Een GOED boek

Normaal gezien zou ik boeken als dit niet gauw lezen, maar vanwege verplichtingen moest ik er voor een keertje toch aan geloven. Maar vanaf de eerste bladzijde voelde het niet meer als een verplichting, maar als een boek dat ik moést uitlezen.

Het boek gaat over de zestienjarige Nathan die bij de politie zit door zijn eigen schuld. Wat er aan de hand is weet je niet precies, alleen dat het iets te maken heeft met een meisje genaamd Veerle. Niet veel later wordt duidelijk dat Nathan, de hoofdpersoon en diegene die het verhaal ook verteld, erg gesteld was op haar. Je weet ook dat hij iets heeft gedaan uit woede, maar nog steeds wel een beetje van haar houdt. Wát hij precies heeft gedaan blijft lange tijd een raadsel.

Het verhaal wordt in de ik-vorm verteld en daardoor krijg je veel te weten over wat Nathan ervaart en denkt over de situatie. Hij kan enorm goed opschieten met zijn moeder, die altijd voor hem opkomt, maar deze keer laat ze hem weten dat hij het zelf maar eens mag oplossen. Nathan wil het eerst niet geloven, maar hij weet dat het waar is.

Een groot gedeelte van dit boek gaat over Nathan's gedachtegang en ondanks dat dit een vrij serieus onderwerp is, zijn er af en toe dingen die me in de lach deden schieten.

(wordt vervolgd)