Nog een ruime week en dan is het zover: Yaltival in Eindhoven. Een van de aanwezige auteurs is Alice Broadway, bekend van de boeken Inkt en Vlam. Brechtje en Laurie lazen Inkt en in deze duorecensie vertellen zij wat zij van dit boek vonden.

Over het boek

Is je ziel te vangen in een tatoeage?

Leora leeft in een wereld zonder geheimen: alle ervaringen, mijlpalen en misstappen worden als tatoeages op je huid weergegeven, zichtbaar voor iedereen. Leora kan tatoeages 'lezen': ze voelt de verhalen en emoties erachter. Daar zit niet iedereen op te wachten. 

Wanneer blijkt dat Leora's vader niet was wie ze dacht dat hij was, komt haar hele leven - haar hele identiteit - op losse schroeven te staan.

Verwachtingen

Laurie: 'Ik heb Inkt al meerdere keren voorbij zien komen, maar het sprak me niet genoeg aan om op te pakken. Toen ik hoorde dat Alice Broadway naar Yaltival komt besloot ik het toch te lezen, maar er zonder verwachtingen in te gaan. Ik hoorde namelijk wisselende verhalen en dan kun je maar beter geen verwachtingen hebben. De wereld vraagt wel om verwachtingen, maar deze niet hebben bleek voor dit boek de juiste keuze. Ik ben benieuwd of mijn verwachtingen en mening zullen afwijken van die van Brechtje, want ik luisterde de Engelse versie.'

Brechtje: 'Ik heb in 2017 tijdens een reading slumb geprobeerd Inkt op te pakken, maar omdat ik na twee hoofdstukken al geen idee meer had waar het verhaal heen moest gaan heb ik het boek toen weggelegd. Dit is de eerste keer dat ik een boek een tweede kans geef en ook nog eens twee jaar later, dus mijn verwachtingen waren eerlijk gezegd erg laag. Door mijn vorige poging verwachtte ik niet een heel spannend plot, meer een luchtig boek dat je ook goed tussendoor kan lezen.'

Schrijfstijl

Laurie: 'Ik vond de schrijfstijl prima, zij het wat simpel. Het Engels was makkelijk te begrijpen en dat maakt het boek qua schrijfstijl geschikt voor de beginnende Engels lezer. Dit zorgde er wel voor dat ik het boek simpel vond en ik niet werd meegesleept. De schrijfstijl liet weinig ruimte voor diepgang en verbeelding.'

Brechtje: 'De schrijfstijl was niet moeilijk, maar ik vond hem af en toe iets té simpel. Ik vond dat het boek er heel erg oppervlakkig van bleef, en dat vond ik jammer. Normaal gesproken geef ik de voorkeur aan niet al te lange hoofdstukken, maar op een gegeven moment kreeg ik het gevoel dat er in elk hoofdstuk hetzelfde werd beschreven. Ondanks dat de schrijfstijl luchtig was haalde dit voor mij wel het tempo uit het verhaal.' 

Plot

Laurie: 'Voor mij hangt het plot deze keer samen met de schrijfstijl. Simpel en oppervlakkig dus. Het plot bevatte geen diepgang en de personages evenmin. Ik had gehoopt dat er meer zou gebeuren en dat het mysterie beetje bij beetje werd ontrafeld. Het duurde erg lang voordat er iets gebeurde, want tot die tijd was het erg voorspelbaar. Hetgeen er gebeurde kon ik ook wel raden, maar het zorgde toch voor net iets meer actie in het boek. Het boek had dat echt nodig, want Inkt was anders bijzonder saai geweest. Ik denk dat de laatste 25% van het boek het interessantst was omdat het balletje begon te rollen maar ik vond het niet interessant genoeg om door te lezen in Vlam. Voor mij mist Inkt ook een stukje world building, je krijg weinig te zien van de wereld waarin Leroa leeft en daarnaast leer je heel erg weinig over de personages. Broadway wil de lezer wel een moraal meegeven: ben je een slecht mens als je ziel niet gevangen zit in een tatoeage zoals bij de blanco's? Het boek laat je nadenken over goed en kwaad en over het veroordelen van mensen.'

Brechtje: 'Ik ben het met Laurie eens dat het plot weinig diepgang heeft. Voor mij voelde het alsof Leora's wereld in één hoofdstuk even snel werd uitgelegd, en daarna los werd gelaten. Hierdoor miste ik een belangrijk element om mij helemaal in de wereld te stortten, en dat viel tegen. Wat ik wel erg leuk vond is dat het verhaal afgewisseld werd met verhalen uit de geschiedenis van de wereld. Ondanks dat deze verhalen erg cliché zijn en veel lijken op sprookjes, vond ik het toch een leuke afwisseling en voegde het ook wat toe aan het plot. Daarnaast vond ik heel duidelijk een thema naar voren komen in het boek, namelijk de angst om vergeten te worden. Mag je alleen herinnert worden als je een goed leven hebt geleid, en grote dingen hebt bereikt? Moet de hele wereld je herinneren, of zijn alleen de mensen die voor jou belangrijk zijn geweest genoeg? En wie bepaalt of je herinnert mag worden of niet? Hierdoor heeft Inkt mij wel aan het denken gezet.' 

Oordeel

Laurie: 'Ik vind Inkt een leuk boek om snel tussendoor te lezen, tussen al het fantasy geweld. Het is geen moeilijk boek en je kunt het binnen een paar uur uitlezen als je wilt. Het nadeel is wel dat je je, door het wat oppervlakkige plot, snel kunt vervelen. Het positieve hieraan is dat dit boek zeer geschikt is voor de wat jongere of minder ervaren lezer. Als je een ruime leeservaring hebt zou ik aanraden om Inkt links te laten liggen. Ik was blij dat ik er zonder verwachtingen aan ben begonnen, anders had ik Inkt waaschijnlijk niet uit gelezen. Omdat het boek wel vermakelijk is maar je niet omver blaast krijgt Inkt van Alice Broadway van mij 3 sterren. Hoogstwaarschijnlijk ga ik niet verder met de rest van de serie, misschien ooit eens als ik door mijn enorme nog te lezen stapel heen ben.'

Brechtje: 'Ik ben blij dat ik geen hoge verwachtingen had van Inkt, want anders had ik heel anders tegen het boek aangekeken dan ik nu doe. Wat Laurie ook zegt: het is meer een vermakelijk boek voor tussendoor, maar niet een Fantasy die je lang bij zal blijven en je om ver blaast. Omdat ik Inkt wel gewoon leuk vond om te lezen, het echt een boek was waarbij ik niet na hoefde te denken en er wel een duidelijk thema in zit, krijgt dit boek van mij ook drie sterren. Het volgende deel, Vlam, bewaar ik voor als ik zin heb in een luchtige read op vakantie!' 

Ben jij van plan Inkt te gaan lezen?