Blogpost: Bram Dehouck

Kan een hedendaagse roman nog een klassieker worden?

02-11-2014 door Bram Dehouck 3 reacties

+4 niet meer leuk × vind ik ook leuk

Op dit moment verblijf ik in het Engelse dorp King’s Abbot, waar ik uitgenodigd ben in Fernley Park, het landhuis van Roger Ackroyd. Het is een prachtig landhuis met een grote tuin en een goudvissenvijver, tot in de puntjes onderhouden door butler Parker en huishoudster miss Russell. Het zou een heerlijk verblijf kunnen zijn, ware het niet dat landjonker Ackroyd gisteravond dood gevonden werd in zijn studiekamer, een antieke Tunesische dolk in de rug.

Volgens de Crime Writers’ Association is De moord op Roger Ackroyd van Agatha Christie de beste detective aller tijden. Het boek is samen met vier andere Christies opnieuw uitgegeven door Pantheon Klassiek. In de boekhandel stond de roman naast De blauwe kamer van Georges Simenon, van wie ook enkele romans in een nieuw jasje zijn gestoken door De Bezige Bij.

De moord op Roger Ackroyd is geschreven in 1926, De blauwe kamer in 1963. Wat maakt deze boeken onsterfelijk? Volgens mij is dat:
– de taal. De tekst smaakt zo fris als een vers geplukt appeltje, alsof de romans pas gisteren geschreven zijn.
– de sfeer. De verhalen brengen je terug naar de tijd van stoomtreinen, rookkamers, dienstmeisjes en butlers (in het geval van Christie) of Franse cafés, bakelieten telefoons, veldwachters en blikslagers (in het geval van Simenon).
Die combinatie is het recept voor een klassieker.
Maar er is nog een belangrijke voorwaarde: de tekst is na al die tijd nog te begrijpen.

Gisteren schreef ik een hoofdstuk van mijn nieuwe roman, en vroeg ik me af: zal een hedendaags boek ooit een klassieker kunnen worden?

Lees verder op Brams website.

Lees verder op mijn site