Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×

Duo Recensie: Red Tigress

op 22 april 2021 door

In maart 2020 kwam het eerste deel, Blood Heir, uit. Roxanne en Kimberly hebben dit boek toen gelezen en een duo recensie geschreven voor de spot. Dus toen het tweede deel aangekondigd werd, ontstond uiteraard direct het idee om ook voor dit boek een duo recensie te doen. Roxanne en Kimberly bespreken hieronder dan ook of dit tweede deel net zo'n succes was als zijn voorganger.

Over het boek

Ana Mikhailov is the only surviving member of the royal family of Cyrilia. She has no army, no title, and no allies, and now she must find a way to take back the throne or risk the brutal retribution of the empress. Morganya is determined to establish a new world order on the spilled blood of non-Affinites. Ana is certain that Morganya won't stop until she kills them all.

Ana's only chance at navigating the dangerous world of her homeland means partnering with Ramson Quicktongue again. But the cunning crime lord has schemes of his own. For Ana to find an army, they must cross the Whitewaves to the impenetrable stone forts of Bregon. Only, no one can be certain what they will find there.

A dark power has risen. Will revolution bring peace--or will it only paint the streets in more blood.
 

Verwachtingen

Kimberly: Mijn verwachtingen vooraf waren vooral een spannend verhaal die verder gaat waar Blood Heir is afgelopen. Een verhaal waarin we nog meer te weten komen over de hoofdpersonages en wellicht richting een climax werken tussen Ana en Morganya. En hopelijk ook nog een sprankje romantiek tussen Ana en Ramson aangezien daar al wel een beetje naar gehint werd in het eerste deel.

Roxanne: Ik had wel hoge verwachtingen van dit boek. Ik hoopte op meer romantiek tussen Ana en Ramson, maar ook zoals Kimberly al zei een spannend verhaal wat toe werkt naar de climax hoe Ana haar troon terug gaat winnen. Ook verwachtte ik veel actie net zoals in Blood Heir

Schrijfstijl

Kimberly: De schrijfstijl is nog steeds zeker wel te vergelijken met het eerste deel. Het verhaal gaat goed door waar je ongeveer gestopt bent in het eerste boek. Maar toch waren er hier en daar wat verschillen. Bij de meeste vervolgdelen in een trilogie of serie krijg je altijd nog een beetje samenvattingen naar het eerdere deel, personages worden een klein beetje opnieuw toegelicht om je te helpen in het verhaal te komen. Dat was in dit boek absoluut niet aanwezig. Je wordt eigenlijk direct in het verhaal gegooid. Allerlei termen en personages komen naar voren, echter is het een jaar geleden dat ik het eerste deel heb gelezen. Dit zorgde ervoor dat ik voor sommige personages absoluut geen idee meer had wie ze waren en wat voor belang ze hadden voor het verhaal. Dit was zeer storend en werd ook eigenlijk niet beter gedurende het verhaal. Daarnaast kwam het verhaal heel langzaam op gang in tegenstelling tot het eerste boek. 

Roxanne: De schrijfstijl komt overeen met het eerste deel. Net als wat Kimberly al zegt, het boek gaat direct verder zonder een kleine samenvatting wat er in deel één gebeurd is of een "herintroductie" van de personages. Voor mij was het ook een jaar geleden sinds ik Blood Heir heb gelezen dit was dus voor mij ook een verwarring. Uiteindelijk wist ik de personages wel weer te plaatsen maar dit duurde even. Het boek komt langzamer op gang, maar als het eenmaal op gang is zit er wel wat meer vaart in.

Personages

Kimberly: Ana en Ramson zijn nog steeds de twee hoofdpersonages. Zij ontwikkelen zich gedurende het verhaal meer dan de overige personages, al zijn zeker ook de overige personages van belang voor het verhaal. Sommige van de keuzes die Ana en Ramson maken irriteerden me, zoals helaas wel vaker in ya boeken doordat ze heel erg aanvoelen als tiener keuzes. Nu is dat gezien de leeftijden van de personages begrijpelijk, echter niet in combinatie met de taken die ze moeten doen en de verantwoordingen die ze hebben. Het zorgt voor tegenstrijdigheden. Sommige personages waren in het eerdere boek ook al benoemd, echter hebben ze niet voldoende indruk gemaakt bij mij om ze nog te herinneren. Dit zorgde ervoor dat ik soms geen idee had waar het over ging.

Roxanne: Ik heb het minder als vervelend ervaren als Kimberly over het herkennen van personages. Dit komt denk ik ook omdat het bij mij wel weer wat meer naar boven kwam gedurende het boek. Je ziet Ana en Ramson vooral groeien ook naar elkaar toe. Wel irriteerde ik me aan de keuzes die gemaakt werden met betrekking tot de romantiek. Verder merkte ik ook wel de groei in de overige personages al kwamen deze wel minder aan bod als de hoofdpersonages.

Plot

Kimberly: Het verhaal is zeker niet slecht. Ik snap uiteindelijk wel waar de schrijfster naartoe wilde werken, maar helaas pakte dit niet helemaal goed uit naar mijn idee. Zoals aangegeven kwam het verhaal heel langzaam op gang. Je voelde dat ergens naartoe gewerkt werd, echter waren eigenlijk pas de laatste 5 hoofdstukken echt spannend. Het hele deel ervoor had voor mij geen enkele meerwaarde voor het verhaal. Ik denk dan ook dat het verhaal wellicht ook gewoon in 2 boeken verteld had kunnen worden met dezelfde kracht.

Roxanne: Ik had eigenlijk heel wat anders verwacht dan waar het naartoe is gegaan. Ergens snap ik het wel, maar had het graag iets anders gezien. Het verhaal komt langzaam op gang waardoor het eerste deel van het boek niet geheel is blijven hangen. Het toewerken naar de climax duurde dus helaas wat lang. Ik vond het boek wel iets eerder spannend worden maar zoals Kimberly al vertelt pas echt richting het einde kwam er goed vaart in het boek.

Eindoordeel

Kimberly: Helaas was dit deel voor mij absoluut niet te vergelijken met het eerste deel. Het voelde op sommige punten enorm langdradig aan en het duurde heel lang voordat er ook echt iets interessants gebeurde. Het boek kon me hierdoor niet zo boeien als zijn voorganger en ik was blij toen het eenmaal uit was. Uiteraard wil ik wel weten hoe het verhaal afloopt, dus het volgende deel zal ik ook zeker lezen. Alleen wellicht met iets mindere haast als deze delen. Voor mij kreeg het boek dan ook net aan 3 sterren.

Roxanne: Ook ik vond dit tweede deel veel minder pakkend dan het eerste deel. Ik had dezelfde snelheid in verloop van het boek verwacht, maar dit was ver te zoeken. Het boek werd wel spannend maar dit duurde relatief lang in vergelijking met het eerste deel. Ik ben wel benieuwd hoe het verhaal eindigt en ga dus zeker deel drie lezen. Dit tweede deel voelt wel echt een filler boek en ik hoop dan ook van harte dat het derde deel een goed einde heeft. Ik twijfelde toch tussen 3 en 4 sterren. Uiteindelijk kreeg het boek van mij toch 3 sterren.

Wij beoordelen Red Tigresss van Amelie Wen Zhao met 3 sterren

Heb jij deze serie ook al gelezen en wat vond je ervan?



Reacties op: Duo Recensie: Red Tigress

Meer informatie

Gerelateerd