Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Favorieten juli & augustus

op 02 september 2018 door

De afgelopen maanden lazen we opvallend veel boeken die al een paar jaar op de markt zijn. In het lijstje hieronder zal je waarschijnlijk titels terugvinden die je zelf al gelezen hebt, maar ik ben ervan overtuigd dat er ook nog een paar boeken zijn die na het lezen van dit artikel op je te lezen lijst zullen belanden.

e1403c34bfff5a092f8c9dfba2e53743.jpgJan: Woesten van Kris van Steenberge ligt al een jaar op mijn te lezen stapel. Deze zomer was ik in het plaatsje Woesten in de Westhoek van Vlaanderen. Op deze plek is het boek geïnspireerd. Ter plekke ben ik het boek gaan lezen. Ik kon niet stoppen met lezen over het verhaal dat zich afspeelt aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog en gaat over een verloren liefde, een gezin met twee kinderen waarvan er een zo mismaakt is dat hij ‘Nameloos’ genoemd wordt. Het verhaal wordt beschreven vanuit het perspectief van de vader, moeder, zoon Valentijn en Nameloos. Ontroerend mooi. Dit boek kun je nu al een klassieker noemen.  Een eye-opener was voor mij Leeuwen Wekken van de Israëlische schrijfster Ayelet Gundar-Goshen. Een neurochirurg overrijdt per ongeluk in Israël een Eritreeër en rijdt door. De weduwe van de Eritreër dwingt hoofdpersoon Etan medische hulp te geven aan een steeds maar groter wordende groep illegalen. Etan kan niet weigeren, maar werkt zich in zijn huwelijk en op zijn werk steeds verder in de nesten. Had hij niet beter de waarheid kunnen vertellen? Tijdens de hele roman speelt het morele een rol: wat zou ík gedaan hebben?

 6715896ca1cdbcd068ed3dcad9be8ae8.jpgHarriet: De afgelopen twee maanden had ik mij voorgenomen een aantal dikke kleppers te gaan lezen want ik had tijd zat en ze lagen al een tijd op mij te wachten. Ik heb ook daadwerkelijk een aantal van die boeken gelezen en zou ze stuk voor stuk kunnen aanraden. Ik doe dat echter niet want ik heb een boek gelezen dat er met kop en schouder bovenuit stak: De buitenjongen van Paolo Cognetti. Ik was al weg van zijn eerste boek De acht bergen, en dit tweede boek (eigenlijk zijn eerste) is net zo mooi. Er gebeurt niet veel in het boek, maar het is zo mooi geschreven dat je de bergen in wilt en wilt gaan lopen met dit boek in je rugzak om het op een mooi plekje nogmaals te gaan lezen.

49e605e6bc8296df2233c738418ec989.jpg

Ine: Van Anouk van der Zee kreeg ik in april Vissen voor de keizer van Didier Decoin als boekentip. Deze zomer las ik het. Het is een heel mooi poëtisch verhaal dat bovendien ook fascinerend leerrijk en verrassend is. Ik had het zelf waarschijnlijk niet gekozen: ik heb weinig met Japan in de middeleeuwen. Ik ben heel blij dat ik het dankzij de tip toch heb gedaan, want zo zat ik een boek lang in een vreemde wereld en in  een andere tijd. Een jonge weduwe neemt de taak van haar man over om karpers naar het hof van de keizer te brengen. In haar eentje doorkruist ze daarvoor Japan. En dat is natuurlijk niet evident...

7bed887c3f769ed8afd4951ca68fe1e6.jpgHelena: In de afgelopen maanden heb ik enorm veel gelezen, vanwege de zomervakantie en vanwege de warmte, ik houd van allebei. Omdat ik altijd wat boeken bewaar voor de vakantie waarvan ik zeker weet dat ik ze mooi ga vinden, heb ik heel wat prachtige boeken gelezen. Een hele bekende daarvan is De trooster van Esther Gerritsen, maar ik vermoed dat ik die niet meer hoef aan te prijzen hier. Minder bekend, maar ook prachtig vond ik Rivieren keren nooit terug van Joke Hermsen, over Ella, die door Frankrijk reist om naar de rivier te gaan waar ze als kind alle vakanties van haar jeugd heeft doorgebracht. Een heel psychologisch boek dat ook nog eens prachtig geschreven is. Ook voor dit boek vijf sterren van mij en dat geldt ook voor het derde boek dat ik zelfs zo geweldig vond, dat ik het aan mijn favorieten heb toegevoegd. Wat het hart verwoest van John Boyne doet qua schrijfstijl, humor en lijvigheid wel wat denken aan de boeken van John Irving. Het boek gaat over de geadopteerde jongen Cyril, die opgroeit in het katholieke naoorlogse Ierland. In het boek wordt diens volledige leven beschreven, en dan met een speciale focus op de zoektocht naar zijn eigen identiteit in een wereld die niet gemakkelijk voor hem is. Echt een schitterend boek!

09d6508a9bf8e714f89108cd4843b731.jpgNathalie: Het was weer moeilijk kiezen om uit de gelezen boeken van de voorbije maanden er één te kiezen die ik zou willen aanraden. Ik heb ook minder gelezen dan dat ik normaal gezien in een zomer doe, omdat ik een buitenlandse reis heb gemaakt met maar weinig vrije tijd en die me best vermoeide. Er zijn er twee die ik deze zomer heb gelezen en die gaan over verre contreien die me vooral zullen bij blijven. Het eerste is Kongokorset van Herlinde Leyssens, die een debuut schreef in een zeer vlotte stijl en de periode evoceert waarin Gabrielle Deman, een vrouw die echt bestaan heeft, is opgegroeid. Ze reist, als eerste vrouw ooit, naar Kongo. Het verhaal speelt zich af in de tijd dat Kongo nog een eigendom was van Leopold II. Je steekt van dit uitstekend geschreven debuut meer op van zowel de liberale kunstminnende wereld waarin haar vader en haar familie zich bevonden in Brussel, als van de koloniale geschiedenis van België. We hebben er ook een fijne Hebban-leesclub aan besteed. Een tweede boek dat me is blijven achtervolgen, is het boek Het huis met de leeuweriken (Skylark Farm) van de Italiaans-Armeense Antonia Arslan. Het is al een ouder boek, en ik las het vanwege mijn twee weken durend reisje naar Armenië en Georgië. Hierover ging dit boek ook: hoe de verwanten van Antonia Arslan eerst mooie vooruitzichten hadden, en dat haar grootvader aan het plannen was om van Italië terug naar Armenië te verhuizen, om deze plannen dan volledig doorkruist te zien door het toenmalige Ottomaanse rijk die de vervolging en het uitmoorden van de Armeniërs inzetten. Het is fascinerend om het land rond te reizen en er over te lezen. Ook het boek vind ik uiteindelijk toch een aanrader. De reisgenote die het me aanraadde, vertelde dat het wordt gevolgd door nog twee andere delen, maar misschien wel alleen in het Italiaans.

e6ee52b3fe8c8b8dc5e18db7f1d76d6d.jpgAnne: Ik las deze zomermaanden juist minder dan 'normaal' vanwege de vakantie, maar dat betekent natuurlijk niet dat ik geen mooie boeken gelezen heb. Ik gaf de voorbije twee maanden maar één boek 5 sterren en dat is Het Smelt van Lize Spit. Ik ben natuurlijk de laatste die dit boek leest en helemaal spuit elf als ik nu ga zeggen dat het echt de moeite waard is, maar ik doe het toch! Een ander boek met een intense sfeer dat ik graag wil noemen is Elmet van Fiona Mozley. Een origineel verhaal met prachte beschrijvingen dat leest als een film met een indrukwekkend decor.

2fd45b09ff9590495bda1117389c95de.jpgSigried: Ik las deze zomer vreemd genoeg een aantal boeken die me absoluut niets deden, waar ik met moeite doorkwam, of die ik niet goed geschreven vond. Één boek las ik niet eens uit, iets wat me zelden overkomt. Mijn opluchting was dan ook groot toen ik twintig pagina’s ver was in Schitterende ruïnes van Jess Walter en wist dat ik opnieuw een boek in handen had dat alles is wat ik in literatuur zoek: een prachtig verhaal, geloofwaardige personages en een bijzondere schrijfstijl met een tikkeltje humor. Hier mijn volledige recensie.

9d3cd6094426f76b569bdab25ee6f07e.jpgGigiVier boeken in vier verschillende categorieën kregen in de afgelopen twee maanden vijf sterren van mij. Een jeugd/YA boek, Nieuwe maan van Sarah Crossan, een autobiografisch boek, Ik kan er nèt niet bij van Sander Verheijen, een debuut, Kleihuid van Herien Wensink dat in de shortlist staat voor de Hebban debuutprijs jury en volledig mijn zegen heeft voor die prijs en een klassieker die ik las met het Klassieker-genootschap. Telkens blijft het moeilijk om uit die juweeltjes één topper te kiezen. Dan gaan alle facetten waarop ik een boek beoordeel, een rol spelen en is niet enkel het leesgenot van belang. Als ik deze boeken naast elkaar leg springt de klassieker er bovenuit. Emile Zola, die de klassieker De Mijn al in 1885 schreef, heeft me geraakt met zijn realisme, naturalisme, mooie metaforen, prachtige zinnen en zeer krachtige verhaal. Zola beschrijft de belevenissen van een jongeman in een mijnwerkersdorp waar armoede, krachtige gevoelens voor gerechtigheid en liefde de bewoners doet strijden. Een dikke pil, een echte Klepper, maar o zo mooi en een echte aanrader.



Reacties op: Favorieten juli & augustus

Meer informatie

Gerelateerd