Ik neem een pauze, zei ik tegen de dames van mijn leesclubs. Niet van lezen, wel van de twee verplichte boeken per maand. Hoe leuk ook, ik neem even een pauze. 

Ik neem ook een pauze van de readingchallenge. Nee, ik stop niet met lezen, maar waarschijnlijk gaat m'n doel omlaag. Ik stop ook niet met Hebban, hoe zou ik dat kunnen? Nee, hier kom ik nog dagelijks kijken.

Wat is er aan de hand? Niets ernstigs. Ook niet echt iets heel erg leuks, maar ik wil mij even ergens anders op focussen. Waarop? Portugees. 

Ik ben geen talenwonder. Ooit deed ik eindexamen Duits, maar ik kan er amper een gesprek in voeren. Engels gaat goed, hoewel ik daar geen eindexamen in deed. Dit komt mede doordat ik ooit een half jaar in een Engels sprekend gebied doorbracht. Dan moet je wel. En om het bij te houden, lees ik nog regelmatig een boek in het Engels. Op televisie is er natuurlijk veel in het Engels en oja, mijn oudste woont in Londen en is getrouwd met een Engelsman. Engels gaat dus goed, gelukkig, want Portugees leren kan op de een of andere manier alleen vanuit het Engels. En alleen naar het Braziliaans. Dat schijnt te verschillen van Portugees als Vlaams van Nederlands. Ik hoor het verschil nog niet en hoop dat het in Portugal geen probleem wordt.

Waarom dan nu Portugees? 
Wel, mijn man en ik hebben een huisje in Portugal en gaan er dus sowieso elk jaar heen. Wanneer we over een paar jaar gaan pensioneren, willen we er nog vaker en langer heen. De taal leren leek ons dus een leuk idee. 

Op zich gaat het wel, dat Portugees. Op duolingo dan, een taal-app, waarmee ik mij al ruim drie jaar bezig houd met Portugees. Vorig jaar ben ik een cursus gaan doen bij het talencentrum van de Universiteit in Groningen. Momenteel doe ik het vervolg daarop. Kan ik nu een gesprek voeren in die taal? Nee. Sterker nog, wanneer ik dat probeer, poppen er veel te veel Franse woorden in m'n hoofd op. Een taal die ik ook vroeger leerde op school, maar waar ik geen examen in deed.

Nu wil ik mij tijdelijk gaan onderdompelen in Portugees. Ik kijk op Netflix een Braziliaanse serie*, ik doe nog steeds elke dag duolingo en ik vond boeken in het Portugees. Een boekje met korte verhalen in eenvoudig Portugees, maar geen kinderboek, en met Engelse uitleg. Speciaal om de taal te leren dus. Daar zijn nog twee delen van, die ik ga bestellen. Het is best grappig om ineens een verhaal te snappen in een taal die nog nieuw voor je is. Mathilda van Roald Dahl vond ik als .pdf op internet en O jardim secreto (ja, de geheime tuin, die in de GV1000 staat) bij een online winkel. Oh en ik doe huiswerk, uiteraard. 

Stoppen met lezen doe ik niet. Natuurlijk blijf ik lezen. Maar ik wil het gevoel hebben dat ik tijd heb voor deze nieuwe taal. En in die taal wil ik zo goed worden, dat ik daar ook boeken in kan lezen. Dat is voor mij dé manier om een taal bij te houden. Maar de leessnelheid zal daarmee omlaag gaan, waarschijnlijk. Ik lees, om in de sfeer van deze maand te blijven, wel heel wat anders. 

*Bom dia, Verônica, een serie gebaseerd op boeken van Raphael Montes en Ilana Casoy. Het voelt wat onnatuurlijk zo. Meestal als ik zie dat een serie op boeken is gebaseerd, lees ik liever de boeken. Maar misschien komt dat nog.