Joris en het reuzenraadsel, een Bofkont op reis is het tweede deel van de serie over deze bofkont. Dat en de titel – waarbij ik ook echt een reuzenraadsel verwachtte – maakten me nieuwsgierig genoeg naar Joris en co.

– door Joke –

Het verhaal

De maar-niet-heus-reus wil na lange tijd zijn zus Reusalie een bezoekje brengen. Joris, zijn onafscheidelijke wandelende tak Dimi en beste vriendin Glip mogen mee. Maar er blijkt iets niet pluis in de vuurtoren van Reusalie. Ze ontmoeten er Pico Bello die hen meeneemt naar het eiland Schone Schijn waar Reusalie gaat trouwen met de koning. Daar aangekomen wordt de reus-maar-niet-heus ontvoert en Joris en Glip komen in de gevangenis terecht. Gelukkig is daar ook nog Jack Pot die altijd geluk heeft. Zijn hulp kunnen ze goed gebruiken om dit mysterie op te lossen. Een goede zaak voor iedereen op Schone Schijn…

Wat vooraf ging...

Je kan dit boek – net als ik – gerust lezen zonder eerst deel één gelezen te hebben. De info die je nodig hebt, krijg je vlot mee in dit verhaal. Hier al een tipje van de sluier over het eerste boek Een bofkont in Pechstad.

Joris is een bofkont die in Bofstad woont, samen met zijn vader die er burgemeester is. Het leven in Bofstad is goed in tegenstelling tot dat in Pechstad. Daar wil Joris iets aan doen natuurlijk...vooral omdat zijn vader van plan is om met ene mejuffrouw Drakenstein te trouwen. Het is de familie Drakenstein die verantwoordelijk is voor de scheiding tussen de twee stadjes die ooit één waren.

Wie is Thijmen Gijsbertsen

Naast zijn job bij het Leger des Heils en zijn taken als vader van vier jonge kinderen, slaagt hij erin boeken te schrijven. Als kind schreef hij al in een dagboek, schrijven is voor hem naar eigen zeggen een noodzaak. De pompoencaravan, een verhaal over een tijdmachine voor kinderen vanaf 11 jaar verscheen in 2015 bij een kleine uitgeverij. Een bofkont in Pechstad verscheen in 2017, wordt officieel zijn debuut genoemd en was genomineerd voor de Hotze de Roosprijs 2018. Deze prijs reikt men jaarlijks uit aan een debuterende kinderboekenschrijver.

Illustraties

De tekeningen zijn van Marja Meijer. De herkenbare, eenvoudige pentekeningen met hier en daar een rood accent, ondersteunen het verhaal maar voegen verder niets extra toe. De kaft ziet er wel vrolijk en veelbelovend uit. Meijer ken je misschien van haar illustraties voor de Opa prentenboeken met Stefan Boonen of van Janneke Schotvelds Puck Piraat.

Leesbeleving ***

Het boek ziet er heel luxueus uit met zijn hardcover en glanzend papier. Het lettertype is groot genoeg voor de jonge lezer (6-9 jaar). De hoofdstukken zijn kort wat de meeste kinderen verkiezen en het maakt van dit verhaal ook geschikt voorleesmateriaal. De vertelstijl van Gijsbertsen is vlot en hij zorgt voor een mix tussen spannend en vrolijk. De naamgrapjes die hij (te) frequent gebruikt zijn niet zo origineel maar wel passend én dit soort humor werkt goed bij de beoogde leeftijdsgroep. Voor een volwassene zijn sommige verhaalwendingen wellicht niet zo verrassend maar er is wel voortdurend actie waardoor het interessant blijft. Net als het eerste boek over bofkont Joris geeft ook dit tweede deel een duidelijke boodschap mee: Blijf jezelf. Kinderen ontdekken dat jezelf niet kunnen zijn ongelukkig maakt. Ze worden uitgedaagd kritisch na te denken over de veelheid aan ‘schone schijn’ in onze moderne maatschappij, een groot pluspunt van dit boek. Gelukkig blijft het vermanende vingertje wel achterwege. Voor leerkrachten biedt het kansen tot filosoferen in de klas.

Joris en het reuzenraadsel zal de doelgroep zeker aanspreken vooral ook om naar te luisteren. Wie dit boek mag lezen zou zich zomaar een bofkont kunnen voelen.

Kenden jullie deze reeks? Zo ja, wat zijn jouw bevindingen? Zo nee, zou je dit boek dan willen lezen?