Duizend Vaders, mijn leeservaring (LEWA boekenweekstijl)
Voor de lees eens wat anders deze boekenweek koos ik voor Duizend Vaders van Nhung Dam. Goed gekozen, want het was echt een heel ander boek dan ik normaal lees.
Het verhaal gaat over het meisje Nhung in een Gronings dorp, vlakbij de zee. Nhung is de dochter van Vietnamese bootvluchtelingen, die via omzwervingen in het Groningse Beiahem terecht kwamen. Wanneer haar vader vertrekt en Nhung en haar moeder achterlaat, begint voor Nhung de winter. Het blijft winter, ook in juli en augustus, wanneer de bloemen en bomen doen alsof het zomer is.
De moeder van Nhung raakt in depressie en Nhung probeert zichzelf zoveel mogelijk staande te houden. Ondertussen worden ze bedreigt door Chinese Maffia, wordt Nhung gepest door meisjes op school en is er een Gekke Tante, die hun tuin vergokt. Een vreemdeling op een boot en de vader van haar vriendinnetje Moes proberen haar te helpen. Tenminste dat zeggen ze.
In het verhaal gebeuren veel absurde dingen. Het stadje zelf wordt bedreigd door de zee, die steeds verder de dijk over komt. Iedereen zit gevangen, wegkomen is niet mogelijk.
Ik vond het verhaal moeilijk te lezen. Zocht steeds metaforen, die ik wel of niet vond. Ik vond ook overeenkomsten met de plek waar Nhung opgroeide en die bijna dezelfde naam heeft als het stadje in het boek: Beijum. In de tijd dat Nhung zelf 11 jaar was, net als Nhung in het boek, leefde ik óók in Beijum. Pas als ik op het instagram van Nhung Dam een krantenartikel zie, begin ik meer van het verhaal te begrijpen. Vooral door het stukje dat je hier ziet.
Ik zie ook in dat doorlezen en me onderdompelen in het verhaal eigenlijk de enige optie is.
Ik word ontroerd door het meisje Nhung, dat zich in deze bizarre wereld staande probeert te houden. Die goed probeert te doen voor haar moeder, haar vader heel erg mist en zich afvraagt of ze heimwee kan hebben naar een land, dat ze nooit heeft gezien. Het land van haar ouders.
Aan het eind van het boek weet ik eigenlijk nog steeds niet helemaal wat ik ervan vond. Het is fantasierijk. Het is ook bizar. Het is ontroerend, maar het is soms ook grof.
Uiteindelijk gaf ik het 4 sterren. Ik ben blij dat ik het las en kijk uit naar het volgende boek van Dam, dat eind deze maand uitkomt.
Headerfoto: sneeuw, ijs en eenden in Beijum.
