Je kunt er niet omheen, de Iskari trilogie van Kristen Ciccarelli. In 2017 verscheen De laatste Namsara en in 2018 De gevangen koningin. Begin deze maand verscheen het laatste deel, De piratendief. Dit boek heeft het al tot de 19 young adult boeken van 2019 weten te schoppen, en dat krap twee weken na verschijning van de Nederlandse versie. Dat plekje op die lijst is wat mij betreft volkomen terecht, want De piratendief is een waardige afsluiter van deze trilogie. Let op 1: ik ben hier zelf heel erg schuldig aan, maar ik wil jullie wel aansporen het Nederlandse boek te kopen. Ik luisterde het luisterboek van The Sky Weaver, de Engelse versie, en daar is dit artikel ook op gebaseerd. Met dank aan een leesdipje dat ervoor zorgde dat ik heel erg behoefte had aan een goed boek. Let op 2: er kunnen lichte spoilers van de voorgaande boeken in dit artikel zitten, maar deze zijn minimaal. In ieder deel van de serie volgen we namelijk een andere hoofdpersoon, maar het is alsnog niet handig om de boeken los te lezen.

Dit artikel is geschreven door Laurie

Over het boek

At the end of one world, there always lies another.
Safire, a soldier, knows her role in this world is to serve the King of Firgaard—helping to maintain the peace in her oft-troubled nation.
Eris, a deadly pirate, has no such conviction. Known as the Death Dancer for her ability to evade even the most determined of pursuers, she possesses a superhuman power to move between worlds.
When one can roam from dimension to dimension, can one ever be home? Can love and loyalty truly exist?
Now Safire and Eris—sworn enemies—find themselves on a common mission: to find Asha, the last Namsara. From the port city of Darmoor to the fabled faraway Star Isles, their search and their stories become woven ever more tightly together as they discover the uncertain fate they’re hurtling towards may just be a shared one. In this world—and the next.

Verwachtingen

Mijn verwachtingen van De piratendief waren hooggespannen. Ten eerste omdat ik in een soort van young adult genre dip terecht was gekomen waardoor ik echt behoefte had aan dit boek en ten tweede omdat hoofdpersoon Safire een soldaat is. Eris is een gevreesde piraat en een soldaat en piraat in één boek, dat kan bijna niet anders dan een interessant avontuur worden dat gekenmerkt wordt door actie. Ik was daar echt even aan toe. Wel was ik een beetje huiverig omdat ik het tweede deel in deze serie, De gevangen koningin, minder sterk vond dan De laatste Namsara. Ik was wat bang dat die lijn voortgezet zou worden in The Sky Weaver, maar ik hoopte natuurlijk dat dat niet zo zou zijn. Mijn hoop werd de waarheid, want deze huivering bleek ongegrond.

Personages

In The Sky Weaver volgen we Safire, het nichtje van Asha en Dax en tevens de commandant van het leger van Firgaard. In De laatste Namsara kenden we Safire nog als een slaaf, maar nu is ze vrij en daarnaast nog eens een van de belangrijkste personen in het koninkrijk. In dit boek leren we haar echt kennen en al wisten we een beetje dat ze onverschrokken was, nu weten we het zeker.

Eris is een nieuw personage en ook zij is onverschrokken. Ze is slim, sluw en dodelijk. Daarnaast heeft ze een zorgvuldig opgebouwde muur die langzaam maar zeker begint af te brokkelen. In het begin van het verhaal kunnen Safire en Eris elkaar niet uitstaan, maar ze groeien langzaam naar elkaar toe en ze blijken elkaar perfect aan te vullen.

Naast Eris en Safire zien we Asha, Torwyn, Dax en Roa terug, maar leren we nog meer nieuwe personages kennen. Dit zijn onder andere een gemene keizerin, meer piraten en een behoorlijk mysterieus wezen waarover ik omwille van spoilers niets kan zeggen. Kortom, een hoop verschillende personages. Was dit verwarrend? Nee.

Schrijfstijl

De schrijfstijl was weer fijn, ik werd meegezogen in het verhaal en vond het lastig om het boek weg te leggen. De perspectiefwisselingen tussen Safire en Eris waren in balans en ook The Sky Weaver is doorspekt met oude verhalen. De oude verhalen leggen meteen weer de link naar een volgende stap in het verhaal en dat is in dit deel het best gelukt.

Plot

Het plot van The Sky Weaver zit goed in elkaar. Ciccarelli heft een extra dimensie aan dit verhaal weten toete voegen doorhet creëren van een soort 'tussenwereld' en een extra soort magie. Daarnaast reizen Safire en Eris heel wat af, waardoor je meer streken leert kennen dan alleen Firgaard en het Struikland. Zo kwamen we in steden en op eilanden die we eerder nog niet tegen waren gekomen. Ik kreeg het gevoel dat de wereld van Iskari een hele diverse wereld is waarin veel invloeden een belangrijke rol hebben gespeeld. Ik kreeg in The Sky Weaver geen gevoel dat ik me in een op Afrika geïnspireerde wereld bevond, maar in een wereld van piraten en vikingen.

Het tempo in het verhaal is goed, niet te traag en niet te snel. Er gebeurt veel, maar alles wat er gebeurt heeft een logisch gevolg. Bekenden maken hun opwachting en ook dat past goed in het verhaal. Het personage met wie ik het minst heb, Roa, komt het minst voor, maar gelukkig zien we Asha nog wel een aantal keer terug. Omwille van spoilers kan ik niet al te veel vertellen over het plot, maar ik vind het extra fantasy element erg goed gedaan.

Eindoordeel

The Sky Weaver van Kristen Ciccarelli is precies wat ik verwacht, gehoopt en op dat moment nodig had. Eris en Safire zijn allebei interessante, stoere personages die ook nog eens een behoorlijke groei doormaken. De wereld heeft een extra dimensie gekregen door middel van een extra stukje magie en een soort 'tussenwereld'. Het tempo van het plot was goed en het boek was lastig om weg te leggen. Een minpunt kan ik eigenlijk niet bedenken, dus The Sky Weaver van kristen Ciccarelli krijgt van mij 5 sterren.