Elke boekenliefhebber zal deze vraag wel al eens gekregen hebben: Wat is jouw favoriete boek allertijden? Hoe moet je deze vraag beantwoorden als er zo veel fantastische boeken in omloop zijn? Door er eentje uit te pikken doe je andere boeken te kort, verzwijg je boeken die jouw levensloop beïnvloed hebben, komt er een breuk in de loyaliteit die je voor verschillende auteurs hebt. Kortom, antwoord geven op deze vraag is vre-se-lijk! En toch is dat precies het eerste waarmee we naar buiten willen komen: wat is voor elk lid van de literatuur club van 10 hét boek dat nooit vergeten zal worden? De redenen om voor een bepaald boek te kiezen zijn even divers als de leden van onze club: de schrijfstijl, het onderwerp, de persoon die het boek gaf, de omstandigheden waarin het gelezen werd...

Laat één ding duidelijk zijn: we houden van veel meer boeken dan dit ene, en ook die zullen de komende weken en maanden aan bod komen. Met dit item tonen we jullie alvast iets meer over het leesgedrag van Sigried, Nathalie, Natalie, Harriet en Guy. Benieuwd naar de favoriete boeken van Kris, Helena, Jan, Victor en Renate? Hou dan zeker deze blog in de gaten.

Sigried Lievens: The Time Traveler's Wife - Audrey Niffenegger

The Time Traveler’s Wife is het enige boek dat ik meteen na het lezen van de laatste bladzijde opnieuw ben gaan lezen. Ik wou gewoonweg niet dat het verhaal al stopte (en zeker niet op die manier). De kennismaking tussen het boek en mij verliep nochtans niet van een leien dakje. Ik hou niet van fantasy en science fiction, dus toen iemand me een boek voorschotelde over een man die onvrijwillig tussen verleden, heden en toekomst reist (naakt nog wel) en als volwassene zijn toekomstige vrouw leert kennen (die op dat moment een kind is) was ik niet bepaald wild enthousiast. Met de nodige argwaan begon ik aan het boek. Niffenegger wist me te betoveren met de inhoud, de opbouw en de schrijfstijl. Ik heb het boek sindsdien al vaak herlezen en de manier waarop zelfontwikkeling en de zoektocht naar geluk en liefde aan bod komen weet me telkens opnieuw te raken. The Time Traveler’s Wife is misschien niet het allerbeste boek dat ik ooit gelezen heb, maar omdat het me met mijn neus op mijn vooroordelen drukte zal het altijd een speciale plaats in mijn lijst van gelezen boeken innemen.

Nathalie Brouwers: Pride & Prejudice - Jane Austen

Bij het kiezen van een favoriet boek kwamen bij mij heel wat namen op, gaande van Dimitri Verhulst, Bart Moeyaert via Halldór Laxness tot Jane Austen. En om dan bij Jane Austen te blijven en een boek van haar te kiezen.
Al was het maar voor deze quote, heb ik dan maar Pride & Prejudice of 'Trots en Vooroordeel' gekozen: “I declare after all there is no enjoyment like reading! How much sooner one tires of any thing than of a book! -- When I have a house of my own, I shall be miserable if I have not an excellent library.”
Ik moet toegeven dat ik het eerst en vooral als een romantisch boek heb beschouwd als tiener om heerlijk bij weg te dromen. Ook de 19de eeuwse Engelse taal was iets dat ik niet kende, maar zo wel heb leren appreciëren. Later heb ik er toch ook de rijke, humoristische en intelligente taal van Jane Austen in ontdekt waarin ze beschrijft hoe in de 19de eeuw (in de gegoede klassen) de relaties tussen vrouwen en mannen eruit zagen. Haar scherpe pen waarmee ze de personages portretteert, niet alleen de hoofdrolspelers, maar ook van de hysterische moeder en de niet zo slimme dominee van een neef die Elisabeth in het begin het hof maakt, is gewoon fantastisch en maakt het tot een zeer beeldig verhaal. Geen wonder ook dat de BBC dit drama voor de lens wilde brengen om zo de heerlijke Engelse landschappen aan de wereld te tonen! Het boek wordt nu trouwens in een Leesclub besproken voor diegenen die het samen (nog eens) willen ontdekken, Als ik niet zoveel andere dingen wilde lezen en ontdekken ondertussen, zou ik er zeker aan mee doen... :-)

Natalie v.d. Dobbelsteen: De Wereld gaat aan vlijt ten onder – Max Dendermonde

Het is een oude Salamander pocket uit 1964. Vergeeld maar het is mij dierbaar. Op het schutblad de handtekening van mijn vader. Destijds heeft ‘De Wereld gaat aan vlijt ten onder’ veel indruk op mij gemaakt. Ik was ongeveer ik 14 of 15 jaar oud toen ik het las. Het was mijn eerste kennismaking met de Nederlandse literatuur. Het is het bekendste boek van Max Dendermonde (1919 – 2004) die ook nog van toepassing is op onze huidige tijd – “Eén van die plekken op aarde waar men hard werkt aan de ontwikkeling van middelen die de mens in staat moet stellen nóg harder te werken”. Ik weet nog hoe nieuwsgierig ik was naar het verloop van het verhaal. Het boek kon ik toen moeilijk wegleggen omdat ik wilde weten wat er allemaal afspeelde in Oaklake. Als ik het doorblader komen bepaalde passages weer bekend voor zoals die van professor Pousekovsky en zijn experiment om de mens radiatomisch over te zenden. Het is zeker éen van die boeken die ik dit jaar nog eens moet herlezen.

Harriet Geldof: Het oog van de luipaard - Henning Mankell

Bij het grote publiek is Mankell bekend van zijn misdaadserie met de politierechercheur Kurt Wallander in de hoofdrol. Hij heeft echter ook een groot aantal romans en een kinderboeken geschreven. Veel van de romans van Mankell spelen zich af in Afrika, een continent wat de schrijver na aan het hart lag en waar hij ook heeft gewoond. Het oog van de luipaard gaat over Hans Olofson die voor een korte reis naar Zambia gaat maar daar uiteindelijk 20 jaar zal blijven. Hij neemt een grote kippenfarm over van een Engelse vrouw en begint vol idealisme zijn bestaan daar op te bouwen. Echter de onafhankelijkheidsbeweging komt langzaam op en zet zich af tegen de blanken. De hoofdpersoon gaat de strijd aan met de harde werkelijkheid. Hoewel ik zelf nooit in Afrika ben geweest waan je je bij het lezen van dit boek midden in Afrika. Je voelt de zinderende hitte en je weet bijna zeker hoe Afrika ruikt. Naast mooie beschrijvingen van de omgeving, is er ook de spanning van de strijd die de hoofpersoon voert om zijn idealen te verwezelijken. Kortom bij het lezen van dit boek was ik in Zambia. Een mooie aanrader voor de Reading Challenge van 2017.

Guy Doms: De ontdekking van de hemel - Harry Mulisch

Een klassieker, waarvan de eerste druk verschenen is in 1992. Ik heb de hemel nog steeds niet ontdekt. Dit boek smeekt me constant om voor de vierde keer door me te worden gelezen. Wellicht volgt nog een verlossende, vijfde leesbeurt. Telkens ontdek je nieuwe elementen, inzichten en pik je hier en daar extraatjes op. Een bijzonder leerrijke roman ook, waarvan er intussen wereldwijd ruim een miljoen exemplaren over de toonbank zijn gegaan. Je belandt in een andere wereld, waarin twee engelen de grote lijnen uitstippelen. In ruim 900 pagina’s vertelt Mulisch het verhaal van de twee dikke vrienden Onno Quist en Max Delius, van Onno’s vrouw Ada en hun zoon Quinten. Elk van de vier delen (Het begin van het begin, Het einde van het begin, Het begin van het einde en tenslotte Het einde van het einde) begint met een conversatie tussen twee engelen. Een van deze twee is er immers in geslaagd de ‘Tien geboden’ weg te halen van moeder aarde. Hoe heeft hij dat voor elkaar gekregen? Lees dan het verhaal van Onno, Max, Ada en Quinten. Een meesterwerk vol filosofische overpeinzingen, de meest diverse thema’s komen aan bod. De ontdekking van de hemel is één van mijn absolute favorieten, waarbij telkens weer de bevreemding/verbijstering en vooral mijn bewondering voor deze auteur keihard toeslaan. Wel even volhouden als je begint met lezen in het eerste deel; de beloning nadien zal immens groot zijn. De ontdekking van de hemel is voor mij steeds weer opnieuw een belevenis, een openbaring… Of is dit boek een regelrechte ‘aanslag’ op mijn grijze hersencellen?