We Love YA dook helemaal in het nieuwste boek van Estelle Maskame, de schrijfster van de befaamde DIMILY-trilogie. Waren onze verwachtingen terecht, of stelde het boek teleur? Vandaag lees je of dit boek volgens ons een YAY of eerder een NAY is... 

Onze verwachtingen

Merel had nauwelijks verwachtingen. 'Ik had wel eens gehoord van de Did I Mention I Love You serie, maar ik heb hem zelf nooit gelezen omdat hij me iets te zoetsappig leek'. Audrey had al eerder de eerste twee boeken in de DIMILY-trilogie gelezen en die vond ze helemaal geweldig: 'Ik heb enorm genoten Estelle's eerste boeken! Ik moet wel nog steeds het slotdeel lezen, maar ja. Ik ben dus heel benieuwd wat Estelle met haar nieuwe boek heeft gedaan én of het anders is dan DIMILY.'  Romée had hoge verwachtingen van het boek. 'De achterflap sprak mij heel erg aan, het leek me een heel leuk verhaal. Ik heb nog nooit iets van Estelle Maskame gelezen, juist daarom was ik zo benieuwd naar haar boek.' Manon is een fan de DIMILY tiologie van Estelle en toen ze hoorde dat ze dit boek mocht lezen was ze blij verrast. Ze heeft Estelle eens eerder mogen ontmoeten met andere leden van de club. Dat kan hier terug gelezen worden. Kayleigh wist eigenlijk niet zo goed wat ze moest verwachten van het boek: 'Ik heb hele positieve dingen gehoord over Estelle, daarom was ik erg benieuwd! Maar aangezien ik eigenlijk nog nooit iets heb gelezen van deze schrijfster, zal ik toch echt eerst het boek moeten lezen om een mening te vormen.' En laat dat nou precies zijn wat we gaan doen!

De personages

'Ik vond de hoofdpersoon, MacKenzie, erg naïef en egocentrisch' zegt Merel, 'ze komt lullig over naar haar vrienden en gaat ervan uit vergeven te worden voor de fouten die ze in verhaal maakt, misschien gewoon enorm puberaal gedrag?' Audrey kan zich wel deels aansluiten bij Merel: "Kenzie is inderdaad niet het meest fleurige hoofdpersonage. Ik bedoel: wie vraagt er nu aan zijn/haar vrienden om niet meer om te gaan met anderen? Tegelijktijd kan ik me wel heel goed inleven in haar afstandelijke emoties naar de Hunters toe. Als je zelf de dood hebt gezien en wat het doet met je familie, is het soms begrijpelijk dat je er zo ver mogelijk vandaan wil blijven.' Toch geeft Audrey toe dat wanneer je allerbeste vrienden je nodig hebben, je ze absoluut niet mag laten vallen zoals MacKenzie heeft gedaan. Ook Romée had weinig met de hoofdpersoon: 'MacKanzie is inderdaad erg naïef, maar mijn grootste ergernis is dat de personages wat oppervlakkig waren, hierdoor voelden ik de emoties niet zoals ze waarschijnlijk bedoeld waren.' Manon 'Ik moet me helaas aansluiten bij de andere dames. Ik vond ook de personages weining diepgaand. Je merkt geen echte ontwikkelingen en ik vond dat Jaden en Danie haar veel te snel vergaven zonder dat ze wisten wat haar reden was.' Kayleigh: 'MacKenzie, wat een meid.. Ik sluit me totaal aan bij de andere dames als het om haar gemene gedrag gaat. Wel vond ik haar interessant, omdat het wel een origineel personage is.' 

Schrijfstijl 

'Ik heb dit boek in één middag uitgelezen,' vertelt Audrey. 'Dit boek was precies geschreven zoals ik van Estelle gewend ben. Luchtig, zoet, afgewisseld met een prachtige zin hier en daar.'  Ook Romée kan er niet omheen: 'De schrijfstijl is erg fijn, je komt er makkelijk doorheen en het is zeker fijn om af en toe zo'n fijne en luchtige schrijfstijl te lezen.' Manon is het eens met Audrey over de luchige schrijfstijl. 'Het enige waar ik soms echt problemen mee had was de vertaling. Daar kon ik me zo aan irriteren.' Kayleigh: 'Dit is een boek die ik op een zomerse dag aan het strand zou willen lezen om te ontspannen, maar ook in de winter met een lekkere warme chocolademelk erbij. De fijne en losse schrijfstijl met hier en daar een pakkende quote zorgen ervoor dat ik dit boek eigenlijk overal wel zou willen lezen!'

Thema's 

Maatschappelijk relevante thema's zoals dood, homoseksualiteit en verslaving komen ook in het boek ter sprake. 'Dat deze thema's in het boek zaten, vond ik interessant. Jammer dat er niet meer op werd ingegaan, ik vond de 'tienerdrama' veel minder leuk en dat speelt een grotere rol in het boek.' verklaart Merel. Audrey vond het juist leuk dat er niet te veel ingegaan werd op de homoseksualtiteit. 'Waarom zou dat ook moeten? Moet er daar speciaal een extra nadruk op gelegd worden? Nee, toch,' verdedigt Audrey. 'Ik vond dat Estelle in dit boek véél dieper gegaan is dan dat ze bij haar andere boeken heeft gedaan. Ze probeerde een speciale boodschap (je leeft maar één keer) mee te geven en naar mijn mening is dat zeker gelukt.' Romée is het grotendeels met Merel eens: 'Ik vond dat bepaalde dingen veel beter uitgediept konden worden, het verhaal focuste zich voor mijn gevoel te veel op het liefdesdrama en na een tijdje werd dat erg langdradig en voorspelbaar. Ik had het leuk gevonden als ze sommige thema's een grotere rol hadden gegeven.'

Ons oordeel 

Merel: 'Ik vond het moeilijk het boek weer op te pakken als ik hem eenmaal had weggelegd en dat is voor mij vrij negatief. Er zit simpelweg weinig spanning in en voor mij was het erg zoetsappig en té lief. Als je daarvan houdt is het boek misschien wel iets voor jou. Voor mij was echter het enige positieve aan het boek het einde, dit verraste mij op een positeve manier. Ik geef het boek dus een NAY.

Audrey: 'Ik ben eigenlijk aangenaam verrast door Estelle! Ze heeft met dit boek echt iets moois gemaakt. Oké, er waren een aantal clichés in het boek die er misschien niet zo nadrukkelijk in hadden moeten staan en het hoofdpersonage was een beetje egoïstisch. Maar het was spannend, vlot geschreven (héél mooie vertaling trouwens) én wist me op het einde te verrassen. Ik ben zelfs benieuwd of dit een standalone zal blijven of niet, want het einde was véél te open voor mij. Alles opgeteld, verdient dit boek van mij een welverdiende YAY.'

Romée: 'Hoewel het verhaal wel iets liefs had, vond ik het een beetje teveel van het goede. De schrijfstijl van Estelle Maskame is erg fijn en dat is voor mij dan toch wel een pluspunt. De personages waren voor mij wat oppervlakkig en te simpel, waardoor de emoties niet goed tot hun recht kwamen. Voor mij is dit boek helaas een NAY.'

Manon: Ik vond het ondanks de problemen die ik met het boek had toch een ontzettend leuk boek om te lezen. Het was luchtig, het was schattig en het was precies wat ik even nodig had. Een echte Estelle dus. Ik lees dat Audrey graag een vervolg wil maar ik juist niet. Ik vind dat het boek juist goed geïndigd is nu en ik twijfel of ik een tweede deel zou kopen. Het boek is voor mij een aanrader voor fans van contemperary en een dikke YAY.'

Kayleigh: 'Ik heb me af en toe zwaar geïrriteerd aan het hoofdpersonage, maar het mooie en vlotte verhaal overtreft dat dubbel en dwars. Ik heb gelachen en vooral genoten.. En daarom geef ik als doorslaggevende stem een *tromgeroffel* YAY

Aantal YAYS: 3

Aantal NAYS: 2 

Dus, is het boek een Yay of een Nay? Een 60% YAY! 

Wij hopen dat jullie met onze oordelen benieuwd zijn geworden naar 'In het diepe'! Zijn jullie het een beetje met ons eens, of juist totaal niet? En hebben jullie misschien nog een leuk idee voor onze volgende YAY or NAY? Laat het gerust achter in de comments!