De Boekenweek is begonnen. Het thema van de Boekenweek is Verboden Vruchten. Volgens de Dikke van Dale betekent het letterlijk : Iets ongeoorloofd.

Erotische Vruchten

In de literatuur denk je al gauw aan erotisch getinte boeken zoals Lady Chatterley’s Lover uit 1928. Het veroorzaakte een schandaal vanwege de expliciete erotiek tussen de aristocratische vrouw en een arbeider. Pas in 1960 werd het uitgegeven in het Verenigd Koninkrijk.

Ook Lolita van Vladimir Nabokov is controversieel geweest, vanwege de door de hoofdpersoon beleden liefde voor een nymfachtig jong meisje, dat nu eens lief gewillig is en dan weer gemelijk en weerbarstig.

Zomerhitte van Jan Wolkers, het Boekenweekgeschenk uit 2005 past meer bij het thema van dit jaar. Een romance tussen een fotograaf en een barmeisje vouwt zich uit tot een driehoeksverhouding met een geheime dimensie.

Een andere verboden vrucht is het boek De Vierde man geschreven door Gerard Reve. Het boek was in eerste instantie bedoeld als Boekenweekgeschenk van 1981. Maar CPNB heeft het manuscript uiteindelijk geweigerd vanwege expliciete scènes (heteroseksueel en zelfs één homoseksuele). Uiteindelijk is het boek uitgebracht door uitgeverij Elsevier en is de Vierde man verfilmd in 1985.

Andere Tijden van VPRO heeft er een interessante documentaire aan gewijd  Link naar Andere-Tijden Gerard Reve

Politieke Vruchten

Verboden vruchten hoeft natuurlijk niet alleen over erotiek te gaan. In andere landen is het lezen van bepaalde Westerse boeken niet toegestaan. Daarbij denk ik aan het boek Lolita lezen in Teheran van Azar Nafisi. Zij doceerde Engelse Literatuur aan de Universiteit van Teheran maar mocht de westerse klassiekers niet meer behandelen. Samen met haar meest getalenteerde studentes verzon ze een list. Twee jaar lang kwamen zeven jonge vrouwen in het geheim bij Azar Nafisi thuis om te praten over verboden westerse boeken die ze gelezen hadden.

Een ander boek dat voor ophef heeft gezorgd en met name in India, is het boek One Part Woman (Madhorubhagan) van Perumal Murugan. De roman is gebaseerd op een mogelijke oude culturele praktijk onder omwonenden van Tiruchengode. Volgens historicus Romila Thapar, is het een verhaal van een kinderloos echtpaar met een sterke kinderwens, "afgebeeld met bewonderenswaardige gevoeligheid, angst en zachtheid”.

In India hebben sommige Hindu groepen geprotesteerd tegen dit boek en eisten dat het boek werd verbannen en de schrijver moest worden gearresteerd. Zij beweerden dat hij de Kailasanathar tempel in Tiruchengode en zijn vrouwelijke volgelingen in kwaad daglicht heeft gesteld. Daarop heeft Perumal Murugan de uitgevers verzocht zijn boek uit de handel te nemen en is hij gestopt als schrijver.

- Natalie v.d. Dobbelsteen -