" Zoo ik ièts ben... ben ik een Hagenaar". Het is een  bekend citaat van Louis Couperus uit een artikel getiteld Haagse jeugd.

Mijn eerste kennismaking met Louis Couperus was niet tijdens mijn schooltijd maar tijdens mijn stage als laborant bij Akzo Nobel. Een collega attendeerde mij op "Van oude menschen, de dingen die voorbijgaan".  Ik was meteen verkocht. Zijn prachtige schrijfstijl: met veel krullen geschreven, zwierig. De thema's in zijn werk spreken mij erg aan. Zoals de meest terugkerende het noodlot en het tragische gevoel van verval. 

Na Van Oude Menschen, las ik  De stille kracht gevolgd door Eline Vere. En wat heb ik genoten van Noodlot. Tijdens het Couperus jaar in 2013 heb ik ook de toneelbewerking van Nooodlot gezien door theater Branoul. Alleen de romans over de klassieke oudheid spreken mij minder aan. Ik heb geprobeerd Xerxes of de hoogmoed te lezen maar nee, die heb ik terzijde gelegd.

De schrijver is dan wel geboren in Den Haag maar hij heeft ook het grootste deel van zijn leven buiten Den Haag gewoond. In de periode van 1896 - 1898  gereisd naar Frankrijk, Duitsland en Engeland. En van 1900 tot 1910 woonde het echtpaar Couperus in Nice. Als je de tijdsladder raadpleegt op de website van Louis Couperus Genootschap - Biografie , krijg je een je een aardig beeld van een reislustige schrijver.

Louis Couperus is éen van mijn favoriete schrijvers geworden. Ik kan uitwijden over wie de schrijver was maar er is al veel geschreven over de schrijver. Internet is éen van de bronnen om veel informatie te vinden. Zie Louis Couperus Genootschap of  Geschiedenis Couperus. Als je nog niet bekend met zijn werk, raad ik zeker aan in ieder geval 1 boek van deze schrijver te lezen. Maar welk boek?

Daar kan het fijne boekje - Lauwertakken en Distels eventueel bij helpen. In 2013 hebben Doeke Sijens en Coen Peppelenbos alle boeken uit het Verzameld werk gelezen, totaal 50 delen. Zij laten je kennis maken met het omvangrijke oeuvre van Couperus.Het is een perfecte gids. Ook voor lezers die al eens wat hebben gelezen van Couperus. In het voorwoord staat de top 5 van Doeke en Coen. De boeken van Louis Couperus zijn nog redelijk goed verkrijgbaar. Zeker de bekendere titels zoals De stille kracht. Als je op Boekwinkeltjes.nl op naam van de schrijver zoekt, krijg je ruim 66 pagina's met resultaten. Ook  interessant is het essay dat Bas Heijne heeft geschreven over het leven en werk van  Louis Couperus - Angst en Schoonheid.

Het is jammer dat er niet goed wordt omgegaan met ons literaire erfgoed. Gelukkkig is er in Den Haag het Literatuurmuseum waar je enkele persoonlijke stukken kunt bekijken zoals het handschrift van de eerste pagina van de roman Van Oude menschen. zie  Pantheon - louis-couperus. Ook is er een museum over Louis Couperus in de Javastraat. Maar een poging om het huis in de Surinamestraat nr 20 te kopen om er een museum van te maken, is helaas niet doorgegaan. Op de website van Historiek staat over de Surinamestraat: "In het huis aan de Surinamestraat dat in 1883 door de familie Couperus werd gebouwd, schreef Louis Couperus zijn debuutroman Eline Vere. Het interieur van het pand  is voor een deel nog hetzelfde als toen Couperus er werkte". Het Louis Couperus Museum had er graag heen verhuisd maar kreeg het benodigde geld niet bij elkaar. De gemeente Den Haag gaf alleen morele steun voor de aankoop.

Als afsluiting een geluidloos filmpje waarop Couperus te zien is. De opname is gemaakt op 9 juni 1923, tijdens een feestelijke huldiging ter gelegenheid van zijn zestigste verjaardag.

- Natalie v.d. Dobbelsteen -