Soms kijken we eens achterom...

Waarom? Wel, af en toe lezen we een boek omdat of nadat we een bepaalde plaats bezochten. We willen er meer over weten. We willen de reis nog wat rekken. Of we willen alles nog wat intenser beleven. Nieuwsgierig? Deze plekken bezochten wij!

Samenstelling: Ine
Banner: Anne Oerlemans
Afbeeldingen: Ine & Pixabay.com (Montségur/Vraagtekens)

Een paar jaar geleden besloten we een keer af te wijken van onze ‘vaste’ vakantieplek in de Pyreneeën en huurden een chaletje op een camping in de buurt van Ax-les-Thermes. Op weg naar onze bestemming zagen we een aantal verwijzingen naar restanten van verblijfplaatsen van de katharen. In het huisje lag wat documentatie over aanhangers van dit geloof en vroeg om nadere kennismaking. We trokken op een regenachtige zondag naar Montségur waar boven op een berg de burcht van de katharen te bezichtigen is. Je moet er wel wat moeite voor doen om de top te bereiken, maar dan heb je wat. De burcht is lang niet meer intact, grote delen van de daken ontbreken, maar je krijgt wel een goede indruk van wat zich allemaal heeft afgespeeld tijdens de vervolging in de dertiende eeuw. Weer thuis ging ik op zoek naar een boek over de katharen en stuitte op De katharen van Bram Moerland, dat heb ik gelezen en vind het een zeer goede historische kennismaking. Het is een toegankelijk en goed leesbaar boek waarmee de vakantieherinneringen verankerd worden.

Dat is nog steeds De verzonken jongen van Jan van Toortelboom. Ik had een aantal jaren geleden een aantal boeken van hem meegenomen op vakantie naar de Westhoek, waar ik ieder jaar wel een paar keer heen ga. Ik verblijf dan in Elverdinge. En dat boek speelt zich daar af. Het jaar daarop las ik Woesten van Kris van Steenberge. Woesten is een dorpje dat vlak bij Elverdinge ligt. Bijzonder om een boek te lezen dat zich afspeelt op de plek waar je bent.

In de aanloop van de zomervakantie ben ik een weekendje in het noord-Franse Le Touquet geweest. Toen ik via dat trefwoord tijdens mijn zoektocht op de bibliotheeksite naar een reisgids, ook iets bij ‘fictie’ tegenkwam twijfelde ik geen moment: dit boek mocht mee. De vier seizoenen van de zomer van Grégoire Delacourt bevat een aantal verhalen die allemaal met die kustplaats te maken hebben. De op het eerste gezicht losstaande verhalen blijken toch mooi bij elkaar aan te sluiten. Het is me gelukt het boekje tot op de laatste pagina ter plekke te lezen, heerlijk was het om voor me te zien in welke straten, winkels en op welk stukje strand de personages zich ook hebben bevonden...

Dit probeer ik altijd wel, maar eigenlijk lukt het me nooit. Wat ik wel vaak doe is op zoek gaan naar 'lokale' schrijvers waarvan ik dan een boek koop. Dat is wat lastig omdat ik enkel Nederlands en Engels kan lezen en ik dus afhankelijk ben van wat er vertaald is (en dat zijn vaak niet de 'lokale' schrijvers waar ik eigenlijk naar op zoek ben, daar zal ik toch echt mijn talenkennis een beetje voor moeten gaan uitbreiden). (Ine: Misschien is het afgebeelde boek wat voor jou?) 

Hier heb ik een bijzonder boek bij in gedachten. Ik las onlangs Het wereldschokkende en onweerstaanbaar lekkere verhaal van Tony’s Chocolonely van Jeroen Siebelink. Dit las ik uit toen ik aan de Belgische kust was in mei. Het was in diezelfde plaats dat ik ooit, jaren geleden, de eerste Tony Chocolonely chocolade kocht en at. Het principe achter deze chocolade sprak me toen al aan. Na het lezen van dit boek wil ik eigenlijk nooit meer andere chocolade eten. Omdat ik echt dol ben op chocolade, maar dan ook echt dol, zou ik dit boek wel mee willen nemen op heel veel reizen want van mezelf mag ik alleen chocolade eten als ik op reis ben.

Als tiener (13 -14 jaar oud) bezocht ik met mijn ouders Ieper en maakten wij een rondrit langs een aantal kerkhoven met slachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog. Indrukwekkend. De Eerste Wereldoorlog is amper een onderdeel in het Nederlandse geschiedenisonderwijs. Reden voor mij om later Erich Maria Remarques Van het westelijk front geen nieuws te lezen. Nog steeds lees ik met enige regelmaat romans die de Eerste Wereldoorlog als centraal thema hebben.

Natuurlijk willen we ook graag weten of jullie het soms ook doen, een boek lezen doordat of omdat je op een bepaalde plek bent geweest?

En er is ook een extra vakantieboekenvraag van GIGI: 

Hoeveel boeken (papieren of digitale) neem jij mee op vakantie?

Ik ben zo nieuwsgierig hoe jullie dit aanpakken. Ik neem namelijk altijd een hele bibliotheek mee, onafhankelijk van de duur van de reis. Ik neem mee wat ik sowieso op mijn strakke doch chaotische planning heb staan maar ook boeken waarvan ik denk dat ik ze misschien ook wel ga lezen. Ook neem ik wat extra boeken mee voor als ik misschien geen zin heb in de ‘verplichte kost’. Natuurlijk neem ik ook nog wat extra romans mee voor het geval het de hele vakantie regent. Aangezien ik enorm houd van papieren boeken neemt dit altijd veel ruimte in beslag, tot groot verdriet van mijn man die dit echt niet ziet zitten. Hij weet niet eens dat ik op mijn iPad ook nog een 50-tal boeken heb staan die ik heel graag wil lezen. Die heb ik, naast al die papieren exemplaren, ook nog bij me. Herkent iemand dit?