Serielezen: Griekse mythen voor beginnende lezers
Series lezen, het blijkt te werken om vooral kinderen die niet zo van lezen houden te bekeren. Regelmatig bespreken we hier zo’n serie. Vandaag weer eentje voor eerste lezers. Geen vervolgserie maar een reeks die de verhalen uit de Griekse mythen vertelt op kindermaat.
– door Joke –
De serie
Griekse mythen voor beginnende lezers is een serie van precies dat: Griekse mythen, verteld op maat van beginnende lezers. Dat wil zeggen dat de verhalen op een zeer eenvoudige manier met korte woorden en zinnen worden beschreven.
Het technisch leesniveau van de teksten is AVI M4 (midden groep vier/tweede leerjaar). Het is fijn dat de jonge doelgroep op deze manier kennis kan maken met de klassieke verhalen. De meeste kinderen hebben nog nooit gehoord van deze mythen. Hen gaat het vooral om de fantasie of het avontuur. Toch zijn er soms kinderen die weleens gehoord hebben van verhalen met goden en halfgoden en voor hen is het extra leuk dat ze de verhalen die hen erg interesseren nu zelf kunnen lezen.
De oorspronkelijke boeken werden geschreven door Eleonora Fornasari en geïllustreerd door Anna Lang, beiden uit Italië. Voor de vertaling naar het Nederlands zorgde Elly Simoens.
Op een rij
Hercules
Flaptekst: Ontdek de grootste klassiekers uit de Griekse mythologie in eenvoudige taal. Ga mee op avontuur met goden, godinnen en helden, en laat je onderdompelen in een wereld vol fantasie,magie en heldendom. Hercules is sterk, slim en dapper. Zijn neef geeft hem 12 werken. Kan hij ze allemaal volbrengen?
Weinig kinderen voelen zich aangetrokken tot dikke boeken. Vooral voor kinderen die pas leren lezen, is die drempel te hoog. De boeken uit deze serie zijn dun en bevatten veel illustraties die de korte, eenvoudige tekst verduidelijken. In het verhaal over Hercules wordt verteld over de twaalf werken die hij moet uitvoeren. Geen makkelijke taak voor een schrijver maar het is Fornasari gelukt om de kern van deze mythe met simpele zinnen over te brengen. Dat betekent wel dat het verhaal en de personages weinig diepgang hebben. De verschillende taken die Hercules moet uitvoeren worden in slechts enkele zinnen uiteengezet. Omdat jonge lezers nog veel moeite moeten doen om technisch juist te lezen en het tempo vrij laag is, is deze eenvoud wel noodzakelijk. Een goede vondst is het gebruik van een icoon telkens de naam van een personage in de tekst genoemd wordt. Immers, over namen als Eurystheus of Iphicles zouden de kinderen hun tong breken.
Er gaat een grote aantrekkingskracht uit van de illustraties. De kaften van de boeken hebben steeds eenzelfde vormgeving. De prenten zijn kleurrijk met warme kleuren, paginagroot en met een humoristische toets. Dat maakt de monsters niet te eng.
Theseus en de Minotaurus
Flaptekst: Theseus neemt het op tegen de gevaarlijke Minotaurus. Vindt hij zijn weg in het doolhof? Gelukkig krijgt hij hulp van een slimme prinses …
Omdat in Theseus en de Minotaurus slechts één verhaal verteld dient te worden i.p.v. twaalf, wordt het gebrek aan uitdieping van het verhaal hier niet zo gevoeld. Het concept met eenvoudige tekst en warme afbeeldingen die grappig ogen, is ook in dit boek weer aanwezig.
Met dit verhaal ging ik in de klas aan de slag. De parallelklas deed gezellig mee en met dertig leerlingen trok ik naar de turnzaal. Als dat maar goed komt! Ik gaf de kinderen tijdens het voorlezen opdracht om te dramatiseren. Daardoor moesten ze natuurlijk aandachtig luisteren. Het was fijn om te zien hoe ze hiervan genoten. Het enthousiasme was groot, zelfs toen ze een verliefde Ariadne moesten belichamen. De tekst is erg geschikt om uit te beelden.
De kinderjury ****
Na het dramatiseren was het weer tijd om sterren te geven. De meningen waren verdeeld deze keer. De meeste kinderen waren vooral gecharmeerd door de tekeningen. Een enkele leerling gaf maar twee sterren maar dat bleek te maken te hebben met het liefdesverhaal waarvan deze stoere jongens niet zo hielden. Anderzijds was er ook een enkeling die aangaf niet van vechten te houden. Toch genoot meer dan de helft van het verhaal dat ze vooral stoer en een beetje grappig vonden. Het verdict: 3,8 sterren.
Ik vind Ariadne leuk.
Ik vond het grappig dat ze verliefd waren.
Ik vond het spannen en cool.
Ik vond de prenten mooi maar niet zo een leuk verhaal.
De stier is sterk en cool.
Conclusie *** en ****
De eenvoudige taal voelt voor een volwassene stroef aan maar zorgt ervoor dat deze klassiekers ook door kinderen gesmaakt kunnen worden. Een fijne kennismaking op jonge leeftijd en goed voor de algemene kennis. De verhalen met de stoere helden, knappe godinnen en mythische monsters spreken tot de verbeelding hoewel ze niet uitgediept worden. De illustraties zien er niet alleen mooi uit, ze verduidelijken de tekst en zijn erg vermakelijk. Dit is een serie die makkelijk te lezen, grappig en aantrekkelijk is én tegelijkertijd de interesse voor geschiedenis opwekt. Een mooie aanwinst voor de klasbib. Als er nieuwe uitgaven van deze serie verschijnen worden die zeker aangeschaft.
Zijn jullie warm gemaakt voor deze klassiekers in een 'eerste lezersjasje'?
