Auteur
Blogpost:
Chinouk Thijssen
‘Je boek is toch al af? Waarom komt het dan pas in februari uit?’
'Je boek is toch al af? Waarom komt het dan pas in februari uit?'
Bovenstaande vraag wordt mij vaak gesteld. Niet alleen over Blindelings, maar over ieder boek dat ik ooit heb geschreven. Niet-schrijvers gaan er vaak van uit dat je een boek schrijft, het naar de uitgever stuurt, een contract krijgt, een cover kiest en… klaar! Het ligt direct in de winkels. Helaas werkt het zo niet. Er gaat een heel proces aan vooraf.
Voordat jij als lezer het boek eindelijk in handen hebt, is het al bekeken door minimaal zeven of acht personen.
Proeflezers
De schrijver verzint en schrijft het verhaal (het lijkt op het eerste oog logisch, maar omdat ik ook wel eens de vraag heb gekregen wie mijn boeken schrijft, zet ik het er voor de zekerheid bij), maar hoe weet je of alles wat voor de schrijver duidelijk is ook overkomt op de lezer? En is de spanningsopbouw wel goed, zitten de personages goed in elkaar, hebben ze diepgang en allemaal hun eigen dingetjes? Zit er een flow in het verhaal, leest het lekker weg en is de plot verrassend? Op dat soort punten wordt er meegelezen door een handjevol proeflezers.
De een gebruikt een rode pen en werkt op papier, de ander geeft wijzigingen en suggesties door in het originele Word-bestand. Rood, blauw, groen, geel; welke kleur de correcties ook hebben, proeflezers zijn er altijd een beetje bang voor dat hun woorden als kritiek worden opgevat en dat ze vooral nooit meer een boek van jou mogen aanraken. Ook niet als ze hun feedback met glitters en regenbogen versieren.
Mijn proeflezers weten gelukkig wel dat ik heel blij met ze ben omdat echt alles uit het verhaal wordt gehaald wat erin zit, hoeveel extra werk ze mij ook geven. ;)
Extra werk? Vorige keer zei je dat je de laatste versie van Blindelings had ingeleverd, Chinouk! Dus waarom moeten we nog zo lang wachten? Ik snap er helemaal (oeps, stopwoordje) niks meer van.
Ja, die laatste versie. Dat is een moeilijk verhaal. Iedere keer dat je denkt: nu is het echt klaar, niks meer aan doen, komt er een doos suggesties bij. Het wordt steeds meer 3D. Misschien zelfs wel 4D. Het boek moet awardwinning-goed zijn, zo geweldig dat buitenlandse agenten vechten voor de vertaalrechten en de producers het willen verfilmen, dus tot de allerlaatste versie herschrijven we tot we erbij neervallen. Tot onze vingers bloeden en geen pen, toets of scherm meer kunnen aanraken.
Foutloos
Het leest niet fijn als een boek vol staat met fouten, en dan heb ik het niet alleen over spelfouten, want de meeste auteurs kunnen toch wel spellen. Een simpele spellingscheck van Word is zeker niet voldoende, want wat weet een computerprogramma over taal- en stijlfouten, over samengestelde woorden, betekenisverschillen, romein, cursief, Beginkapitaal, KLEINKAPITAAL, onderkast, inconsequenties, interpunctie, kromme zinnen, inspringen/alinea-indeling, de juiste vertaling en stopwoordjes? Het klinkt misschien als abracadabra, maar dat is wat een corrector en persklaarmaker met het boek doet voordat de laatste versie een feit is (en dat is toevallig ook nog eens mijn fulltimebaan, naast het schrijven, maar mijn eigen boeken sla ik natuurlijk over vanwege de bekende blinde vlek). De boeken met veel fouten erin krijgen bijna altijd een ster (of zelfs twee) minder in recensies en dat is niet goed voor de omzet. Een foutloos boek leest dus niet alleen lekkerder en krijgt niet alleen betere recensies, het is ook goed voor de economie. WIN-WIN!
Vormgeving
Met alleen de fouten eruit halen ben je nog niet klaar. Ten eerste wordt er een cover gemaakt en dan volgt de opmaak van de drukproef. Er wordt bijvoorbeeld gekeken naar typografie, de juiste lay-out en de tekst wordt ‘gezet’. Misschien wordt er nog wel veeeeeel meer gedaan hoor, maar daar heb ik verder geen verstand van.
Oké, tijd voor de laatste versie
Wanneer ik het nog één keer doorlees, echt de allerallerallerlaatste keer, krijg ik eindelijk dat echte WOW-gevoel. Huh?! Heb ik dat geschreven? Is dat míjn verhaal? Waaaatt! Wat is er gebeurd?! Heb ik dit wel gedaan?
Deze versie is de drukproef waar ik het net over had. Het bestand is al ‘gezet’. In deze proef mag je alleen nog een extra controle doen op de laatste foutjes die na alle correctierondes zijn blijven zitten en kijk je naar de afbreekstreepjes en 'hoerenjongen' (kijk mij niet op die term aan, ik heb het niet verzonnen), maar er verandert niks meer aan het verhaal.
En nee, dit is nog steeds niet het moment dat jij het in handen hebt en kunt beginnen met lezen. Sorry!
MAAR… ik krijg toevallig net te horen dat de opmaak van de drukproef nu gaat beginnen. OMG, nu is het echt bijna!
Het moment is daar
Zodra het dan eindelijk in mooie stapels in de boekhandels ligt, ben ik al minimaal een boek verder. Zo heb ik de eerste versie van Blindelings al een hele tijd geleden geschreven. In 2012, om precies te zijn. Doordat ik er nog geen contract voor had, hoefde ik niet te kijken naar een deadline en kon ik versie na versie na versie op mijn gemak herschrijven. Maar nu is het felbegeerde contract daar (HOERAAAA!) en moet ik natuurlijk wel mijn best doen om jullie te voorzien van meer boeken, zonder dat dat weer een jaar of twee (drie) duurt. Een uitgever investeert in een auteur en niet in een eendagsvlieg, dus vooral doorgaan… En ik wil blijven schrijven tot mijn negenennegentigste, dus GO, GO, GO!
Newsflash
Het is natuurlijk allang geen nieuws meer, omdat ik gewoon mijn mond niet kan houden als ik heel enthousiast ben, maar de young adult-versies van mijn thrillers Hij is van mij en Liefdesduivel staan hierna op de planning. Deze volwassen thrillers ben ik aan het ver-young-adulten (ik maak er maar een werkwoord van) en pas daarna ga ik aan een heel nieuw boek beginnen.
Dus wanneer jij straks ein-de-lijk Blindelings in handen hebt, zijn de proeflezers al bezig met twee andere boeken en werk ik verder voor het jaar daarop. Ik ga dus bijna beginnen aan het boek dat ongeveer eind 2016 uit zal komen!
Conclusietje
Een boek ondergaat heel veel fases voordat het uiteindelijk gepubliceerd is en dat kost tijd. Zelfs deze blogpost is in vijf verschillende versies geschreven en herschreven en dit gaat om nog geen 1.000 woorden. Laat staan 76.000!
Heb nog even geduld, februari is al in de verte te zien. Achter de schermen wordt er hard gewerkt om Blindelings te perfectioneren, maar het duurt nu echt niet lang meer. Alleen nog Sinterklaas, Kerstmis, oud en nieuw en een hele maand slapen, om dan vol energie naar de boekpresentatie of de boekhandel te gaan!
