Een bijtende satire over The Land of Freedom

Dit boek is een complete en overrompelende leeservaring. Vanaf de eerste pagina wordt je bij je lurven gepakt door de Afro-Amerikaanse verteller die terecht staat voor herinvoering van slavernij en segregatie van de lokale highschool in Dickens, Los Angeles.
We treffen hem onder invloed en in gedachten aan in Supreme Court: " How could I willfully ignore the Fourteenth Amendment and argue that sometimes segregation brings people together. Like all people who believe in the system, he (the judge) wants answers. He wants to believe that Shakespeare wrote all those books, that Lincoln fought the Civil War to free the slaves and the United States fought World War II to rescue the Jews and keep the world safe for democracy. But I'm no Panglossian American. And when I did what I did, I wasn't thinking about inalienable rights, the proud history of our people. I did what worked, and since when did a little slavery an segregation ever hurt anybody, and if so, so fucking be it."
Wat volgt is een terugblik op de gebeurtenissen die hebben geleid tot deze situatie. Dat is het hilarische verhaal van Me die opgroeit op een boerdeij in Dickens en door zijn vader, weduwnaar en bekend wetenschapper, wordt opgevoed 'als een rat in een van zijn onderzoekslaboratoria' tot een bewuste Afro-Amerikaan. Ondanks de inspanningen van zijn vader, gaat hij na diens dood niet studeren en hij volgt hem ook niet op als leider van de 'Dum Dum Donut Intellectuals', een groep zwarte academicie die samenkomen in de donutwinkel van Dickens. Pas als hij tegen wil en dank in zijn vaders voetsporen treedt als 'Negro Whisperer' en daarbij zijn oude vriend Hominy het leven redt, komt hij in actie en neemt zijn leven een onverwachte wending.

Paul Beatty gebruikt poetische taal, die doorspekt met de nodige humor en tal van verwijzingen naar de Amerikaanse (sub)-cultu(u)ren een ritmisch en beeldend geheel oplevert. Het vraagt van de lezer wel enige toewijding en geduld om hier ten volle van te kunnen genieten.
Maar het is niet alleen de taal en de humor die deze sociale satire de moeite van het lezen waard maakt. Juist door de humor wordt duidelijk hoe diep het rassendenken in de Amerikaanse cultuur verweven is en de satire maakt het mogelijk, vragen te stellen naar de wortels van dit denken, want wat is ras eigenlijk?