FOMO, mijn woord van de maand juni. Een concert van Duran Duran in de Ziggo Dome, daar moest ik bij zijn. Niet omdat ik een fan ben of was van de band. Hun muziek vind ik oké en niet meer dan dat. Echter mijn vriendinnen gingen allemaal en dan kan ik niet verstek laten gaan. Ik moest me in allerlei bochten wringen om úberhaupt te kunnen gaan. Het kwam belabberd uit op het werk, ik had nog steeds last van mijn evenwichtsorgaan en ik moest moest ik diezelfde dag nog op controle in het ziekenhuis. Het concert viel tegen, maar Katja was present. Vanuit een ander vriendenclubje kwam het idee om naar een concert van Meau in het openluchttheater in Valkenburg te gaan. Mijn eerste gedachte was: hè nee, dat is niet mijn muziek. Mijn Fear of Missing Out riep Ja gezellig! Uit FOBO, fear of better options, bekeek ik nog andere concerten in het openluchttheater. En ja, Ellen ten Damme past beter bij mij dan Meau. Zal ik dat dan kiezen in plaats van Meau? Nee, FOMO won het van FOBO. Daar ben ik achteraf heel blij mee. Het was een prachtige zomeravond in een sprookjesachtige lokatie, het was gezellig en Meau was verrassend goed. Ik had het niet willen missen. 

Op leesgebied stort ik me in samenleesprojecten en challenges. Uit gezond enthousiasme, uit nieuwsgierigheid of uit FOMO? Ik denk het laatste. Ik ken mezelf goed genoeg om te weten dat LUEK gedoemd is om te mislukken. Toch geef ik me elk jaar op om vervolgens halverwege het jaar met de staart tussen de benen er stiekem tussenuit te knijpen. LUEK staat sowieso haaks op mijn neiging om nieuwe boeken te kopen en te lezen. Ik laat me influencen door alle bookstagrammers. Ik wil het door hun aangeprezen boek, vaak geschonken door de uitgeverij, lezen en het liefst meteen. FOMO? Jazeker! Is dat erg? Ja en nee. Ik ben vatbaar voor alle marketingtrucjes die er zijn. Dat leidt soms tot geluksmomentjes en soms tot teleurstellingen. Het is wat het is.

Ik las deze maand zes boeken; vier nieuw aangeschafte boeken en twee uit het KOBO plus aanbod. 

40. De laatste ravendochter - Merel Godelieve

Over gebrek aan publiciteit heeft Merel Godelieve niets te klagen. De laatste Ravendochter werd flink gepromoot op de socials. Het is een fantasyverhaal dat zich afspeelt in het hedendaagse Ierland waar bovennatuurlijke dingen plaatsvinden. Zeg je Ierland, dan heb je me al half te pakken. De andere helft moet het boek doen en dat is ook dik in orde door de interessante karakters, de gedetailleerde en poetische schrijfstijl, de knappe opbouw en het vleugje romantiek. Het gaat over familie, het noodlot, vertrouwen en verraad. De Ierse mythologie speelt een belangrijke rol in het verhaal. Naarmate het boek vordert wordt het steeds spannender en grimmiger. Aan het einde wist Merel Godelieve me zelfs te raken. Ik ben een ongeduldige lezer en mijn enige punt van kritiek is het wisselende tempo. Ik vloog door de snelle passages, de tragere delen haalden me uit het leesritme. Desondanks een origineel en sfeervol boek dat een brede groep lezers zal aanspreken.

4 sterren

Officieuze HRC: 22. Lees een boek over het onbetrouwbare geheugen van een mens (het hoofdpersonage Erin heeft enkele blackouts waaraan ze geen actieve herinnering heeft)

Playlist:

• The Raven - Niamh Dunne
• Ravens and Wolves - Tired Poney

41. All systems red - Martha Wells

Deze sciencefiction novelle gaat over Murderbot, een persoonlijke beveiligingsrobot, die door een defect een eigen wil heeft. Hij binget het liefst de hele dag series. Tussendoor is hij alert en beschermend voor 'zijn' mensen. Het is luchtig, zit vol actie, heeft een hoog tempo en smaakt naar meer. En dat laatste is heel gemakkelijk te realiseren, want de eerste vier delen zijn vertaald in het Nederlands.

3,5 - 4 sterren

Officieuze HRC: - helaas kan ik het nergens kwijt

Playlist: 

• P: Machinery - Propaganda
• Paranoid Android - Radiohead

42. Onder een roze hemel - Jenny Colgan

Wat was dit een leukerd van Colgan. Gertie is een dertiger die nog thuis woont bij haar moeder en oma, wiens grootste hobby breien is. Ze verruilt haar baan in de plaatselijke supermarkt voor een tijdelijke functie op de luchthaven. Krijg je hier een boek mee volgeschreven? Ja hoor, Jenny Colgan flikt het en maakt er een hartverwarmend verhaal van. Gertie is karakter dat je van de ene kant wilt doodknuffelen en van de andere kant een schop onder kont wilt geven. Ze droomt van avonturen en de liefde, maar in werkelijkheid houdt ze vast aan hetgeen ze kent en heeft ze nog niet veel meegemaakt. Toch wordt ze langzaamaan steeds dapperder en gaat ze de confrontatie met haar angsten en onzekerheid aan. Onder een roze hemel is een eerbetoon aan de kleine gemeenschap, het alledaagse leven en het onopvallende grijze muisje. Warm, lief, kneuterig, grappig, genieten!

4 sterren

Officieuze HRC: 

Playlist:

• Snow - Lisa Hannigan
• Here's Where the Story Ends - The Sundays

43. Het perfecte plaatje - Marijke Vos

Marijke Vos is één van mijn favoriete feelgoodauteurs en in haar nieuwste boek blijft ze dichtbij huis. Niet letterlijk, maar figuurlijk. Haar hoofdpersonage, feelgoodauteur Babs, wordt door haar uitgever naar Bolivia gestuurd om daar, tijdens een spirituele survival, haar mojo terug te vinden. Haar laatste boeken lijken te veel op elkaar en de love interest is steevast dezelfde Gerard Butler-kopie. Onvoorbereid en met de nodige tegenzin gaat ze naar Bolivia met haar Kruidvat muggenspray en ontmoet haar ideale man. Gerard Butler 2.0 is de jungle expert, die precies de juiste dingen zegt, net zoals haar mannelijke hoofdpersonages. De ideale man bestaat! Of toch niet? Het perfecte plaatje is een heerlijk boek. Ik moest hardop lachen om Babs en de dingen die ze meemaakt. De bijpersonages zijn heerlijk markant. Toch heeft het verhaal een serieuze ondertoon en Babs maakt tegen wil en dank een (spirituele) groei door. Deze feelgood heeft een dieper laagje met mooie thema's als verlies, zelfontplooiing en een moeizame moeder-dochter-relatie. 

4 sterren

Officieuze HRC: 

Playlist: 

• Jungle Drum - Emiliana Torrini
• Lost - Anouk

44. Ik die nooit een man heb gekend - Jaqueline Harpman

Een oproep van Debbie en mijn FOMO was voldoende aangewakkerd om mee te lezen. Het is een boek uit de serie Orlando klassiekers. Veertig vrouwen zitten in een ondergrondse kooi opgesloten. Ze weten niet hoe ze er terecht zijn gekomen. Er zijn bewakers die hen intimideren en met zwepen knallen als ze iets doen wat 'verboden' is. De verteller, een jong meisje dat kleintje genoemd wordt, is in de kooi opgegroeid en heeft nooit een andere wereld heeft gekend. Op een dag weten ze te ontsnappen en daarna wordt het verhaal nog vreemder. Want ja, het is een vreemd, dystopisch verhaal. Er zijn ontzettend veel dingen die niet logisch zijn en die niet verklaard worden. Gedurende het lezen blijven er vragen in je opkomen. Vragen waarop kleintje geen antwoord heeft, maar wel wil onderzoeken. Ze is leergierig en ondernemend. Alleen met de gevoelens van zichzelf en anderen weet ze geen raad. Het centrale thema is eenzaamheid en alleen zijn. Die eenzaamheid voelde af en toe ontzettend beklemmend. Vooral het laatste deel is mooi en ontroerend. Dit was er eentje die nog lange tijd nasiddert. 

4,5 sterren (afgerond naar 4)

Officieuze HRC: ik heb alle passende categorieën al eerder gebruikt. 

Playlist:

• Hope is a dangerous thing for a woman like me to have - Lana del Rey
• Hard Times - Ethel Caine

45. The rose bargain - Sasha Peyton Smith

Engeland in de regency periode wordt geregeerd door de feeënkoningin, althans in dit boek. Elk jaar verleent zij de debutanten een gunst, waar ze iets voor terugwil; hun mooiste herinnering, een vinger of alle vingernagels. Ivy maakt dit jaar haar debuut. Het vermogen van haar familie is verdampt en door een vreemde gebeurtenis met haar zus, worden ze door de ton uitgestoten. Kroonprins Bram heeft besloten om te trouwen. In een competitie moeten enkele meisjes het tegen elkaar opnemen. Dit is de enige kans voor Ivy om haar familie te redden van de ondergang. The rose bargain heeft fijne personages, vaart, actie, een beetje romantiek en een grote plottwist aan het einde. Soms heb ik er spijt van dat mijn FOMO me naar nieuwe boeken leidt. Dat betekent dat ik niet moet wachten op deel twee van deze zeer geslaagde mash-up tussen Bridgerton, De wrede prins en De selectie. 

Officieuze HRC: 47. Boek met (de naam van) een bloem in de titel 

Playlist:

• Do I wanna know (live) - Hozier (cover van Arctic Monkeys)
• Ivy - Taylor Swift

Misschien lukt het me ooit om de FOMO van me af te zetten en JOMO te creëren. Want JOMO bestaat ook, de Joy Of Missing Out. Dan vind ik het niet meer erg dat ik niet overal bij kan zijn! Ooit is het zover. Vandaag nog niet.  Hebban lanceerde een nieuw forum waar onder andere alle spots naartoe moeten verhuizen. Ik heb alvast een pagina aangemaakt. Mijn FOMO speelde weer op. Blijkbaar lijd ik ook aan FOJI, fear of joining in. Ik moet altijd erg wennen aan iets nieuws. Hoe werkt het? Biedt het dezelfde mogelijkheden? Eén dezer dagen kopieer ik dit blog naar het nieuwe forum. Mijn blog van juli? Ik heb nog geen idee. Mijn playlist kun je hier vinden: Playlist juni

Q: Ben jij team FOMO, FOBO, FOJI of JOMO of zie je door de afkortingen het bos niet meer?