Auteur
Blogpost:
An Janssens
Dagboek van een wedstrijd-deelneemster
Vorig jaar won ik met Drakenkoningin de Luitingh Fantasy & MagicTales schrijfwedstrijd. Benieuwd waarom ik pas op het laatste nippertje aan mijn manuscript begon? Lees het hier:
1 november 2011
Het jaareinde nadert. Ik maak alvast een goed voornemen voor 2012: Ik ga dat onmogelijk dikke boek – waaraan ik al mijn halve leven schrijf – eindelijk afwerken. Wereld, bereid je voor op De Derde Zijde!
20 december 2011
Ik surf naar de website van Dromen en Demonen en lees:
‘Luitingh Fantasy en MagicTales zoeken nieuw fantasy-talent.’
Jaaaaaahoe!
‘Deelnemers hebben tot 12 december om een complete fantasy-roman te schrijven.’
Oh nee! Ik ben al te laat.
Ik lees het nog eens en besef dat er tijd is tot 12 december volgend jaar. Toch jahoe! Een nieuw verhaal ontkiemt in mijn hoofd.
22 december 2011
Ik schrijf de eerste bladzijden van Jaepa en de bonenstaak. Dat loopt meteen lekker!
24 december 2011
Ik kegel Jaepa en haar bonenstaak in de vuilbak. Het verhaal is niet slecht, maar ik ga er geen wedstrijd mee winnen. Ik kan me beter aan mijn voornemen houden en De Derde Zijde afwerken.
30 juni 2012
Mijn hart gaat tekeer en mijn handen trillen: Ik tik de laatste woorden van De Derde Zijde. Groot feest, maar toch zeurt een stemmetje in mijn achterhoofd. Al heel het jaar zie ik de seconden tot 12 december wegtikken. Als ik die schrijfwedstrijd nu eens zou winnen… dat zou de ideale manier zijn om De Derde Zijde onder de aandacht van een uitgever te krijgen.
15 juli 2012 – 15 augustus 2012
Ik toer een maand door Frankrijk en Spanje. Op de motor heb ik tijd om over een nieuw verhaal na te denken, terwijl pittoreske dorpjes en desolate bergen voorbij flitsen.
16 augustus 2012
De eerste zinnen van IJskoningin vloeien vlot op papier. Aan die niet–zo–originele–titel doe ik later wel iets.
15 oktober 2013
Ik heb nog maar een vierde van de vereiste 75.000 woorden, en dat op 2 maanden tijd. Niet goed bezig. Dat ik–perspectief wringt tegen. Het hoofdpersonage verzandt in filosofische discussies met zichzelf, die zelfs mij niet interesseren. De magische ijsberen, die ik eerst heel origineel vond, zijn niet indrukwekkend genoeg.
16 oktober 2013
Na een nachtje slapen besluit ik de schrijfwedstrijd te laten voor wat ze is. De tijd is bijna op en ik sta nog nergens.
28 oktober 2013
Mijn zus overtuigt me om er toch voor te gaan. ‘Zo’n kans kan je toch niet laten liggen!’ Ze heeft overschot van gelijk.
Als ik iets van het verhaal wil maken, moet ik helemaal opnieuw beginnen. Ik bereken in een excel sheet hoeveel ik per dag moet schrijven. De moed zinkt me in de schoenen. 1500 woorden per dag. Elke dag.
29 oktober 2013
In plaats van mijn verhaal, kieper ik mijn excel sheet in de vuilbak. IJskoningin wordt Koningin van verdriet. Dag ijsberen, hallo draken. Het hoofdpersonage wordt een prinses, zodat het verhaal niet meer begint met een lange reis naar het paleis.
15 november 2013
Ik schrijf sneller dan ooit, vooral omdat ik mijn slechte gewoonte overboord gooi, om keer op keer dezelfde zinnen na te lezen. Ik haal mijn excel sheet uit de vuilbak en zie dat ik op schema zit. Dit gaat lukken.
11 december 2013 – rond 22u
Eindelijk is die verrekte deadline daar. Mijn manuscript is af, maar ik had geen tijd om het te laten proeflezen. Het kan me op dit moment niet veel schelen, ik ben blij dat ik weer eens een weekend voor mezelf zal hebben. Mijn vrienden vragen zich ondertussen af hoe ik er ook alweer uitzie.
Hoe ik me voelde op de pijsuitreiking lees je morgen in Dagboek van een schrijfwedstrijd winnares.
