De avonturen van Eekhaut in Uitgeversland

Maart 2013: tijdens een toevallig gesprek met de PR-verantwoordelijke van Uitgeverij Houtekiet (onderdeel van de Veen Bosch & Keuning groep, waartoe ook Luitingh hoort), blijkt dat ze een fantasy-lijn willen opzetten. Aanvankelijk ben ik sceptisch, maar dan contacteer ik hen opnieuw met de suggestie alleszins geen klassieke (high of heroic) fantasy uit te geven. De markt is al verzadigd van dat soort boeken, hoewel de publieke belangstelling voor fantasy gestadig toeneemt.

De suggestie valt niet in dovemansoren, en ik krijg enkele weken later een afspraak om te gaan praten met Ronald Grossey, uitgever bij Houtekiet. Oudere fans van het genre kennen hem ongetwijfeld nog: hij was al in de jaren tachtig met fantasy bezig, maar ook met comics en stripverhalen (waarover hij verschillende boeken geschreven heeft). Na dat ene gesprek volgen er nog enkele andere, en Ronald vraagt me om voor Houtekiet een voorstel uit te werken voor een serie import (dus Britse en Amerikaanse boeken), op basis van mijn eigen visie. Maar, stelt hij ook voor, waarom zelf ook niet een fantasyreeks voor hen schrijven?

Ik zet me aan het werk, maak voorstellen voor een reeks vertalingen van oudere en recentere boeken die ruwweg onder de noemer 'fantastische literatuur' vallen. De reeks neemt min of meer vaste vorm aan, ik lees stapels boeken, maak een keuze uit het enorme aanbod. Ik maak een tripje naar Luitingh in Amsterdam, om daar met Ronald een eventuele samenwerking te bespreken.

Struikelpunt is echter dat Luitingh zelf al een aardig fantasy-fonds heeft. Dat van Houtekiet moet zich daar duidelijk van onderscheiden. Ronald suggereert dus een reeks steampunk. Ik zet me opnieuw aan het lezen, verzamel een aantal titels, schrijf enkele rapporten. Ondertussen is het najaar 2013, ik reis naar Brighton voor de World Fantasy Convention, waar alles wat naam heeft op het gebied van fantasy samenkomt en waar ik contacten leg met Britse en Amerikaanse uitgevers.

Tegelijk schrijf ik aan mijn eigen boeken. Begin 2014 zijn de twee delen klaar, is er al een titel voor de serie en voor het eerste deel, er is zelfs al een cover en een verschijningsdatum (ongeveer juni 2014). Er zijn echter nog geen contracten, geen geschreven afspraken, en voor mijn vele inspanningen heb ik nog steeds geen financiële vergoeding gekregen. Dat moeten de contracten echter goedmaken, want ik zou optreden als freelance uitgever voor de importserie.

Mijn eigen serie gaat 'Stappers' heten, en is gedeeltelijk gebaseerd op mijn eerdere boeken over de eeuwige stad Orsenna. De insteek van Ronald is echter, dat het verhaal moet vertrekken vanuit een alledaagse positie. Dus bedenk ik de jonge politieman Jason Banbeck die in een ziekenhuis in Leuven een comateus meisje moet bewaken. Niemand weet wie ze is of waar ze vandaan komt. Buiten haar kleren heeft ze slechts een medaillon bij zich.

Wanneer ze ontwaakt duiken plots twee mannen op die haar willen ontvoeren. Jason voorkomt dat en tijdens hun vlucht grijpt het meisje hem vast. Meteen, en op onverklaarbare wijze, bevinden ze zich in de Franse stad Tours, in 1944, midden de Duitse bezetting. Hoe ze daar komen is Jason een raadsel en het meisje, dat Theodora Kerhonen heet, is ook niet bereid veel uitleg te geven. Daarenboven ontbreekt de tijd: meteen zijn ze in gevaar, bedreigd door zowel de Duitsers als door haar mysterieuze achtervolgers.

Elders, en duidelijk in een ander universum, zijn de Families en het Directoraat met elkaar in een strijd gewikkeld om de heerschappij over Orsenna. Tegelijk onderzoekt, buiten de stad en diep in de woestijn, een wetenschappelijke expeditie een artefact dat diep onder de grond verborgen ligt. Niemand begrijpt waar het vandaan komt, of waarvoor het dient. Het is tienduizenden jaren oud, en misschien afkomstig van een andere beschaving.

Orsenna is echter een stad aan het einde van de tijd. Het universum is oud, de zon wordt steeds roder. Hoelang kan de stad nog overleven? Kan een kleine elite, die in staat is van het ene naar het andere universum te Stappen en waartoe ook Theodora behoort, Orsenna redden? Is een revolutie nodig om de stad en de hele mensheid te behoeden voor de ondergang? Of zijn mensen slechts de speelbal van waanzinnige krachten die hun begrip ver te boven gaan?

Tot daar de aanvangssituatie van het eerste boek.

Ondertussen zijn we in het voorjaar 2014 aangeland en op weg naar een samenleving tussen Houtekiet en mijzelf. Maar een verandering op directieniveau bij de uitgeverij beslist daar anders over. Ronald wordt gevraagd op te stappen, en de nieuwe uitgever meldt mij dat beide projecten afgeblazen zijn. Een 'vergoeding' voor mijn bewezen diensten wordt in het vooruitzicht gesteld, maar tot op heden is daar niets van te bekennen.

Een week later blijkt Ronald gewoon bij Uitgeverij Vrijdag (net zoals Houtekiet in Antwerpen gevestigd) binnengelopen en daar aangenomen als uitgever. Of mijn eigen reeks daar kan verschijnen? Ik zeg uiteraard niet neen. Ik ben daar in goede handen: Rudy Van Schoonbeek, de drijvende kracht achter Vrijdag, is mijn allereerste uitgever (en de anekdote wil dat ik degene was die tijdens een vergadering ergens midden jaren tachtig de naam bedacht van zijn toenmalige uitgever Dedalus – niet dat ik me daar nog iets van herinner).

Een afspraak wordt gemaakt voor de tweede helft van juli, en op 23 juli teken ik na een gesprek van een uur meteen een contract. Wat wil zeggen dat u, geliefde lezen, de komende maanden een nieuw boek kunt lezen over die fantastische en koppige stadstaat, Orsenna, die al eerder het onderwerp was van vier boeken (bij uitgeverijen Babel en Het Verschijnsel, allemaal kundig gerund door Roelof Goudriaan). Ook bij Zilverspoor staat nog een (geheel losstaand) Orsenna-boek gepland. Met de Stappers-reeks echter onthul ik voor het eerst de ware aard van Orsenna, de stad aan het einde van de Tijd, de stad die slechts in één enkel universum voorkomt.