Zoals gebruikelijk kijkt een aantal leden van Literatuur onder de Loep vooruit naar boeken die de komende maanden gaan verschijnen en waar zij naar uitkijken. Voor de meesten van ons bleek het lastig kiezen, omdat er heel veel nieuws en moois aan zit te komen, maar iedereen heeft weer duidelijk een parel op het oog die hopelijk ook als inspiratie voor jullie leeslijstjes kan dienen!

Tea: Mijn hart gaat sneller kloppen bij het zien van de uitgave Onzichtbare inkt van Patrick Modiano, ik hoef niet verder te kijken, want dit wordt hem. De sfeer in Parijs van de jaren 60 van de vorige eeuw trekt me op een aangename manier het verleden in, ik zou zo graag meelopen met Modiano, en dat kan gelukkig ook! Wanneer je de romans van Modiano leest, loop je ook echt mee. 

Ine: In september 2019 verscheen hier op Hebban een artikel over de 'highlights van het najaar'. Dit schreef ik toen: 'Tot mijn grote vreugde verschijnt er in oktober een nieuwe roman van Jeroen Brouwers: Cliënt E. Busken. Ik kijk er heel erg naar uit, Brouwers is voor mij de beste Nederlandstalige schrijver. Zijn taalbeheersing is fenomenaal, waardoor hij als geen ander kan spelen met woorden en zinnen. Dit verhaal gaat over een bejaarde man in een gesloten afdeling van een verzorgingsinstelling. Deze 'cliënt' observeert en hij deelt met ons zijn (grootse) gedachten. Het belooft een "navrante en hilarische" korte roman te worden. Ik neem me alvast voor om te genieten van elk van de 192 pagina's. Dat wordt traag en aandachtig lezen.' Het boek verscheen dus niet in oktober, de publicatie werd verschoven naar 18 februari 2020. Ik kijk nog steeds heel erg uit naar deze parel!

Anne: De komende tijd kijk ik het meest uit naar Kleine handen van Andrés Barba. Ik zal eerlijk bekennen dat de naam van de auteur me niets zei, maar dat het omslag me genoeg intrigeerde om eens verder te kijken en te lezen en de flaptekst had mij meteen helemaal te pakken. Het is maar een dun boek, maar toch belooft de flaptekst een interessant en spannend verhaal, ook naar de perspectiefwisselingen en de functie die deze vervullen ben ik heel erg benieuwd, deze gaat dus op mijn lijstje voor maart! 

Jan: Er zijn twee boeken waar ik de komende periode naar uit kijk. In maart verschijnt de debuutroman van de Vlaamse theatermaker, performer, radiomaker en schrijver Marieke De Maré (1985). Ze heeft drie jaar gewerkt aan Bult, een roman van 120 pagina’s. De uitgever zegt over het boek: “Met de eenvoudigste zinnen creëert Marke een complex verhaal.” Het boek gaat over een verlangen naar (on)troostbaarheid. De tweede roman waar ik naar uit kijk is Als je de stilte ziet van Thomas Verbogt (1952). De zintuigelijke titel met daarin de woorden ‘stilte’ en ‘zien’ maken mij nieuwsgierig. De roman gaat over verlangen, vluchtigheid en betekenis geven aan het leven. Verbogt lezen betekent genieten van taal.

Gigi: Zeer waarschijnlijk zal de blik van de meeste Cazalet-lezers al snel op dit boek vallen. De cover past bij de vijf eerder verschenen boeken. Dit, in combinatie met de naam Elizabeth Jane Howard trok direct mijn aandacht bij het doorspitten van de verwachte boeken van februari en maart. Welbeschouwd is een vertaling van een van haar eerste romans. Ze schreef dit verhaal al in 1956, vele jaren voordat ze aan de Cazalet kronieken begon. Aangezien ik enorm kan genieten van de luchtige, bloemrijke en licht ironische schrijfstijl en haar geëngageerde manier van vertellen, staat dit boek hoog op mijn wensenlijst. Howard beschrijft een 43 jarige vrouw in het naoorlogse London, die alleen gelaten wordt door haar man. Ik ben er van overtuigd dat deze schrijfster me weer zal raken met haar exposé van een schrijnende relatie met al zijn ups maar vooral ook downs.

Nathalie: Dé parel waar ik op zit te wachten voor februari, is het nieuwste boek van Aleksandr Skorobogatov: De wasbeer. Skorobogatov is één van de origineelste stemmen in de hedendaagse Nederlandstalige literatuur. Portret van een onbekend meisje uit 2015 was een prachtige ode aan de liefde, mooi, maar ook rauw en destructief. Sergeant Bertrand (2016), de Nederlandse ongecensureerde vertaling van het het debuut van de auteur uit 1991, was een donkere vertelling over een man die het slachtoffer wordt van onmetelijke jaloezie, en na een tijd niet meer weet wat het verschil is tussen de werkelijkheid en zijn waanbeelden. En nu komt de van afkomst Witrussische auteur, die al sinds de jaren 1990 in Antwerpen is gesetteld, met een volledig nieuw verhaal: De wasbeer. Wie heeft het nu over een wasbeer als hoofdpersonage? Wel: Aleksandr Skorobogatov. Het boek belooft een wervelend verhaal te zijn over een naïeve wasbeer die zich staande moet houden in een harde wereld waarin liefde niet vanzelf spreekt, geluk altijd voor de ander lijkt weggelegd en het recht van de sterkste geldt. Dankzij de ironie van de auteur wordt het feilen van de mens en de maatschappij blootgelegd. Een tweede poëtische parel die al te krijgen zal zijn als dit artikel gepubliceerd wordt, is het gedichtendagessay Cosmos Texaco van Charlotte Van den Broeck, in samenwerking met illustrator Ward Zwart. Ze gaan zich een weg banen van de onmetelijke kosmos, naar de bladzijde van het gedicht en alle ruimtes die de poëzie beslaat ertussen. Ze laten zich leiden door George Perecs taxonomische studie van ruimte (Espèces d'espaces, 1974). Ward Zwart heeft zijn naam niet gestolen: hij maakt houtskool- en potloodtekeningen. Charlotte Van den Broeck kan je al kennen van haar twee succesvolle dichtbundels Kameleon (2015) en Nachtroer (2017), en van haar prozadebuut Waagstukken van november vorig jaar (2019). Op Gedichtendag, 30 januari, wordt het gedichtendagessay gepresenteerd op het startfeest van de poëzieweek. 

Hetty: Er zijn een paar schrijvers waarbij ik automatisch nieuwsgierig ben naar hun nieuwe boeken, dit is gebaseerd op eerdere boeken die ik van deze schrijvers las. Zo komen er de komende tijd drie boeken uit die ik bijna blindelings zou kunnen kopen: Welbeschouwd van Elizabeth Jane Howard, dit na het lezen van haar schitterende boeken over de familie Cazalet. Zonder de top te bereiken van Paolo Cognetti, De acht bergen vond ik een mooi boek maar hij verbaasde me echt met Sofia draagt altijd zwart, daarom ben ik gelijk benieuwd naar dit nieuwe boek, lijkt het qua stijl op De acht bergen of op Sofia draagt altijd zwart? Hannelore van Frank Krake, ik las zijn eerdere boeken Methol en De laatste getuige, doordat Krake steeds weer een bijzonder verhaal weet te kiezen blijf ik nieuwsgierig naar zijn volgende boek. Deze drie verkies ik echter niet tot Parel, die eer gaat naar Kleine handen van Andrés Barba een novelle met een psychologische insteek. Het boek gaat over de zevenjarige Marina die, wanneer haar beide ouders overlijden door een auto-ongeluk, in een weeshuis beland. Barba wisselt op ingenieuze wijze tussen het perspectief van Marina en de wij-stem van de andere meisjes. In deze indrukwekkende novelle worden de pijn van verlies en de zoektocht naar acceptatie op huiveringwekkende wijze vormgegeven.

Harriet: Het lijkt wel of er zo februari/maart altijd weer een heleboel mooie boeken uitkomen. Is het in december en januari echt zoeken naar pareltjes, nu was de keuze weer erg moeilijk om te maken. Er komen nieuwe boeken uit van Judith Schalansky en Elizabeth Jane Howard. Van alle twee de schrijfsters heb ik al mooie boeken gelezen dus de nieuwe boeken komen sowieso op mijn ‘Wil ik lezen’ lijst. Uiteindelijk koos ik voor mijn parel voor komende twee maanden: Hier zijn we van Graham Swift. Eerder las ik al Moeders zondag van deze schrijver. Een pareltje van een boek. Mooie zinnen, beeldende beschrijvingen, heerlijk Engels en onder dit alles een sudderende spanning. Ik verwacht van zijn nieuwe boek weer dezelfde ingrediënten.

Helena: Het is lastig kiezen waar ik het meest naar uitkijk. Er verschijnt een nieuw boek van Paolo Cognetti, Zonder de top te bereiken. Van Modiano verschijnt Onzichtbare inkt en na heel lang wachten lijkt het erop dat ook het nieuwe boek van Jeroen Brouwers (Cliënt E. Busken) eindelijk gaat verschijnen, maar ook Laurent Binet timmert aan de weg met wat ongetwijfeld weer een lijvig boek gaat zijn. Eerder las ik van hem Hhhh en daar was ik erg van onder de indruk, vanwege het beschouwelijke dat hij erin legde. In Beschavingen schetst hij een alternatieve wereldgeschiedenis. Genoeg dus om op mijn lijstje te zetten deze maand, maar als ik er echt maar één mee zou mogen nemen naar een onbewoond eiland, dan zou dat het boek van Binet zijn, omdat dat het dikst is. En je weet maar nooit hoe lang je op zo’n eiland zit per slot van rekening…

En? Hebben jullie nieuwe boeken toegevoegd aan jullie leeslijstje? Of hebben wij nog een prachtig boek over het hoofd gezien waar jullie ons op willen attenderen? We lezen het zoals altijd graag in de reacties!