De Proeverij: Literaire lunch met Kathy Mathys, auteur van Smaak

Jacqueline Smit van kook-, eet- en boekwinkel Boekalicious heeft de lange tafel smaakvol gedekt met geborduurde tafelkleden. Iets na enen schuiven de gasten aan, een handvol bloggers, wat pers, aangevuld met vaste gasten uit de buurt, mensen van de uitgeverij en vrienden van Kathy Mathys. Deze laatste neemt plaats aan het hoofd en begint haar boeiende verhaal over smaak. O zo persoonlijk maar tegelijkertijd ook universeel. Zo blijken de meeste mensen als ze alleen eten, hele andere dingen te eten, dan in gezelschap. Bekentenissen gingen aarzelend over tafel: rare combinaties, grotere hoeveelheden, vetter of zoeter. Kathy Mathys wijdde aan dit intrigerende feit een stuk in haar boek.
Ze verdeelt mensen in drie soorten eters:
- de spirituele eter: vraagt zich af hoe het eten op het bord is gekomen. Ook degenen die zich aan religieuze voorschriften houdt wat betreft eten, behoort tot deze groep.
- de nutritionele eter: voor deze eter is het belangrijk dat het eten voedzaam en gezond is.
- de hedonistische eter: het genieten van het eten staat voorop bij deze eter. De meeste kinderen behoren tot deze groep.
Interessant om vervolgens te bedenken tot welke groep je zelf behoort.
Het eten uit je kindertijd heeft veel invloed op je latere leeftijd. Volgens Kathy Mathys grijpen veel mensen in moeilijke tijden terug op het eten dat ze als kind aten. Ze putten troost uit het eten van vroeger omdat het een gevoel van geborgenheid geeft en doet terugdenken aan de mooie herinneringen aan toen.
Kathy Mathys is Vlaams van geboorte, maar woont sinds enkele jaren in Nederland. Het is haar opgevallen dat er grote verschillen bestaan tussen de Nederlandse en de Vlaamse eetcultuur. Zelfs is ze, zoals ze het zelf zegt, ’dicht bij het eten opgegroeid’. Bij haar grootvader op boerderij zag ze hoe kalkoenen werden geslacht (en nog even doorliepen nadat de kop was afgehakt). En ze zag ook hoe het varken na slacht in stukken werd gehakt en hoe onder meer bloedworst werd gemaakt. Dit alles was voor haar als kind de normaalste zaak van de wereld.
Intussen is het tijd voor de soep. Een heerlijke linzensoep met koriander, sesamzaad en komijn wordt geserveerd. Tijdens de soep leest Kathy Mathys de gasten voor uit haar boek.
Ze raadt het af om later thuis tijdens het lezen van het hoofdstuk Onsmakelijk te eten en zal nu tijdens de lunch ook niet voorlezen uit dit hoofdstuk. Ieder hoofdstuk begint met een kort verhaal van circa 300 woorden, zij trakteert ons op een prachtig kort verhaal over feesten. De verhalen zijn geheel fictie en vormen een mooie tegenhanger met de persoonlijk ingekleurde stukken die daarna volgen.
Na de soep volgen rijkelijk belegde desemboterhammen met Stolwijkse kaas en gegrilde groenten, met ham en met geitenkaas en  perenstroop en een groene salade met een Midden-Oosters karakter. Kathy Mathys onderbreekt even haar lezing om zelf ook te genieten van het heerlijks dat op tafel staat.
Vlak voor het serveren van het dessert leest ze nog een stukje voor over de harmonie die desserts aan tafel geven. Zij en haar vrienden hebben als gebruik dat ze bij diners in restaurants de desserts delen omdat na de copieuze diners niemand meer een heel dessert op kan maar nog wel graag wil proeven van een zoet besluit van de maaltijd.
Kathy Mathys besluit de literaire lunch met een prachtig citaat over iemand voor wie het dessert ijs niet de franje maar de essentie van het leven is. Vandaag bestaat het dessert overigens niet uit ijs, maar uit een frambozentaart en een citroenmeringuetaart.
Na afloop van deze literaire lunch signeerde Kathy Mathys haar boeken en was er gelegenheid tot een persoonlijk gesprekje met haar.