een jaar of 10.

Nadat de ouders van Lynn zijn gescheiden, heeft haar moeder het zwaar om de financiële eindjes aan elkaar te knopen. Lynn zit in een meidenvoetbalteam, maar helaas zijn haar voetbalschoenen te klein geworden en is haar voetbalbroekje versleten. Er is echter geen geld voor een nieuwe outfit, omdat de wasmachine stuk gaat en hond Loebas ziek wordt. Ook de contributie voor de sportclub is al een half jaar niet betaald.

De vriendinnen van Lynn gaan een plan bedenken om aan geld te komen, zodat ze haar een nieuw paar schoenen voor haar verjaardag kunnen geven. Alle meiden dragen hun steentje bij om het bedrag bij elkaar te sprokkelen. Dit zorgt voor hilarische taferelen.

“Een vrouw komt bij ze staan. ‘Voor een goed doel wil ik wel een mopje horen.’
‘Twintig cent, mevrouw,’ zegt Dorien.
Beertje is weer aan de beurt.
‘Het is een raadseltje,’ zegt ze. W-waarom hebben domme b-blondjes een pepermolen naast de televisie staan?’
De vrouw weet het niet.
‘Om het b-beeld scherper te krijgen,’ legt Beertje uit.
Dorien grinnikt.
‘Dom raadseltje,’ zegt de vrouw. Hoofdschuddend beent ze weg.
Dorien stoot Beertje aan. ‘Misschien had je die mop beter niet aan een blonde vrouw kunnen vertellen,’ fluistert ze.
Beertje schiet onbedaarlijk in de lach.”

De samenwerking tussen Feller en Fisscher is een gouden greep geweest. Vermoedelijk heeft Feller voor de voetbaltechnieken gezorgd en kon Fisscher zich uitleven op de meidenperikelen. Het is een echt meidenboek, maar zonder getut of roze jurkjes en met veel humor. De meiden zijn allemaal leuk met hun eigen specifieke karaktertrekjes en hebben echte meidenproblemen aan hun hoofd (jongens).
Wie geen verstand van voetbal heeft kan toch genieten van dit verhaal. Tijdens een voetbalwedstrijd wordt uitvoerig uit de doeken gedaan hoe het spel verloopt, maar zonder dat het langdradig of oninteressant is. Het is zelfs spannend!

Het boek is echt van deze tijd. Zo schuwen de auteurs het hedendaagse taalgebruik niet (“Wat een eikel!”) en worden er moppen verteld die eigenlijk net niet kunnen, maar waar iedereen om moet lachen. Het zorgt ervoor dat alles niet te braaf en zoet is en dat alles juist heel realistisch en herkenbaar overkomt.

Voor de oplettende lezer mag het duidelijk zijn dat het niet bij één deel zal blijven en daar ben ik blij om. Wat mij betreft mogen er veel meer van dit soort meidenboeken verschijnen!