Jonge bibliothecaris Lazlo Zonderling wordt al zijn hele leven gefascineerd door de mythische stad Ween, die tweehonderd jaar geleden gescheiden werd van de rest van de wereld en ook nog een haar ware naam verloor. Wanneer een groep legendarische krijgers uit Ween ineens verschijnen, weet Lazlo dat hij zijn kans nú moet grijpen of deze voor altijd moet verliezen. Nou, dat lijkt episch toch? Wij konden niet wachten om Zonderling van Laini Taylor ein-de-lijk te lezen, vooral door deze geweldige beschrijving. In deze Let's Talk praten we over dit langverwachte boek en wat we ervan vonden. Lees je mee? 

Let op, dit artikel kan (milde) spoilers bevatten voor het verhaal van Zonderling.

Magisch: in elke zin van het woord

Elke: "Zelf was ik uiteraard al bekend met de vorige boeken van schrijfster Laini Taylor, en daar was ik groot fan van, dus je zou kunnen stellen dat mijn verwachtingen erg hoog waren. En die verwachtingen zijn in mijn ogen helemaal waargemaakt. Het verhaal en de wereld waarin Zonderling zich afspeelt is echt magisch. Dat merk je aan de schrijfstijl, maar ook aan het hoofdpersonage: Lazlo. Hij is een fantastisch en magisch personage dat elke pagina doet vullen met een soort wonder en magie. Hij is een dromer, en dat springt van elke pagina af."

Merel: "Mijn verwachtingen waren redelijk hoog, aangezien ik net Dromendochter heb gelezen en die erg vermakelijk vond. Hoofdpersonage Lazlo sprak me ook enorm aan: Een boekenwurm die niet erg knap is, maar waar wel een hele historie achter zit. Lazlo heeft tevens een mooie karakterontwikkeling doorgemaakt."

Sam: "Zonderling zag ik werkelijk overal op social media en toen ik de kans kreeg om het boek met mijn geweldige leesgenoten kon lezen, greep ik die natuurlijk meteen. Ik probeerde niks te verwachten maar ik wist dat dit weer een speciaal boek ging worden. O boy, wat had ik gelijk. Het is zo mooi om Lazlo te zien dromen, om zijn dromen achterna te zien gaan en om te geloven dat er meer in de wereld is dan we weten. Lazlo blijft maar geloven dat er iets is met Ween, hij maakt het zijn levenswerk om achter het geheim te komen en die inzetting en state of mind heeft hem gebracht naar zijn doel. De schrijfstijl van Laini Taylor helpt inderdaad heel erg met de magie, alles is uitgebreid en mooi en magisch beschreven. Wat een inspiratie!"

Iris: "Ik wist niet zo goed wat ik van het verhaal moest verwachten. Ik ben zelf niet bekend met Laini Taylor en ik had bovendien nog niet zoveel over dit boek gehoord. Wel heb ik er heel veel foto's van gezien op Instagram en met name dankzij deze populariteit ben ik erg nieuwsgierig geworden naar het verhaal. Zoals sommigen misschien wel weten, lees ik eigenlijk nooit de achterkant of een samenvatting van een boek, dus ook dit keer ben ik er weer blind en met vrijwel geen verwachtingen ingedoken."

Brechtje: ''Ik moet zeggen dat ik hele hoge verwachtingen had van Zonderling. Ik zag het boek op Instagram al overal voorbij komen, en een paar vriendinnen die ook van boeken en lezen houden had ik er ook regelmatig over horen praten. Na het lezen van de flaptekst werd ik alleen maar enthousiaster. Dit klonk echt als een boek waarbij je met de hoofdpersoon mee kon dromen, en zeker een kanshebber om een van mijn nieuwe favorieten te worden! Ik sloeg dus met een heel positief gevoel het boek open.''

Haten en vergeven

Elke: "Het verhaal van Zonderling draait eigenlijk om het idee van haten en vergeven. Wat betekent het als iets onvergeeflijk is? Is er überhaupt iets dat onvergeeflijk is? Het plot doet je afvragen welke personages goed zijn, welke slecht zijn, of dat er gewoon niet zoiets is als goed en fout; maar dat er juist een grijs gebied is waar personages om centreren. Ik vond dit geniaal en je merkt als lezer ook zelf dat het verhaal je bijna kwelt: sommige personages kan je soms wel haten, maar je snapt enigszins waar ze vandaan komen. Elk personage is gemotiveerd op een bepaalde manier, maar sommige personages stijgen boven hun haat of angst uit... Ik vond vooral Lazlo en Sarai het meest bijzonder. Maar ook Minya en Eril-Fane waren intrigerende personages, waar ik alleen maar meer over wil lezen."

Sam: "Net als Elke vindt ik dit ook erg goed aan het boek. Boeken die je laten nadenken over bepaalde kwesties, over wat goed en wat kwaad is, gaat meer impact hebben op een boek die deze eigenschap niet heeft. Omdat Zonderling je twee kanten laat zien van het verhaal, net als Alter Ego van Marissa Meyer, kom je vaak in de knoop met de vragen die het boek je stelt. Dit is zo belangrijk, je leert er ook echt van en het zien van wat goed en niet goed is komt als eigenschap goed van pas. Haat en vergeving speelt een belangrijk deel in het boek. Wat als je al vanaf dat je klein bent de haat in krijgt gestampt over bepaalde mensen? Heb je het dan ooit in je om ze te kunnen 'zien'? Om echt te kunnen begrijpen hoe ze zijn en of ze het wel verdienen om gehaat te worden?"

Een beeldende schrijfstijl

Merel: "Normaal hou ik eigenlijk wel van een beeldende schrijfstijl. Met name in fantasy komt dit toch wat sneller aan bod. De worldbuilding en eindeloze stroom aan gedachten en gevoelens werd me in Zonderling alleen wel een beetje veel. Zó veel, dat ik het oprecht saai vond voor zo'n 100 pagina's lang. Ik had soms het gevoel dat ik 20 pagina's kon skippen zonder iets te missen van het verhaal."

Iris: "In tegenstelling tot Merel was ik wel een enorme fan van Taylors schrijfstijl. Beter nog ik ben er op een gegeven moment echt verliefd op geworden. Ik vond het zo mooi hoe zij schrijft en ik was volledig betoverd. Aan de andere kant moet ik wel toegeven dat ik er niet sneller door ging lezen. Ik had wel echt de tijd nodig om door het boek te komen, maar het was het waard." 

Brechtje: ''Ik ben fan van Taylors schrijfstijl, maar ik moest er wel erg aan wennen. Het komt niet vaak voor dat ik een woordenboek in de buurt moet hebben als ik een boek lees, maar bij Zonderling had ik dit wel. Ik vond dat er veel lange zinnen in het boek zaten en met zo'n opstapeling van woorden waar ik nog nooit van had gehoord, dat ik net zoals Iris echt de tijd nodig had om door het boek heen te komen. Wat dat betreft ben ik het met Merel eens dat er wel heel veel ruimte werd genomen om de gedachten en gevoelens van personages te beschrijven. Maar hoe meer ik las, hoe meer ik ontdekte dat deze schrijfstijl wel perfect bij het boek past. Na de eerste hoofdstukken was ik ook helemaal betoverd en voelde het bijna alsof ik door het verhaal zweefde, zo mooi!'' 

Zó veel emoties

Elke: "Wat voelde ik na het lezen van Zonderling? Nou, een hele hoop emoties, dat kan ik je wel vertellen. Het verhaal is in mijn ogen redelijk overweldigend. Het doet je glimlachen vanwege de magie die je met het omslaan van elke pagina ervaart, het doet je fronsen om de keuzes die personages maken of de dingen die ze zeggen, en het doet je huilen omdat het over is, en omdat de personages je zo raken dat het soms overweldigend is. Door deze overweldigende emoties vond ik dit verhaal écht geweldig."

Sam: "Vooral worden de emoties goed overgedragen door de schrijfstijl. Door alles zo gedetailleerd te lezen, is het makkelijker om de wereld en de situaties voor te stellen waardoor je je echt in het boek kon inleven. De emoties kwamen dan ook beter aan en je voelde echt de haat en pijn van de karakters, maar ook de liefde voor elkaar. Goed gedaan!"

Iris: "Ik ben het met Sam eens en ben ook van mening dat het onderdeel gevoelens overbrengen zeer goed gelukt is. Het is lang geleden dat mijn gevoelens op zo'n heftige manier beïnvloed zijn door een boek en ik vond het geweldig."

Brechtje: ''Voor mij is het ook lang geleden sinds een boek mij zo bij is gebleven en mij zo heeft geraakt. De schrijfstijl heeft hier bij mij veel bij geholpen, maar ook de vele details en gewoon de opbouw van het plot. Wat ik verwachtte is ook gebeurd: Zonderling is zeker een van mijn favoriete boeken geworden! Zo jammer dat ik dit boek maar één keer voor de eerste keer kan lezen.'' 

Het oordeel

Elke: "Wauw, wat heeft dit verhaal me omver geblazen zeg. Ik vond Zonderling echt geweldig. De prachtige schrijfstijl van Laini Taylor trok me zo het verhaal in en ik was verkocht. Het verhaal mag dan wel méér dan 400 pagina's tellen, voor mij voelde het alsof ik het in één adem uit het gelezen. Ik vond de personages geweldig - vooral Lazlo en Sarai - maar ook de wereld waarin Zonderling zich afspeelt: van de bibliotheek waarin Lazlo uren vertoeft, tot de prachtige en magische stad Ween die regelrecht uit een droom lijkt te komen. De mythologie is interessant en laat je nadenken, zoals ik eerder al benoemde. Ik vond dit écht een fantastisch boek en zou het aan iedereen aanraden die een unieke YA willen lezen, geschreven door een woordenkunstenaar. Daarom geef ik Zonderling een 9,5."

Merel: "Tja, wat kan ik ervan zeggen. Ik kwam erg moeilijk in dit verhaal en als ik het zelf gekocht had, had ik het absoluut niet uitgelezen. Nu ben ik ergens wel blij dat ik het wél heb gedaan, want het verhaal kwam voor mij pas op gang na bladzijde 300. Het einde vond ik tof, hoewel het van mij ook wel een standalone had mogen zijn en daar had mogen eindigen (dus op het aller-allereinde na, voor degenen die het boek hebben gelezen en snappen wat ik bedoel). Ik vond het té uitgebreid, te beeldend en hier en daar gewoon saai. Ik geef het boek dus een magere 6."

Sam: "Voor mij was dit een goeie 8.5. Het verhaal was prachtig beschreven, zo een uniek verhaal en de emoties worden echt goed overgebracht. Een van de belangrijkste dingen waren het goed en kwaad in het boek, de vragen die gesteld worden. Het was echt verbazingwekkend hoe het zicht op iets kan veranderen door het verhaal van alle twee de kanten te zien, te horen. Helaas kwam ik er op het begin wel moeilijk doorheen omdat er toen niet echt veel gebeurde, maar naar het einde toe werd het echt spectaculair. Het beste van het boek vond ik het geloof dat Zonderling had in de magie, in Ween. Hij bleef maar geloven en dat heeft hem naar zijn droom geleid."

Iris: "Ik ga tussen Sam en Elke inzitten en ik geef dit boek een dikke vette 9. Ik houd van deze vorm van fantasy, maar vooral ook van de manier waarop Taylor het verhaal heeft neergezet. Ik ben verliefd op de schrijfstijl en vond het fantastisch hoe dit boek mij liet voelen. Het enige minpuntje is dat mede door de vele details er wat langzamer doorheen leest en ik het verhaal niet in 1 dag uit zou kunnen lezen. Je moet echt de tijd nemen voor dit boek, maar het is het echt waard. De verhaallijn, de personages, de wereld en de schrijfstijl waren naar mijn mening simpelweg gewoon geweldig."

Brechtje: ''Ik sluit af met een 8,5 voor Zonderling! Ik heb eerst even moeten wennen aan het boek, maar ik vond het verhaal en de schrijfstijl zó mooi dat ik toch al snel verliefd werd op dit boek. Ja, je moet er even de tijd voor nemen en het boek leest nou eenmaal niet vlot, maar ik vond dit niet storend. Het past juist wel bij het dromerige gevoel van het verhaal. Ik ben in ieder geval groot fan en heel erg blij dat we zijn verwend met een Nederlandse vertaling van dit boek!'' 

Wat vonden jullie van Zonderling?