En hebben ze allen daarna nog lang en gelukkig geleefd?
Nee, dat niet. Dat doet niemand, wat de verhalen ook beweren

Omdat Stephen King 70 jaar werd, besloot de club 'We love Scifi & Fantasy' dat hij een leesclub verdiende. Niet van een nieuw boek, maar een favoriet van de lezers van Hebban. Er kwam een poll en de favoriet bleek Ogen van de Draak. Ik, als absolute fan van het eerste uur, wilde natuurlijk meedoen. Het boek stond in m'n kast, goed voor 'lees-uit-eigen-kast'-maand, en paste makkelijk mee in de koffer(bak) met vakantie. Bovendien wilde ik dat boek al heel lang herlezen, omdat één van de hoofdpersonen een grote rol speelt in de Donkere Toren-serie, waarin weer een verwijzing is naar dit boek.

Omdat de leesclub pas halverwege mijn vakantie begon, en ik vrij snel lees, besloot ik eerst andere boeken te lezen, voordat ik aan King begon. Het bleken dikkere boeken dan verwacht. Ook was de wifi op het vakantieadres dermate slecht, dat ik weinig op internet en Hebban te vinden was. Vooral dat laatste was de reden dat ik de leesclub aan mij voorbij heb laten gaan. Op vakantie lees ik veel, maar wil ik ook gezellig dingen ondernemen met mijn partner. Even snel wat op internet plaatsen is dan geen probleem, maar minutenlang wachten tot een pagina geladen is, vind ik dan zonde van de tijd (ik schreef wel wat blogs hoor... was niet helemaal afgekickt)

Het lezen van het boek verschoof daarom ook tot ná mijn vakantie, en toen zakte ik ongemerkt in een leesdip. Al met al: ik heb het boek nog maar net uit.

Het verhaal
Ogen van de Draak is een ander boek dan je van Stephen King gewend zal zijn. Het is een sprookje, dat hij schreef voor zijn dochter, Naomi. "Helden, draken, prinsen en boze tovenaars figureren op Kingsiaanse wijze in het verhaal", zo staat er voorop de uitgave van mijn boek (Poema pocket van 1998) en dat klopt. De schrijver stelt zich op als algehele verteller, die zich regelmatig tot de lezer richt.

De held in het boek is ook een echt HELD. Peter is de oudste zoon van koning Roland de Goede. Peter is knap en briljant. Het lievelingetje van de koning en het volk. Vriendelijk, sociaal maar als het nodig is klinkt er gezag door in zijn stem. Zelfs als hij nog jong is. Zijn broertje Thomas is zijn tegenpool. Niemand lijkt op hem te letten, want Peter is toch degene die koning zal worden. En Peter trekt de aandacht met voorkomen en gedrag. Flagg, de raadsheer van de koning, is de enige die Peter niet mag en besluit hem uit de weg te ruimen. Dit doet hij op slinkse wijze, zodat niemand hem kan verdenken en Peter wordt gevangen gezet in een hoge toren, middenin de stad.

Hoewel Thomas dommig, klein en redelijk onhandig is, is hij gelukkig niet door en door slecht. En hij heeft een geheim, waar zelfs Flagg niet vanaf weet. Daarnaast zijn er ook nog onderdanen, die altijd in Peter zijn blijven geloven. Zo loopt het met het land Delain uiteindelijk anders af, dan de magiër gehoopt had. Toch leven Peter, Thomas, Dennis en de anderen niet lang en gelukkig verder.

'Ze beleefden plezierige dagen, net als u en ik, ze beleefden kwade dagen, waarvan u ook alles afweet. Ze hadden hun successen en hun tegenslagen, u kent dat wel'

De leesclub
In de leesclub zijn de meningen verdeeld over het boek. De meesten zijn wel enthousiast, maar een aantal vinden het boek te traag, niet King waardig en lastig te lezen. En als je een boek als Carrie, De groene Mijl, It, the Shining of The Stand verwacht had, kom je ook zeker bedrogen uit. King laat zien, dat hij van alle markten thuis is, wat mij betreft. Stiekem miste ik Peter, Dennis en Thomas een beetje, toen het boek uit was. Steeds had ik de neiging het boek weer te pakken, om nog even bij ze te zijn, maar het was al uit.

Wat overblijft
En nu wil ik dus eigenlijk de serie van De Donkere Toren weer lezen. Want wat was de rol van Flagg daarin ook alweer? Heeft de scherpschutter hem uiteindelijk gedood? Dit verhaal wordt erin genoemd, maar hóe ook alweer? Maar het zijn acht delen en daar heb ik nu geen tijd voor. Binnenkort krijg ik immers de boeken voor de NS Publieksprijs, die ik moet lezen. En er staan nog meer boeken op m'n verlanglijstje. Misschien volgend jaar, of misschien toch eerder. Of de volgende 'lees-uit-eigen-kast'-maand, want uiteraard staan ze alle acht te wachten in mijn boekenkast.