Boekenblog

Het klassieker-genootschap

Toni Morrison - Beminde

op 19 december 2017 door Het klassieker-genootschap

Het Klassieker-Genootschap buigt zich in april/mei 2018 over een vrij recente klassieker van Nobelprijswinnaar Toni Morrison. Beminde van deze Amerikaanse auteur verscheen in 1987.

Keuze van Roosje

Reacties op: Toni Morrison - Beminde

269144

20 december 2017

2017-12-20T05:50:23+01:00

Wendy

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/1175591_10201785082659570_1985898718_n%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/wendy-15

195678

Wat leuk dat er toch nog even een artikel geplaatst is, ik vond jullie niet :)

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

272628

25 december 2017

2017-12-25T02:38:27+01:00

Lieke Roovers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Bookwurm.jpg

https://www.hebban.nl/!/Bookjunk

218316

Oh, die vind ik heel mooi! De eerste keer dat ik 'm las, bowlde het boek me echt omver. Onlangs heb ik hem herlezen en hij is nog steeds steengoed.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

300638

08 februari 2018

2018-02-08T11:35:17+01:00

rietje pieters

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/funny%20picture%20of%20our%20goat%20asterix%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/rietje-pieters

190475

Mag ik vragen of jullie hem in het Engels of Nederlands gelezen hebben of gaan lezen? Eigenlijk is mijn vraag, er wordt in de Engelstalige versie een apart taaltje Engels gesproken en ik vroeg mij af hoe dat in de vertaling zat.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

300642

08 februari 2018

2018-02-08T11:42:46+01:00

Lieke Roovers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Bookwurm.jpg

https://www.hebban.nl/!/Bookjunk

218316

Ik heb 'm in het Engels gelezen. Geen idee hoe de Nederlandse vertaling is.

300638

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

331036

01 april 2018

2018-04-01T08:03:23+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ik lees hem in het Ndls. Mijn Engels is redelijk maar toch weer niet zo goed. Alice in Wonderland in het origineel lukt me nog wel. Heel taalspecifieke elementen zijn altijd moeilijk te vertalen. Dat heb ik bij Alice ook weer gemerkt. Soms zijn vertalers te vrij en soms niet vrij genoeg. Ik ben over het algemeen een beetje een purist.

300642

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

331532

01 april 2018

2018-04-01T20:57:27+02:00

Lieke Roovers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Bookwurm.jpg

https://www.hebban.nl/!/Bookjunk

218316

@Roosje: Klopt. Als er met taal gespeeld wordt dan is dat altijd lastig te vertalen. (Al zei iemand - Roald Dahl of Quentin Blake (de vaste illustrator van Roald Dahl) - volgens mij dat "the Dutch" daar erg goed in zijn, haha.) Je moet erg veel taalgevoel hebben om een goede vertaling af te leveren. Je moet het niet letterlijk gaan vertalen, want dan draai je een boek vaak de nek om en mis je allerlei nuances, maar je moet ook weer niet te veel gaan interpreteren want dan maak je er weer een heel ander boek van.

300642

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373764

04 juni 2018

2018-06-04T12:03:44+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

:-)

300642

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375534

07 juni 2018

2018-06-07T01:32:35+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ik stel me zo voor dat het aparte taaltje misschien het Engels is wat de zwarte bevolking toentertijd sprak.

300642

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373394

03 juni 2018

2018-06-03T14:25:13+02:00

Aard Evert

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/12922166_875125055948413_1658853401_o%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/aard-evert

189362

Beminde zojuist voltooid in het Engels als Beloved. Mag ik een beetje meedraaien? En begrijp ik het goed dat ik nu ga wachten op een inzending van Roosje?

300638

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373763

04 juni 2018

2018-06-04T12:03:06+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ja, Aard, het was wachten op mijn inzending. Die staat er nu, dus je mag losbranden....;-)

373394

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373765

04 juni 2018

2018-06-04T12:05:44+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

@Rietje, ik denk dat dat speciale taaltje niet in de Nederlands vertaling tot zijn recht komt. Ik bedoel, ik zie het niet. Terwijl ik het las, moest ik daar wel aan denken. Het is niet te vertalen. Wat dat betreft heeft het Engels de voorkeur!

300638

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

369836

28 mei 2018

2018-05-28T20:46:18+02:00

Aard Evert

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/12922166_875125055948413_1658853401_o%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/aard-evert

189362

Waarom kan ik verder geen reacties lezen van de discussie, die in de afgelopen twee maanden heeft plaatsgevonden?

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

369856

28 mei 2018

2018-05-28T21:10:17+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

De discussie moet nog starten Aard. Begin juni als het goed is.

369836

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373298

03 juni 2018

2018-06-03T11:41:57+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Ook ik had nog geen enkele opmerking die hier geplaats was gelezen. Pas als je zelf een opmerking in dit item maakt krijg je notificaties van reacties die verder geplaatst worden. Ten minste over het algemeen is dat zo maar bij deze blogspot is dat niet altijd zo. Ik ga nu in elk artikel van het K-G waar ik mee lees een opmerking plaatsen in de hoop dat ik dan de notificaties op tijd krijg ;-)

369836

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373302

03 juni 2018

2018-06-03T11:45:18+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Daar heb ik ook vaak last van, Roosje. Vooral omdat ik niet dagelijks op Hebban kijk. Dan gaan sommige dingen aan mijn neus voorbij. Goede tip! 😊

373298

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373762

04 juni 2018

2018-06-04T12:02:03+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Goedemorgen mede-Beminde-lezers. Hier komt mijn - best wel lange - bespreking van Toni Morrison, Beminde. Ik ben altijd een beetje lang van stof ;-); hoe enthousiaster, des te langer van stof.... Een donker verleden Als op een dag Sethe, haar dochter Denver en Sethes vriend Paul D. terugkomen van een vrolijk dagje uit vinden zij op de stoep van Sethes huis, nr. 124 Bluestone Road, een jonge vrouw. De vrouw is doornat, zij kwam zomaar met een witte jurk en zwartglanzende nieuwe schoenen aan uit het water. Verklaren kan zij het niet, spreken kan ze nauwelijks en doet dat zelden. Sethe en Denver zijn ervan overtuigd dat deze jonge vrouw met een kinderlijk gezichtje Beminde is. Beminde was Sethes eerste dochter, die net aan kruipen toe was, toen haar moeder de noodzaak voelde haar te doden, om te voorkomen dat zij net als Sethe in slavernij zou opgroeien. We schrijven de periode net na de Amerikaanse burgeroorlog, 19e eeuw, Cincinnati, Ohio; de slavernij was afgeschaft. Hoofdpersonen in dit verhaal zijn Sethe, de moeder van Beminde; Denver, Howard en Bugla, Sethes andere kinderen. Sethes schoonmoeder, Baby Suggs, die het huis nr. 124 bewoonde voor Sethe. Paul D., Sethes vriend. Halle, Sethes man, is verdwenen, niemand weet of hij nog leeft, ook Paul D. niet, die overal is geweest op zijn zwerftochten maar hij heeft Halle ook niet dood gezien. Sethes kinderen zijn allemaal van Halle; ze was een jaar of 13, 14 toen zij met hem trouwde. Baby Suggs had allemaal kinderen van verschillende mannen; haar kinderen werden haar al snel afgenomen; Halle, haar jongste, kocht haar vrij van meneer Garner van de Sweet Home Farm. Maar ook het huis nr. 124 Bluestone Road, dat eigendom is van filantroop Bodwin en zijn zus, is een personage. De drie delen in deze roman beginnen met de situatie van nr. 124: ‘Nr. 124 wrokte.’ (2004: 9). ‘Nr. 124 was lawaaierig.’ (ibid.: 215). ‘Nr. 124 was stil.’ (ibid.: 303). Het huis leeft en heeft gevoelens ten aanzien van wat het heeft meegemaakt, en dat is nogal wat. Bodwin en zijn zus hebben er hun vroege jeugd in doorgebracht. Baby Suggs ging er wonen nadat Halle haar had vrijgekocht. Navrant is dat Halle zijn hele verdere leven voor Garner zou moeten werken om de ‘losprijs’ voor zijn moeder te kunnen betalen. Maar ook, en dit vooral, kwam Sethe bij haar schoonmoeder in dit huis nr. 124 terecht, na haar vlucht naar vrij gebied, na een oversteek van de Ohio,. Vier blanke mannen kwamen Sethe en haar kinderen halen. De handzaag had het nekje van Beminde reeds gebroken. Sethe was van plan haar andere kinderen ook te doden om hen te behoeden voor het lot van de zwarte slaaf. Sethe moest de cel in. Door toedoen van Bodwin kon zij de strop ontlopen. Het huis, nr. 124 had te veel gezien. Sindsdien spookte het er. De bewoners zijn ervan overtuigd dat het Beminde is die komt spoken. Baby Suggs legt het moede hoofd in de schoot en gaat in haar bed de ‘kleuren overdenken’. De zoons Buglar en Howard ontvluchten op jonge leeftijd het spookhuis. Andere mensen mijden het huis ook. Sethe heeft behalve in haar werk weinig omgang met andere mensen. En toen kwam Paul D., om te blijven en vrijwel meteen daarna kwam Beminde en joeg Paul D. weer weg. Het levende huis staat tegenover de door de slavernij ontmenselijkte zwarte bewoners. Slaven waren geen mensen, ze werden behandeld als dieren of als productiemiddelen. De wrede behandeling ontmenselijkte de zwarte mensen, ontnam hun hun identiteit. Zij hadden geen goed gevoel over zichzelf en over hun lichaam. Baby Suggs predikte als een profeet een soort eigenliefde, om de vrije slaven een beetje hun menselijkheid terug te geven. Nr. 124 wordt bewoond door Beminde, het vleesgeworden schuldgevoel van Sethe. Wanneer Beminde in levende lijve voor haar staat raken Sethe en Denver in no time in haar ban. Denver komt op een gegeven moment weer tot bezinning, Paul D. is dan het huis al ontvlucht, en weet niet hoe ze haar moeder moet bevrijden van dit spook met een lichaam dat alsmaar uitdijt van, dat al het eten, alle energie, alle liefde, verliefdheid en aandacht van Sethe met grote gulzigheid naar binnen werkt. Het nu-verhaal is dat van de komst van Beminde. In allerlei flash backs van verschillende mensen, niet alleen van de hoofdpersonen maar ook van bijpersonen als de vriend van Baby Suggs, Stamp Paid - what’s in a name? -, het blanke meisje Amy, Sixo, een maat van Paul D. op Sweet Home - evenzeer: what’s in a name? - en Beminde zelf, al kan ze geen enkele samenhangende zin uitbrengen en denken. Het gevolg van deze caleidoscopische nachtmerries die onophoudelijk de mensen tergen en kastijden, is dat het verhaal vele dimensies krijgt en dat je als lezer de weg nog al eens kwijt bent. Deze voortdurende streams of consciousness deed mij een beetje denken aan de boeken van Faulkner. Het nachtmerrieachtige zit in de onvoorstelbare wreedheden die je terloops en soms minder terloops opgediend worden; situaties en belevenissen van vooral Sethe en Paul D., die elkaar trouwens ook al van de Sweet Home Farm kenden, waar zij slaven waren. Deze roman van Morrison is in vergelijking met De hut van oom Tom van Beecher-Stowe een geseling van gewelddadigheden en diepe ellende. Morrison is zwart, Beecher-Stowe blank, en dat verschil zegt alles. Heel grappig is dat Beminde blanken benoemt als mensen zonder huid. In deze roman is het normaal om zwart te zijn. Zelfs zozeer dat ik verrast was te merken dat broeder en zuster Bodwin blank zijn. Logisch dat ze blank zijn want zij hadden de middelen en het huis. Ik denk dat het huis nr 124 Bluestone Road een verwijzing is naar De (neger)hut van oom Tom. Huis versus hut; black pride versus een soort van onderworpenheid of misschien wel ‘black shame’. Sethe is misschien behoorlijk de weg kwijt maar ze heeft haar trots, en ergens een gevoel van eigenwaarde. Ik vermoed dat dit boek van Morrison het ‘zwarte’ antwoord is op De (neger)hut van oom Tom, al is het maar voor een deel. Er is iets van een relatie. Het boek zit vol met motieven, die alsmaar weer terugkomen: de boom op Sethes rug va de enomre afranselingen die zij had gekregen. De kristallen oorbellen die Sethe krijgt van het meisje Amy Denver, dat hielp bij de bevalling van Denver, - en zo kwam Denver dus aan haar naam - toen Sethe al op de vlucht was. Vooral water, water, water: de rivier de Ohio, waaraan de overkant de vrijheid zich uitstrekt; het vruchtwater van de bevalling, het water van de bewustwording, het water van de vrijmaking; dat heeft misschien ook wel met de doop te maken, bedenk ik me nu. Beminde komt uit het water als zij op de stoep zit van nr. 124. Sethe plast direct in haar broek als zij Beminde ziet; dat lijkt veel op een bevalling waarbij zij haar vruchtwater verliest. Beminde heeft zo’n een dorst, letterlijk en figuurlijk. Eerst drinkt zij water, en blijft maar drinken. Later drinkt zij alles op in het huis, bijna tot en met het lichaam van Sethe. Slokop. De smaak van ijzer in de mond van Paul D. Zijn vastgeroeste tabaksdoos; er is op een gegeven moment sprake van dat die tabaksdoos open is en overstroomt (zie vorige item water) maar ik kon er niet goed wijs uit of dat in het verleden was in een flash back of dat het in het heden was met betrekking tot de situatie van Beminde. Het beroemde de feestje van Bay Suggs, naar aanleiding van de twee emmers bramen die Stamp Paid geplukt had op een verborgen plek waar vrijwel niemand kwam. Er zijn er nog veel meer. Lees dit verhaal ook niet als een whodunit of een thriller. Niet met rationele ogen, want dan kom je van een koude kermis thuis. Brokken magie, caleidoscopische fragmenten van wreedheden, moord, lynching, verkrachting, uitbuiting. Spoken en andere bovennatuurlijke verschijnselen. Waarheid, leugens, verzinsels, bonte kleding, soort exotisch voedsel - voor mij dan, voedsel van de zwarte mensen uit het zuiden met veel mais, okra, dat soort dingen. Niet alles word je duidelijk, zaken lijken elkaar ook tegen te spreken, niet helemaal te kloppen. Ik denk bijvoorbeeld aan de verhalen over Sethes kinderen. Ik kwam er niet helemaal uit. Ook qua vertelstijl vertegenwoordigt deze roman de mensen over wie het verhaal gaat. - Ik zou er de roman in de oorspronkelijke taal wel eens op na willen slaan. Ik vermoed hier en daar wel ‘slang’, maar dan die van de 19e eeuw. Een vreemd en wreed verhaal met een soort van open einde, dat je eigenlijk niet verwacht na zo veel onheil, rampspoed en onmenselijkheid. Een van de grote thema’s is de ontmenselijking van de slaven door hun meesters. De daad van Sethe wordt breed uitgemeten als iets onmenselijks, hoe kan een moeder haar kinderen iets aandoen? Terwijl Sethe in tegenstelling tot Baby Suggs haar kinderen van één vader had en ze zelf mocht opvoeden. Baby Suggs had alleen haar jongste kind nog maar. Niet alleen is de daad van Sethe een wanhoopsdaad en zelfs een daad van liefde, zij wilde haar kinderen het slavenleven niet deelachtig laten worden. En toch wordt zij verteerd door spijt en schuldgevoel. Daarin blijkt zij juist helemaal niet onmenselijk. Niets menselijks is haar vreemd, maar misschien heeft ze dat zelf niet helemaal door. Deze roman uit 1987 is helaas nog steeds actueel in een samenleving waarin mensen met een donkere huid in Amerika nog steeds de geconfronteerd worden van dat slavernij-verleden: Black lifes matter!

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373948

04 juni 2018

2018-06-04T18:06:28+02:00

Aard Evert

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/12922166_875125055948413_1658853401_o%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/aard-evert

189362

Nog geen reactie op het geheel van jouw doorwrochte verslag, Roosje, maar een eerste opmerking naar aanleiding van jouw nieuwsgierigheid wat betreft de taal. Ik las de oorspronkelijke tekst en wat "slang " betreft, daar heb je zeker geen last van, want het beperkt zich over het algemeen tot de typische weglatingen die je natuurlijk uit songs e.d. kent, b.v. 'bout - runnin' - who that back in there? Come see. Verder dubbele ontkenningen " don' t get no food" - " didn' t expect no nigger woman" - "I never touched no velvet" Verder kleine grammatiicale onregelmatigheden zoals weglating - s bij 3e persoon enk., , weglating onderwerp : " gonna do that for you" Enfin, zo kan ik doorgaan, maar je begrijpt het wel.

373762

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373956

04 juni 2018

2018-06-04T18:23:12+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ik snap het helemaal. Komt me zeker bekend voor. Dank🌹

373948

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373964

04 juni 2018

2018-06-04T18:47:57+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Je hoeft niet direct op mijn stukje te reageren. Geef eerst maar jouw eigen reactie😁

373948

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375484

06 juni 2018

2018-06-06T23:04:51+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Wat een prachtig verslag Roosje. Er is zo veel te vertellen over dit boek. Zo veel. :-)

373762

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

373966

04 juni 2018

2018-06-04T18:51:05+02:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

Wat een compleet en mooi verslag! Vooral dat het huis een personage is in het verhaal; ergens heb ik dat ook wel meegekregen, maar wat heb je dat helder in kaart gebracht. Na de eerste bladzijden moest ik ook erg aan William Faulkner denken. Zelfde tijd en thematiek (slavernij). Ook leest Faulkner hetzelfde als Morisson. Bij Faulkner vertellen verschillende mensen je een verhaal, net als bij Morisson. Bij Faulkner worden de verhalen heel subjectief verteld, je weet dan ook niet altijd even goed wie de waarheid spreekt. Bij Morrison wordt er (dacht ik) wel één verhaal verteld, maar waar ik bij Faulkner moest bepalen wie er een beetje bij verzon of wie leugens vertelde; moest ik bij Morisson bepalen wat werkelijkheid was en wat echt (spoken). Doordat de chronologie ontbreekt ( bij beiden) wordt pas langzamerhand tijdens het lezen duidelijk hoe het verhaal enigszins in elkaar zit, want écht duidelijk wordt het bij beide niet. En dat zorgt voor een, weet even geen beter woord, aparte leeservaring. Omdat je als lezer je eigen plan trekt, wie geloof je wel en wie niet, wat neem je voor werkelijk aan en wat niet, maak je je eigen verhaal van het boek. Faulkner is hier meester in, in dat verwarring zaaien, waardoor je als lezer je eigen plan moet trekken. Morisson kan er ook wat van, maar bij Morisson vond ik de beelden vele malen krachtiger dan bij Faulkner; achteraf schrik je van de geschiedenis die je gelezen hebt, als die helemaal compleet is. Een voorbeeld van het beeldende is het enorme litteken (de boom) op de rug van Sethe, waar in het begin telkens weer op terug gekomen wordt. Het is altijd uitkijken met een verhaal om dat niet chronologisch aan je lezer op te dienen, Bij Morisson heeft dit een meerwaarde. Wat een schrijfster, een vakvrouw! En ik eindig dan ook, tegen alle Hebban regels van een goede recensie in, de volle 5 sterren en zeker niet het laatste boek dat ik van haar las. Roosje, bedankt voor je keuze.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374017

04 juni 2018

2018-06-04T19:47:08+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Wauw, je bent heel enthousiast!! Mee eens, Faulkner is ingewikkelder en 'taliger'. Bij Morrison zijn de beelden heel sterk. Je weet ook hier niet wat er werkelijk gebeurd is. Is Beminde werkelijk dat meisje? Het is denk ik iets te makkelijk om te zeggen dat zij het vleesgeworden schuldgevoel is. Er is meer. Het is mysterieus. Toch is het niet een en al narigheid. Ik was aanvankelijk een beetje beducht dat deze keuze niet zo goed zou uitpakken. En al zou dat zo zijn, jammer dan. Zelf gaf ik 4 sterren. Maar ik ben tegenwoordig heel makkelijk in mijn oordeel: goed is 4. Minder goed is 3. Van de 5 blijf ik meestal af.

373966

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374081

04 juni 2018

2018-06-04T21:04:30+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Mijn verslag voeg ik nog toe maar eerst even een reactie op jullie input. Weet je wat ik me realiseerde door jullie verslag? Ook Paul D had een boom. Niet op zijn rug maar bij Sweet home. Hij noemde die boom broer. Ook een motief...

373966

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374086

04 juni 2018

2018-06-04T21:08:30+02:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

Ja dat is ook een goede zeg...

374081

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374122

04 juni 2018

2018-06-04T21:29:03+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Goeie. Morrison gebruikt heel veel motieven. Ik heb er maar een paar opgeschreven😁

374081

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374059

04 juni 2018

2018-06-04T20:31:35+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

5 april-Hoe te beginnen met het opschrijven van m'n bevindingen van dit aangrijpende verhaal? Allereerst deed het me denken aan Absalom, Absalom! van William Faulkner. Er zijn overeenkomsten met de stijl en iets minder met het thema. Net als in A,A! wordt in Beminde verteld vanuit verschillende personages zodat je gedeeltelijke verdubbelingen krijgt die een gebeurtenis steeds in een iets ander licht zetten, ik vind dit heel waardevol voor het totaalbeeld, meerdere vertellers zorgen voor meer nuance. Het thema, slavernij, rassenongelijkheid is in Beminde het hoofdthema, hoewel moeder-kind relatie ook heel nadrukkelijk aanwezig is. In AA speelt het rassenvraagstuk een belangrijke rol, net als het menselijk drama in het algemeen. Ik zie nog een overeenkomst: beiden hebben verwijzingen naar de Bijbel. Beminde; 'Ik zal niet-mijn-volk noemen: mijn volk, en de niet-beminde: beminde' (Romeinen 9:25 ) In Absalom, Absalom! verwijst de titel naar de Bijbel. Nog een overeenkomst: het gothic element. In Beminde is het de geest van het vermoorde dochtertje die zorgt voor het spookachtige effect, In AA is het huis dat spookt. Er waart een geest rond, volgens Faulkner zijn het geesten die blijven spoken omdat blanken zich schuldig gemaakt hebben aan slavernij. Verder kan ik alleen maar zeggen dat het verhaal me door merg en been gegaan is en dat ik het boek 5 sterren geef omdat de manier waarop het geschreven is, de stijl is heel apart. Niet de ellenlange zinnen van Faulkner, maar in beschrijvende, bijna als een verslag geschreven gruwelen. Met 'zachte kantjes' als de kleuren die als motief meelopen in het verhaal. Een terechte Nobelprijswinnares!

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374098

04 juni 2018

2018-06-04T21:14:06+02:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

De overeenkomsten tussen Faulkner en Morrison zijn erg sterk aanwezig.

374059

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374102

04 juni 2018

2018-06-04T21:15:24+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ja, het viel ons allemaal op...

374059

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374126

04 juni 2018

2018-06-04T21:32:39+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Verwijzingen natuurlijk ook naar de Bijbel. Maar ook een beetje afwijkend geloof: zie de prediking van Baby Shruggs.

374059

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374197

04 juni 2018

2018-06-04T22:52:46+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Klopt, Afrikaanse invloeden dacht ik.

374059

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375485

06 juni 2018

2018-06-06T23:06:30+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Ja Afrikaanse invloeden denk ik ook. Het dansen en zingen past zo mooi bij de Afrikanen. Dat is hun manier van uiten van geloof in dit boek.

374197

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374094

04 juni 2018

2018-06-04T21:12:38+02:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

Wie las er nog meer van Morrison? Hoe was dat?

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374104

04 juni 2018

2018-06-04T21:17:15+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Nee, het was m’n kennismaking, heb wel een andere klaarliggen, titel weet ik zo niet.

374094

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374128

04 juni 2018

2018-06-04T21:34:55+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ik las eerder een boek van haar. Ik geloof Zwarte lokvogel, als ik het me goed herinner. Ik vond het een beetje vaag. Ik denk dat ik er inmiddels beter mee uit de voeten kan.

374094

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374132

04 juni 2018

2018-06-04T21:38:32+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

En ik denk heel vroeger ook nog een boek. Ben de titel vergeten. Ik heb een zwak voor literatuur van Afro-Amerikanen. Al voel ik me ongemakkelijk met die term. Ik zou liever 'zwarten' gebruiken. Als n soort geuzennaam. Maar dat mag ik eigenlijk niet doen want ik hoor niet tot de community. Ik vind dat lastig.

374128

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374208

04 juni 2018

2018-06-04T23:23:19+02:00

Lieke Roovers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Bookwurm.jpg

https://www.hebban.nl/!/Bookjunk

218316

Ik heb ook The Bluest Eye (haar debuut, volgens mij) en Song of Solomon gelezen. Dezelfde thema's komen in beiden terug - hoe het is om zwart te zijn in een wereld die blanken als superieur beschouwt - maar het zijn hele andere boeken. The Bluest Eye is een stuk soberder in zijn weergave van racisme en Song of Solomon heeft dezelfde soort mystieke sfeer als Beloved, maar minder gericht op geesten en meer op magie. Allebei de boeken zijn de moeite waard, wat mij betreft.

374094

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375486

06 juni 2018

2018-06-06T23:06:52+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Dit was mijn eerste boek van Morrison.

374094

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375535

07 juni 2018

2018-06-07T01:35:42+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ook mijn eerste boek was ik las van Morrison, maar hoogstwaarschijnlijk niet het laatste.

374094

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374867

06 juni 2018

2018-06-06T00:55:36+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Wat een uitgebreide boekbespreking heb je ervan gemaakt, Roosje!!, Chapeau. De gruwelen die de revue passeren in het boek, hebben o.a. mijn moederhart diep geraakt. Wat een wanhoop moet het zijn geweest om je kind van het leven te beroven. Het terugkomen en spoken van Beminde zie ik als het overdenken van Sehte's schuld, het boete doen, zelfkastijding. Faulkner heb ik niet als referentiekader, maar de schrijfstijl van Morrison spreekt me bijzonder aan. Zeer beeldend ook, letterlijk en pijnlijk duidelijk. Dat de delen van het boek steevast beginnen met het benoemen van nr. 124, kon ik niet plaatsen. Dat Roosje aangeeft dat het huis ook een personage zou zijn, deed me niet echt opveren van herkenning. Zelf zie ik de rondwarende Beminde als het magische element in dit boek en het sprekende alter ego van Sehte. De wisselingen in de tijd en het perspectief dwongen me om goed te proberen bij de les te blijven, maar af en toe teruggrijpen in de tekst, maakte mij ook veel duidelijk. Een open einde kon ik 'vroeger' niet uitstaan, het verhaal was niet af, maar de laatste jaren kan ik hier beter mee omgaan en kan ik er heerlijk op verder dromen en beredeneren wat het eventuele vervolg zou kunnen zijn.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374911

06 juni 2018

2018-06-06T08:59:30+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Fijn stukje, Truusje. Misschien is nr 124 een soort 'safe haven' voor Sethe maar wel eentje waar ook verschrikkelijke dingen kunnen gebeuren. Misschien is het huis een personage in de magisch denkende geest van Sethe. Er is een hoop in dit boek dat niet helemaal verklaard kan worden…

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

374988

06 juni 2018

2018-06-06T11:45:13+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ja, een save haven, waar ze tijd en ruimte heeft om haar gedachten te (moeten) laten gaan. Er gebeuren zeker vreselijke dingen, maar misschien heeft het iets van schuld- en boetedoening, wat de hoop weergeeft op de weg naar uiteindelijke heling? De vele dingen die niet verklaard kunnen worden, de magische elementen, ik voel me een gelukkig mens dat ik daar over kan nadenken tegenwoordig. Hahaha Ook dit is weer een boek dat een tweede lezing verdient, om misschien de puzzel iets meer op te kunnen lossen. En nu moet ik dus op zoek naar Faulkner.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375042

06 juni 2018

2018-06-06T12:59:57+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ik vond het einde, hoe open ook, toch neigen naar hoop. Het lijkt erop dat Paul D. die hoop vertegenwoordigt. Zeker is een tweede lezing verdiepend🌸

374988

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375361

06 juni 2018

2018-06-06T20:55:00+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Wat een bijzonder boek schreef Morrison met Beminde. Enerzijds was het boek heel anders dan ik gewend ben om te lezen en normaliter kies ik niet snel voor magisch realisme dus ik moest even wennen. Anderzijds was het goed dat ik onlangs het boek van Kutschke gelezen had want ondanks dat dit een heel ander boek is, zijn er veel overeenkomsten en maakte dit dat ik er sneller doorheen kwam. Ik kan het de schrijfster niet met Faulkner vergelijken omdat ik nog niets van hem las dus daarom even de vergelijking met Kutschke die mij telkens door het hoofd speelde. Zo hebben beide boeken vrouwen in de hoofdrol, vrouwen in opvolgende generaties en vrouwen die zeer veel nare dingen mee maken. Beide boeken hebben een politieke ondertoon, Kutschke de Europese achtergond van de 20e eeuw, Morrison de slavernij in de 19e eeuw. Ook komt in beide boeken magisch realisme voor en bij beide boeken moest ik daar even aan wennen waarna ik er toch wel plezier aan beleefde. In Kutschke een goedaardige duivel, in Het boek Morrison een engeltje dat minder goedaardig is dan ze lijkt. In. beide boeken zie je grote sprongen in de tijd en wisselt het perspectief geregeld op onverwachte momenten. Dat vind ik trouwens heel leuk in interessant. Het verhaal is intens en heftig maar doordat we het in brokjes toegediend krijgen is het te hebben. In die tijd leerden slaven dat ze vooral niet van hun kinderen moesten gaan houden want ze werden toch afgepakt. Ook waren het geregeld bastaarden zonder dat de vrouw hier iets aan kon doen. Sethe kwam in een iets andere positie terecht en kreeg vier kinderen van dezelfde man. Ze maakte de 'fout' dat ze dacht dat ze wel van haar kinderen kon gaan houden. En net op het moment dat ze zich helemaal overgaf aan de liefde voor haar kinderen kwamen ze haar, of de kinderen alsnog ophalen... Wat doe je dan? Uit liefde voor je kind gun je het dat jouw kind niet dat moet doormaken wat andere slaven moeten doormaken, zeker niet als je als moeder net geproefd hebt aan de vrijheid. Zeker niet als je vlak voor je vlucht zo mishandelt bent dat je het ternauwernood overleefde. Dat wisten velen slaven en toch veroordeelden ze haar toen ze deze stap zette. Wat zou ik gedaan hebben als ik in die positie was? Hoe zou ik geoordeeld hebben als ik er naast stond? Morrison heeft de personages prachtig een beeld gebracht zonder een beschrijving van hen te geven. Prachtig. De wisseling in schrijfstijl vond ik mooi, soms leek het op poëzie. Toch had ik wat moeite met de gedachtenstroom van Beminde. Af en toe vond ik de schrijfstijl iets minder mooi maar dan maakte het intense verhaal het weer goed. Ik werd een beetje heen en weer geslingerd in mijn leesbelevenis maar vond het boek uiteindelijk prachtig en indrukwekkend. Ik snap heel goed dat dit een klassieker is. Ik waardeer dit boek met vier, of vijf, of vier, of vijf sterren. Ik ben er nog niet uit 😄

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375363

06 juni 2018

2018-06-06T20:57:49+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

O ja, nr 124. Zo bijzonder, dat gaf me telkens even een shock, het deed iets met me. Ik vind de hypothese van Roosje heel leuk. Dat het huis ook leefde. Wat ook een rol speelde bij mij is dat 24 mijn lievelingsgetal is en 124 mijn eindexamennummer was op de middelbare school. Dat getal is zo bijzonder voor mij dat ik een band kreeg met die geregelde vermelding. Toch ben ik er niet helemaal achter wat de betekenis was. Er moet nog iets achter zitten.

375361

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375368

06 juni 2018

2018-06-06T21:11:59+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Mooi stuk, Gigi!

375361

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375367

06 juni 2018

2018-06-06T21:02:26+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Het was mijn eerste kennismaking met het werk van Nobelprijswinnaar Toni Morrison. Op voorhand had ik een heel ander boek verwacht. Dit was een duister en verwarrend, maar desondanks of misschien juist daardoor ook een zeer intrigerend boek. Ik heb tijdens het lezen diverse passages gemarkeerd om daaruit misschien een duiding te kunnen halen, maar ik moet zeggen dat dat niet eenvoudig is. Omdat anderen al het nodige hebben geschreven (dat is zowel een voor- als nadeel) wil ik me beperken tot enkele zaken die mij opvielen of die mij aan het denken zetten of aan het twijfelen brachten. Allereerst rijst natuurlijk de vraag in hoeverre de gebeurtenissen rondom de ‘terugkeer’ van Beminde, de gedode dochter van Sethe, waar is. Ik ben zo vrij om niet te geloven in geesten of terugkerende doden, dus ik zie hierin een symbolisch iets. Daar kom ik later op terug. Tussendoor wordt heel subtiel, bijna tussen de regels door, veel verteld over de gruwelijkheden waarmee de zwarte slaven mee te maken kregen. Bijna terloops worden ze genoemd. De impact is daardoor echter niet minder. Dit is denk ik een erg belangrijk element van het boek: verslag doen zonder te sentimenteel te worden. Dit was gewoon realiteit, geen fictie! Ik heb het idee gekregen dat Paul D een seksuele relatie had met Beminde. Uiteindelijk kan dat ook verklaren waarom aan het einde van het boek de mensen “een naakte, zwangere vrouw” zagen staan. Op blz. 125 lijkt Beminde Paul D te verleiden. Op blz. 136: “Het ging er niet om dat hij haar neukte”, en in het laatste deel op blz. 273: "Paren met haar was niet eens prettig". Voor mij verklaart het in ieder geval het vertrek van Paul D en ook zijn dubbele houding naar Beminde. Er zijn regelmatig zaken waarvan de betekenis mij niet duidelijk zijn, zoals: - Op blz. 126 wordt achter elkaar drie keer “Rood hart” genoemd. - Op meerdere plekken, maar in ieder geval op blz. 129 wordt gesproken van “het topje van het ding dat ze zag als Beminde ging liggen”. Wat is dat ding? - Op blz. 220 spreekt Beminde en heeft het telkens over een heet hangijzer. - De herhaling van ‘de vrome’ als het gaat over Baby Suggs (blz. 94 en 95). - Het vermoeden van een lesbische relatie tussen Denver en Beminde. Op het einde van het boek lijkt Morrison de thematiek van de naaste omgeving van Sethe, van haar verhaal, op te tillen naar een meer universeel niveau. Op blz. 255 schrijft ze "Allemans kind zag je in dat gezicht" over Denver. Zij staat dus symbool voor vele anderen. Ook is het opmerkelijk dat zij Denver een duidelijke keuze laat maken: "Dat was een nieuwe gedachte, dat ze een eigen ik had om op te passen en overeind te houden" (blz. 261). Ze lijkt te zeggen dat er moet worden gekozen voor de toekomst in plaats van te blijven hangen in het verleden. Later zegt ook Paul D "Wat wij moeten hebben is een soort morgen" (blz. 283). Dit brengt me bij wat ik aan het einde zag als het belangrijkste thema, of de belangrijkste boodschap van het boek. We (de zwarten, maar misschien ook wel anderen die met veel leed te maken hebben gehad) moeten niet meer stilstaan bij ALLE Beminden (dus toch vooral een symboolfunctie) die ooit slachtoffer waren. Het hier en nu telt, lijkt Morrison te willen zeggen. Maar waarom dan toch het boek? Om aan te geven hoe die spookbeelden uit het verleden je gek kunnen maken maar niets veranderen aan het heden? Dit dilemma opent zich op de laatste bladzijden: moet het verhaal verteld blijven worden, opdat wij niet vergeten, of moeten we verder omdat we het verleden tocht niet kunnen veranderen en alleen de toekomst door ons vormgegeven kan worden? Met dit dilemma eindigt deze roman wat mij betreft groots, ondanks de moeite die het lezen me soms kostte. Ik geef vier sterren, want het had iets toegankelijker gemogen...

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375479

06 juni 2018

2018-06-06T23:03:08+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Volgens mij probeert Beminde (haar geest, haar nagedachtenis) Paul D weg te jagen en als dit niet snel genoeg lukt gaat ze hem verleiden. Hij wil dit niet en toch gebeurt het. Maar is dat ook de reden dat hij weg gaat @ Peter?? Hij heeft juist toestemming gekregen van Sethe om te blijven en bij haar te zijn. Dan komt het krantenknipsel... Die herhalingen in het boek, waaronder rood hart en hete hangijzer, zijn mij ook nog niet helder. Ik kan vaak ook niet zo veel met geesten en ik kan zoiets dan vooral als een symbool zien. Zoals Denver een tijd lang niets meer kon horen, omdat ze het niet wilde horen. Zo heeft beminde lang in het huis gespookt. Ze bleef tussen Sethe en Denver in staan, eerst als klein spookje waardoor Denver afstand hield van Sethe. Dan andersom, als zusje voor Denver maar ook als dochter voor Sethe die ruimte inneemt waardoor er afstand komt tussen Sethe (meer gericht op Beminde) en Denver. Qua lichaam zo groot als ze zou zijn geweest als ze was blijven leven, tastbaar voor de bewoners van het huis, qua geest niet veel ouder dan het moment waarop ze stierf. Voor Denver was het eigenlijk een zegen want daardoor ging ze weer de straat op. Ging weer leven, een eigen leven leiden.

375367

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375372

06 juni 2018

2018-06-06T21:18:21+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Jee, ja, dat kan dat Paul D en Denver een erotische relatie hadden met Beminde. Zelf heb ik dat niet zo geïnterpreteerd. Het zou goed kunnen. Beminde was voor ieder van hen een Ander. Eigenlijk denk ik dat Paul D weggepest is door Beminde. Ik denk dat er niet één betekenis is in dit boek. Multi-interpretabel. Ik vind de roman hoopvol eindigen. En die spagaat van trauma's en toch verder moeten en dat kunnen dat is wel een vd thema's van dit boek. Daarom is het misschien ook niet zo heel toegankelijk geschreven.

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375464

06 juni 2018

2018-06-06T22:50:18+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Paul D en Beminde. Denver en Beminde bedoelde ik.

375372

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375376

06 juni 2018

2018-06-06T21:24:15+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Author Toni Morrison is an acknowledged master of naming, and Sethe, the name of one of the main characters of Beloved, which can be pronounced as Seth or Seth-eh, relates to the male biblical name Seth but is also the name of the Egyptian god of confusion. Herkenbaar voor jullie?

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375461

06 juni 2018

2018-06-06T22:48:38+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

😁

375376

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375482

06 juni 2018

2018-06-06T23:03:51+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

grappig. Confusion!

375376

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375532

07 juni 2018

2018-06-07T01:29:37+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Ik moet nóg 'achterdochtiger' worden bij de namen die in de literatuur voorkomen. 😀

375376

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375580

07 juni 2018

2018-06-07T09:04:09+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Ga er maar vanuit dat namen nooit toevallig gekozen zijn ;-)

375532

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375560

07 juni 2018

2018-06-07T07:51:03+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Vraag: Morrison maakt gebruik van vele motieven in het boek. Sommige door het gehele verhaal heen anderen specifiek in een hoofdstuk. Ik kan ze niet allemaal verklaren. Weten jullie dit? De kleuren, roze van de grafsteen van Beminde (ik dacht aan de blanke huidskleur) en de kleuren die Baby Suggs bekeek. Weten jullie waar dit voor staat? Ook noemde Peter al dat in een hoofdstuk telkens rode hart genoemd werd en in het hoofdstuk van Beminde heet hangijzer. Wat wordt bedoeld met die woorden?

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375562

07 juni 2018

2018-06-07T08:25:56+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Voor een deel van je vraag kijk hier maar even http://www.sparknotes.com/lit/beloved/symbols/

375560

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375570

07 juni 2018

2018-06-07T08:43:45+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Mooie site; ik bedoel: goede verklaringen.

375562

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375574

07 juni 2018

2018-06-07T08:54:38+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

Het duizelt van de motieven in deze roman. Die veelheid aan motieven maken deel uit van de caleidoscopische en 'dazzling' vertelling, waarin beelden, motieven, trauma's, herinneringen, gevoelens, spijt, verdriet en 'you name it' over elkaar heen buitelen. Zelf vond ik een van de opvallendste motieven het water. Dat staat vlgs mij ook in mijn bespreking: bijvoorbeeld in de rivier de Ohio, die overgestoken moet worden, een soort Styx maar dan naar de tegenovergestelde wereld: de vrijheid, het leven, in tegenstelling tot het doodmakende slavenbestaan. Aan die rivier bevalt Sethe met behulp van Amy Denver. Zij verliest haar vruchtwater. In een bootje bevalt zij; het bootje loopt vol water, van het vruchtwater, van de rivier (een lek bootje). Als Sethe Beminde voor het eerst ziet, als zij naar de kermis geweest zijn, plast zij in haar broek (nu weet ik van wie Connie Palmen het heeft in I.M.;-)) en Bemindes dorst is niet te stelpen. Dat plassen is een vorm van vruchtwater verliezen, dus een voorbode van een geboorte. Dat vruchtwater dat Sethe verliest drinkt Beminde weer op. Beminde is als een parasiet, die haar moeder helemaal opeet. Dat kan ook weer refereren aan een embryo / foetus, die voor voedsel (voor het hele leven natuurlijk) volledig afhankelijk is van de moeder. Het evenwicht tussen moeder en kind is uit balans: eerst doodt de moeder het kind; daarna komt dat vermoorde kind de schuld inlossen. Water is vaak symbool voor bewustwording. Denk bijvoorbeeld aan Kate Chopins The Awakening, een boek dat we in het verleden op deze plek hebben gelezen. Ik zelf heb ook de tabaksdoos van Paul D. genoemd en op de site die Tea heeft gegeven wordt dat ook goed uitgelegd. Het gebruik van motieven met een uitgebreide 'range' van betekenissen past uitstekend in de strekking van deze roman. Een soort eenheid van vorm en betekenis.

375560

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375914

07 juni 2018

2018-06-07T21:40:49+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Dank Tea. Wat een heerlijke informatie. Die kleuren krijg ik nu meer helder. Ook de prachtige naar dood stinkende rozen. Door die link zie ik ook dat er nog veel meer bomen waren. Die had ik helemaal over het hoofd gezien. Die tabaksdoos had ik helemaal niet gezien als het hart van Paul D maar dit is een hele mooie verklaring. Ik snap het boek nu beter. Ook nu ik begrijp dat Paul afrekent met zijn verleden door de ingebeelde relatie met Beminde. Heel mooi.

375560

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375922

07 juni 2018

2018-06-07T21:51:56+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Mooi stukje uit Sparkenotes Morrison enhances the world of Beloved by investing it with a supernatural dimension. While it is possible to interpret the book’s paranormal phenomena within a realist framework, many events in the novel—most notably, the presence of a ghost—push the limits of ordinary understanding. Dat is precies zoals ik het beleefde: de personages geloven helemaal in die spoken en ik zelf probeerde het te plaatsen in de realiteit ;-) Wat een fijne site...

375560

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375923

07 juni 2018

2018-06-07T21:52:24+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Mooie aanvulling van de motieven! @Gigi, met de stroom meegaan, heb ik van Marina geleerd🙂

375560

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375959

07 juni 2018

2018-06-07T22:47:35+02:00

Gigi Leestgraag

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28819%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/gigi-leestgraag

195796

Ja, dat is het, met de stroom meegaan 😄

375923

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375579

07 juni 2018

2018-06-07T09:03:03+02:00

Roosje de Vries

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/lukke-boots

190174

@Peter, vond jij dit boek moeilijker leesbaar dan dat van Faulkner?

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375946

07 juni 2018

2018-06-07T22:17:14+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

Nee, ik vond het niet moeilijker leesbaar. Door het magische, niet-realistische karakter vond ik het echter minder goed te doorgronden. Het deed me ook enigszins denken aan De hongerende weg, van Ben Okri. Daar spelen ook geesten een rol in het verhaal, waardoor je als lezer nogal eens zoekende bent.

375579

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

375948

07 juni 2018

2018-06-07T22:20:36+02:00

Peter de Wolff

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20200529_175025%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/peter1761

121702

The Famished Road is a novel written by Nigerian author Ben Okri. Published in 1991, the story of the novel follows Azaro, an abiku or spirit child, living in an unnamed, most likely Nigerian, city. The novel employs a unique narrative style incorporating the spirit world with the "real" world in what some have classified as magical realism. Others have labeled it African Traditional Religion realism. Still others choose to simply call the novel fantasy literature. The book exploits the belief in the coexistence of the spiritual and material worlds that is a defining aspect of traditional African life.

375946

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

413574

17 augustus 2018

2018-08-17T09:17:33+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

In De Groen Amsterdammer staat een stuk over Beloved https://www.groene.nl/artikel/de-dubbele-vloek

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

413595

17 augustus 2018

2018-08-17T11:18:16+02:00

Jan Haas

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/berlijn.jpg

https://www.hebban.nl/!/jan-haas

127953

helder stuk, bedankt voor de tip

413574

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

413625

17 augustus 2018

2018-08-17T13:11:40+02:00

Truusje Truffel /Marjon Nooij

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%2810%29.png

https://www.hebban.nl/!/TruusjeTruffel

112359

Dank je wel voor de tip! 😍

413595

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Het klassieker-genootschap

Vrijwel elke maand wordt er hier een klassieker uit de wereldliteratuur gelezen en besproken. Iedereen is van harte welkom om één of meerdere boeken mee te lezen en zich te mengen in de discussie daarna.

De keuzes komen op meerdere manieren tot stand. Nieuwsgierig geworden? Kijk in onze agenda welke boeken de komende tijd gelezen gaan worden.
In de “lijst van gelezen boeken” vind je een overzicht wat we zoal door de jaren heen lazen.

Kom rustig kennismaken in ons praatcafé. Dit is ook de plek waar je met vragen over ons genootschap terecht kan.

Het klassieker-genootschap werd in augustus 2015 opgericht door enthousiaste lezers hier op hebban.

klassiekergenootschap@gmail.com

Bekijk de website

Gerelateerd

Beminde Toni Morrison

146

Wil ik lezen

Wil ik lezen
Nu aan het lezen
Gelezen
Verwijderen
Favorieten
Verlanglijstje
In bezit
Uitgeleend

Challenges

Nieuwe plank maken
Loading
De wijzigingen zijn opgeslagen

Over

Toni Morrison

Toni Morrison (Lorain, Ohio, 1931 - 2019) was een van de grootste Amerikaanse sc...

Advertentie

Het klassieker-genootschap

Toni Morrison - Beminde

Reacties op: Toni Morrison - Beminde

Het klassieker-genootschap

Meer informatie

Agenda van het klassieker-genootschap

Ons Praatcafé nummer 5

Lezen we nu

China

Charles Dickens

Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland

Engeland, Ierland, Noord-Amerika

Frankrijk

Japan

Italië

Harry Mulisch

Nederland

Rusland

Scandinavië

Spanje, Portugal

William Shakespeare

Tsjechië

Vlaamse klassiekers

Zuid-Amerika, Midden-Amerika

Gesloten praatcafés

Gerelateerd

Beminde Toni Morrison

Over

Toni Morrison