We Love Lit was op 24 juni 2017 uitgenodigd bij Wil Boesten thuis in Dordrecht. Gezellig zaten wij met z’n negenen in zijn werkkamer. Een mooie, ruime, werkkamer met een grote boekenkast gevuld met Duitse boeken.

Wil Boesten is de schrijver van de romans Spiltijd (zijn debuut), Tot de regen komt (genomineerd voor de Halewijnprijs 2011) en Grond. Daarnaast werkt hij als vertaler Duits.

Grond

Staande bij zijn bureau begint hij enthousiast over zijn laatste boek Grond. Ik citeer:

“Handelt over de jazz trompettist Lucas Lels, die in april 2010 strandt op het vliegveld van New York door de uitbarsting van de IJslandse vulkaan Eyjafjallajökull. Het thema gaat over rouw, muziek, onzekerheid en de lijn van de ondermijnende kracht van onzekerheid”. (bron: Written in Music / Wouter Schenk)

Wil heeft lang gewerkt aan Grond. Het idee ontstond al in 2010 voordat zijn boek Tot de regen komt uitkwam. Een idee, een openingshoofdstuk, had hij al geschreven. Juni 2011 ging hij zijn idee verder uitwerken. Het openingshoofdstuk bleef ongewijzigd.

Toeval wilde dat Reinier Baas een nummer heeft geschreven met de titel Eyjafjallajökull dat overeenkwam met zijn verhaal.

Reinier Baas haalde zijn inspiratie bij zijn vriend, jazztrompettist Teus Nobel. Met Teus Nobel, Reinier Baas en Alexander Popta had hij een unieke samenwerking waarbij Wil een stuk voordraagt, gevolgd door een melancholische improvisatie. In december 2015 verzorgde hij zo een voorstelling. Een schema van Grond hangt aan de muur. Behalve een schema maakt hij ook aantekeningen in een schrift. Heel erg interessant om te zien hoe Wil werkt.

Over literatuur

Wil Boesten heeft een lichte weerzin tegen het feit dat je in deze tijd in één ronkende reclamezin moet vertellen waar je roman over gaat. Er wordt gezegd dat TV series de nieuwe romans zijn, maar het is eigenlijk andersom. De roman richt zich naar de TV. Literatuur is wat verhalen oproept, wat je als lezer zelf kan ontdekken. Tegenwoordig zijn verhalen meer afgerond. Daarnaast is schrijven ook schrappen. Hij leest weleens een boek waar naar zijn inziens wel wat kan worden geschrapt.

Jeugd

Of hij als kind al wist dat hij schrijver wilde worden? Daar heeft hij toen hij jong was niet zo over nagedacht dat dat kon, schrijver worden. Hij is vooral een lezer. Tijdens zijn studie Nederlands is hij gewoon door blijven lezen. Tot hij Opwaaiende zomerjurken las van Oek de Jong. Dat boek liet hem de mens zien, voelen van binnenuit. Wil Boesten heeft toen hij 24 was zijn eerste roman geschreven en eerst laten lezen door zijn vriend. Het was verstandiger het verhaal niet te publiceren en de roman ligt veilig ergens op zolder. Daarna is hij vertaler Duits geworden. Het heeft toch een tijdje geduurd voordat hij debuteerde met Spiltijd.

Duits

Zijn vertaling van Het eiland van het tweede gezicht geschreven door Albert Vigoleis Thelen, is met lof ontvangen. Hij heeft 3 jaar over de vertaling gedaan. Aan dit succes heeft hij toch zijn roman debuut te danken. Momenteel is hij bezig met de vertaling: Der Schwarze Herr Bahßetup van dezelfde schrijver (http://vigoleis.nl/content/2012/08/Der-schwarze-herr-Baetup). Het is niet ter sprake gekomen, maar de vertaling is tot stand gekomen dankzij crowdfunding. 

Bij het vertalen blijft hij zo dicht mogelijk bij het verhaal. Maar hij vertaalt wel naar logische Nederlandse zinnen die de essentie van het verhaal niet wijzigen. Wil Boesten vindt het lastig om bezig te zijn met vertalen en daarnaast met het schrijven van een roman. Zijn nieuwe roman in wording heeft hij om die reden tijdelijk aan de kant gelegd. Zo kon hij zich volledig focussen op het vertalen. Boeken die hij vertaalt, wil hij zelf wel leuk vinden, het verhaal moet hem interesseren.

Als een vertaling geslaagd is, is zijn voldoening groot. Het fijne van vertalen is dat hij niet verantwoordelijk is voor de inhoud.

Schrijven

Wil Boesten heeft een paar schrijfrituelen. Zo gaat hij sporten, zorgt dat zijn werkkamer en werkplek schoon is en dat zijn favoriete pennenhouder op het bureau staat.

Hij is een romanschrijver, niet een schrijver van korte verhalen. Stel dat hij Het Boekenweekgeschenk mag schrijven dan zou het een miniroman worden.

Zelf leest hij graag boeken van James Salter, Thomas Mann, veel Duitse literatuur, Peter Terrin, Rob Essen (hij heeft een mooie schrijfstijl). En natuurlijk Oek de Jong.

Tot slot

Wat een interessante middag. Wil Boesten vertelt openhartig en boeiend over zijn werk. Het maakt mij erg nieuwsgierig naar zijn werk. Na afloop kregen wij een exemplaar van Grond, beschikbaar gesteld door uitgeverij Atlas Contact.

Lees ook het artikel van Sigried op haar spot Smakelijk Lezen

- Natalie v.d. D -