Aandacht! Een spannende complexe thriller die concentratie vergt

Een thriller uit het hoge Noorden heeft meestal niet veel promotie meer nodig om voldoende lezers te vinden. Jens Lapidus, strafrechtpleiter van beroep, is trouwens geen onbekende meer die reeds furore maakte met de ‘Stockholm-trilogie’. Met Viproom trapte hij een nieuwe trilogie af met de personages Emelie en Teddy in de hoofdrol, waarop Stockholm Delete het vervolg is. Benieuwd hoe 15 gelukkige lezers deze thriller inschatten?

Waarover gaat het?

Stockholm Delete begint met een dode in een vakantiehuis op Värmdö, één van de eilandjes in de Stockholmse archipelago. Naast het huis is een auto geparkeerd waarvan de bestuurder bewusteloos wordt teruggevonden. Als beginnend advocate die totaal niet gewoon is met het strafrecht neemt Emelie na enige twijfel en zonder goedkeuring van haar werkgever de zaak toch aan waarbij ze de bestuurder, die als hoofdverdachte wordt aanzien voor de moord, zal verdedigen.

Hoofdthema’s zijn macht en geld, van de elite met name, die zich nog meer vrijheden kan veroorloven dan de gewone ‘straatschoffies’ om in Lapidus’ stijl te blijven. Gokken, angst voor wraak, fraude en kinderporno zijn thema’s die allemaal de revue passeren in dit boek.

Emelie ontwikkelt zich gedurende het verhaal tot een echte strafadvocate terwijl ze dat van zichzelf vroeger nooit had gedacht. Haar evolutie valt velen op, terwijl Teddy toch meer op de achtergrond blijft. Deze laatste worstelt eerder met een schuldgevoel en wilt nu eindelijk eens te weten komen van welk spel hij acht jaar geleden deel heeft uitgemaakt.  En dan is er Nikola, Teddy’s neef, die meer en meer op het verkeerde pad terecht komt. Deze hele criminele wereld maakt dat sommige lezers niet zo goed kunnen meeleven met de verschillende personages. Maar het beeld dat wordt geschetst van deze criminele onderwereld, vindt iedereen dan weer wel zeer realistisch. En de steeds oplopende spanning is uiteraard van groot belang. De samenwerking tussen Emelie en Teddy tegen deze criminaliteit en dat ze toch voor elkaar opkomen, valt sommigen ook op. Dat zij uiteindelijk haar hart volgt en een andere weg inslaat, is nog een ander element uit het boek. Een duidelijke boodschap wordt volgens de meeste lezers niet echt meegegeven, wat echter ook niet de verwachting was in dit geval.

Deel twee van een trilogie

Niet iedereen blijkt het eerste deel al gelezen te hebben en zeker niet zo kort geleden. Gelukkig valt het volgens die enkelen nog wel mee om ook zonder die achtergrond in het verhaal te duiken hoewel het zeker bij het begrijpen van de vele personages en verhaallijnen in het begin had geholpen. In het boek lopen verschillende verhaallijnen door elkaar die op verschillende manieren worden verteld, de ene vanuit een ik-personage die al makkelijker te volgen is als de andere. Een van de lezers gaat zelfs andersom te werk en leest na dit boek uit nieuwsgierigheid verder in Viproom. 

Concentratie en hoofdpijn

Heel wat lezers moeten hun aandacht er goed bij houden, en laten weten dat het boek door de vele verschillende personages en verhalen zeker niet gemakkelijk leest en dat het soms zelfs moeilijk door te komen is. Er komt hier en daar zelfs wat hoofdpijn de kop opsteken. Charlotte: “Na vier uur geconcentreerd hebben gelezen masseer ik mijn slapen.” Wat de meeste lezers vooral stoort bij het lezen, is het gebruik van gangster- en straattaal die deze schrijver zo eigen is. In een bepaalde context legt hij dit zijn criminele personages in de mond wat wel erg realistisch aan doet, maar bepaald niet overeenkomt met de wereld van onze lezers (en nog minder met die van de Vlamingen onder ons vanwege de lokale toets). Mochten we Jens persoonlijk kunnen contacteren, zouden we hem willen vragen in het vervolg een verklarende lijst toe te voegen.  

Het boek is geschreven in korte hoofdstukken en heel korte zinnen, die nog korter worden naarmate de spanning verder opbouwt. En hoe verder gevorderd, hoe meer de lezers door het verhaal gebeten worden zodat ze dan zo snel mogelijk het boek willen uit hebben. De meesten worden voor deze inspanning gelukkig beloond en zijn meer dan tevreden met deze zeer spannende maar wel complexe meerlagige thriller.

Leesclub en eindwaardering

Een goed teken bij een trilogie is of lezers na een tweede deel ook snel het derde en laatste willen lezen. Dankzij de cliffhanger op het einde en enkele nog niet opgeloste verhaallijnen willen de meeste lezers inderdaad het laatste deel niet missen.  Sommigen werden dan weer minder gegrepen door het verhaal dan anderen: voor  Sanneke en Karine was dit bijv. het geval. Over het algemeen spreekt men van een trage aanloop waarna het wel spannender en spannender wordt om te culmineren met een ‘knallend einde’ (Gerda). Gerda verwoordt het verder zo: “Ondanks de trage start heeft het einde van dit verhaal mij toch gepakt en ja het boek eindigt op een moment waarop de spanning het grootst is, en waarbij niet duidelijk is hoe het verder afloopt. Ine is de enige die het boek 5 sterren geeft: “Voor mij: een top boek en een zeer goed vervolg op VIP-Room. Laat nummer 3 maar komen!!”

Nergens werden er echter minder dan drie sterren uitgedeeld voor deze ietwat complexere thriller in het genre.  Het gemiddeld aantal sterren komt daardoor op 3,5 te liggen.

Uiteindelijk deden 12 lezers van de leesclub actief mee met de discussie. Coenraad nam actief met een eigen exemplaar deel. Af en toe dook lezer Tommy zelfs als personage op ipv Teddy. Moet ook kunnen natuurlijk! Bij het afsluiten van dit verslag werden er 12 recensies gepost die je ook allemaal kan nalezen. De mannelijke inbreng was bovendien niet te versmaden, een factor die in andere leesclubs ook al eens aan bod kwam. Tenslotte was deze leesclub ook de eerste leesclub die gecoördineerd werd door een lezer(es). Of dit goed bevallen is, mag blijken uit de lezers en een eventuele herhaling. Wordt zeker vervolgd!