Voor we love YA mochten wij deze maand het boek “Bijenvader” lezen. Bijenvader gaat over Johanne die in de zomer van 1985 met haar broertje, Paulie en haar moeder, Kat vanuit Utrecht naar Warsum verhuisd is. In Warsum ontmoet ze Henrico op wie ze stapelverliefd wordt, maar er is een ongeluk en Henrico raakt in coma. Paullie ontmoet zijn nieuwe buurman waar hij het heel goed mee kan vinden, maar net nadat Henrico in coma raakt, is de buurman spoorloos verdwenen.

Door: Danique en Iris

Iris:

Bijenvader is een prettig boek om te lezen als je weinig tijd hebt en toch even een leuk boek wilt lezen. Het verhaal gaat dus over Johanne die net verhuisd is en stapelverliefd wordt. Johannes broertje speelt ook een belangrijke rol in het verhaal. Persoonlijk vond ik zijn verhaallijn interessanter dan die van Johanne. In mijn ogen was het verhaal van Johanne een beetje cliché. Ze is net verhuisd, wordt verliefd op een jongen, maar die blijkt al een vriendin te hebben et cetera . Paulie daarentegen is erg geïnteresseerd in insecten en weet er als 12-jarige al veel vanaf. Hij ontmoet de buurman die een imker is en gaat hem helpen met het onderhouden van de bijen.

Het is een kort boekje om te lezen. Het telt namelijk maar 148 pagina’s, wat ik eigenlijk te kort vond. Ik had graag nog wat meer willen weten en het voelde aan alsof het heel vluchtig was geschreven. 

Daarnaast was de manier van schrijven origineel. Over het algemeen bestaat het verhaal uit stukjes die Johanne heeft opgenomen met haar cassette waarin ze verteld over de ontmoeting van Henrico en haar en alles wat er gebeurd is tot het moment dat Henrico in coma raakte. Daarnaast zitten er in het verhaal ook nog gewoon stukjes in waarin Paullie verteld wat hij meemaakt, wat niet opgenomen is trouwens. 

Als ik het boek een aantal sterren zou moeten geven zou ik het drie van de vijf sterren geven. Het verhaal las snel en ik heb er ook echt wel van genoten, maar het verhaal was vooral in het begin niet echt origineel en ik miste nog wat.

Danique:

Eerlijk gezegd, dacht ik eerst niet erg positief over Bijenvader. Het boek sprak me niet aan en leek me oninteressant omdat het niet van deze tijd is. Daarnaast klinkt de titel niet echt spannend. Maar tijdens het lezen is mijn mening veranderd. Mede dankzij de schrijfstijl, begon ik het boek toch leuk te vinden. Bijenvader is dus een typisch ‘don’t judge a book by it’s cover’ boek.

De schrijfstijl vind ik geweldig. Het is zo origineel en toch nog fijn om te lezen. Ook was het duidelijk dat het in een andere tijd afspeelde, omdat er telkens verschillen in zitten van toen en nu. En dit was juist interessant voor mensen die bijvoorbeeld (net zoals ik) in 2000 zijn geboren, maar je moet wel van dit authentieke houden. Daarnaast vond ik de karakters goed bij het verhaal passen. Ze maken het echt compleet.

Vanaf het begin is Henrico in beeld. En door de opnames die Johanne maakt, volg je alles wat ze samen meemaken. Hoe het allemaal begon en alle bezoekjes die Johanne aan het ziekenhuis heeft gebracht voor hem verteld ze allemaal. Daarnaast zijn er gedeeltes die ook in het heden afspelen. Dat maakt het verhaal extra leuk en je bent telkens benieuwd naar wat er gaat gebeuren. Ook Paulie’s deel in het verhaal maakt je nieuwsgierig. Maar als je het boek uit hebt, dan denk je ‘waar is de rest van het boek?’

Bijenvader lijkt dus misschien oninteressant of saai, maar geloof me, hij is het oprapen waard!