Bij de Hebban Jeugdliteratuur Club zijn we steeds op zoek naar goede boekentips. Daarom besloten we elkaars favoriet te lezen. Evy las al de favoriet van Ilja. Nu is het de beurt aan Joke om Selenes favoriet van toen te ontdekken.

– door Joke –

Selene bezit een mooie lijst met favorieten uit haar jeugd. Op dat lijstje ontdekte ik een boek dat ik enkele jaren geleden op een Boekenfestijn kocht voor de klasbib maar zelf nog niet had gelezen. De hopeloze heks van Jill Murphy. Erg toepasselijk want de kinderen van mijn klas geloven dat ik een heksefee ben die in het donker rondvliegt op haar roze stofzuiger om te kijken of die brave kindertjes uit het tweede leerjaar wel tijdig in hun bedje liggen. Mét een boek uiteraard! En hopeloos ben ik soms ook volgens mijn dierbaren.

De hopeloze heks

Merel Hobbel is een leerlingheks aan Heks Kakels Academie voor Heksen, maar ze maakt er een zooitje van. Met veel kunst- en vliegwerk weet ze zich op de Heksenschool te handhaven. Maar dan gebeurt er iets waardoor Edith, het lievelingetje van de klassenlerares, haar aartsvijand wordt ...

De aanbeveling van Selene

Ik kwam achter het bestaan van "De Hopeloze Heks" omdat de tv-serie van de "Nieuwe Hopeloze Heks" werd uitgezonden op een Belgische zender. Omdat ik dat zo'n leuke serie vond, ging ik er meer over opzoeken en kwam ik erachter dat het gebaseerd was op de boekenserie "De Hopeloze Heks" van Jill Murphy (waar ook een tv-serie van is gemaakt).
De verhalen spelen zich af op een school voor heksen, wat je tegenwoordig natuurlijk meteen aan Harry Potter doet denken. Het eerste boek van "De Hopeloze Heks" is echter al in 1974 uitgegeven! Het zijn grappige verhalen, soms best spannend. Wat de serie vooral zo leuk maakt, zijn de personages en alle situaties waar ze in terecht komen.
In de kinderboekwinkel staat deze serie in de kast voor kinderen van 7 tot 9 jaar, maar de verhalen blijven leuk om te lezen! Sommige boeken bevatten meerdere korte verhalen, anderen weer een lang verhaal. De Nederlandse uitgaven zijn ontzettend mooi met een stoffen kaft met daarop de afbeeldingen van de Engelse uitgaven in zilverglanzende silhouetten. De illustraties binnenin zijn trouwens ook heel mooi, heel gedetailleerd.

Wat vindt Joke ervan?

Jill Murphy (1949) schreef dit eerste boek uit de serie meer dan 40 jaar geleden. Desondanks voelt het verhaal niet oubollig aan. De illustraties zijn dat eerder wel. Ze zijn inderdaad gedetailleerd en goed getekend maar ze spreken de doelgroep volgens mij niet zo erg aan. De prenten van de school op pagina 20 zijn erg donker en passen daardoor minder goed bij het verhaal dat toch een beetje humor bevat. De cover vind ik dan weer wel heel aantrekkelijk en spreekt ook kinderen erg aan. De personages zijn nogal stereotiep maar voor deze leeftijd hoeft dat niet noodzakelijk een nadeel te betekenen. De setting in een meisjesschool met uitsluitend vrouwelijke personages maakt dit een typisch meisjesboek. Het onderwerp van een heksenschool wekt de interesse van de meeste meisjes uit mijn klas. Voor een tweede leerjaar/groep 4 is zelfstandig lezen nog wel een uitdaging, vooral goede lezers zullen zich hieraan wagen. Gelukkig is de druk in groot lettertype zodat het vanaf een derde leerjaar dan weer heel toegankelijk is voor tragere lezers. De schrijfstijl vind ik niet bijzonder en men kan vooraf al raden dat alles goed zal aflopen. Toch zitten er ook enkele onverwachte gebeurtenissen tussen. Ik kan me heel goed voorstellen dat ik op zevenjarige leeftijd van dit boek genoten zou hebben en dat veel meisjes dat ook nu nog zullen doen.

Ken je deze serie en wat vind je ervan? Hopeloos of net niet?