Niet Halloween

Als schrijver die zich ook zo nu en dan bezondigt aan Horror, moet ik natuurlijk een uitgesproken mening over Halloween hebben. Wat is mijn top tien aan griezelboeken, welke horrorfilms kunnen mijn goedkeurig dragen, op welke exclusieve Halloween-party (en in welk kostuum) ben ik geweest?

Ehm... Het zal ongetwijfeld een enorme teleurstelling zijn voor al mijn fans, maar ik heb niks met Halloween gedaan. Ik ben er zeker geen tegenstander van, maar ik heb er ook niks mee. Na een dag werk was ik blij dat het vrijdagavond was en dat ik eens even niks hoefde te doen. Lekker zitten mailen en Django Unchained bekeken. Het enige wat ik aan Halloween heb gedaan is dat ik een verkleed buurmeisje een leuke Halloween heb toegewenst.

Ja ja, het woeste schrijversleven van Jaap Boekestein!

Nou ja, dat schrijversleven is misschien niet zo heel woest, het gaat wel lekker door. Mijn Yakuza-verhaal is in principe geaccepteerd en zal een keer als e-boek verschijnen. Yeah! Voor de liefhebbers, dit is het eerste verhaal (niet van mijn hand): http://www.amazon.com/dp/B00P2UQFAC

Geen idee wanneer het mijne gaat verschijnen, maar zo te zien gaat het nog wel even duren. De publicatielijst is lang en ik sta voorbij het midden.

Verder ook lekker bezig met mijn vierde Kadhal-roman. Alle losse stukken die ik had eens geordend en in een bruikbare volgorde gezet. Daarna gekeken waar de gaten zitten (bijschrijven dus) en wat ik moet herschrijven. Wie de vorige drie boeken kent, weet dat ik met veel personages werk die vaak hun eigen verhaallijn hebben. Sommige verhaallijnen kruisen elkaar en gaan dan weer apart verder (of houden op, dat gebeurt ook). Dat is leuk puzzelen als je de verschillende verhaallijnen in elkaar gaat schuiven. Past dat hoofdstuk daar? Nee, dat hoofdstuk moet vóór dat hoofdstuk, maar dan moet dat hoofdstuk dus dáár. En ow… Eh, dan moet ik hier nog een hoofdstuk bijschrijven, anders klopt het verderop niet.

Persoonlijk vind ik dat heerlijk, lekker dat uitzoeken en ordenen. Het zal wel een diepgewortelde behoefte van mij zijn om chaos te vangen in een systeem.

Het schema dat uiteindelijk ontstaat, staat niet in steen gegrift. Soms merk je tijdens het schrijven dat een andere wending beter werkt, en dat betekent dat de boel soms omgegooid moet worden. Vooral in het begin van het schrijfproces komt dat nog regelmatig voor, maar naar mate de hoofdstukken vorderen, begint het steeds vastere vormen aan te nemen.

Eén van de dingen die ik graag doe, is wat extra achtergrondlagen in de romans aanbrengen. Dat zijn details die eigenlijk helemaal niks met de plot van doen hebben, maar die de wereld levendiger maken. In boek 2 zaten er verhalen in van de verhalenvertellers in Kadhal (dat is een vak, wat nou 1001 nacht inspiratie?). In boek 3 zaten een stel verzen van een verdorven dichter. Boek 4 zal ook zo’n laag hebben.

Maar goed, het gevaar van kletsen over je roman is dat je er niet aan toe komt om dat ding ook daadwerkelijk te schrijven. Dus genoeg geblogd, ik ga weer verder. Tot lees! J

Grz

Jaap Boekestein